سرویس ایران جوان آنلاین: انگار پایانی برای پروژه‌های نیمه تمام چهارمحال و بختیاری وجود ندارد. پروژه‌ها یکی پس از دیگری کلنگ زده می‌شوند و بودجه اعتباری به خود اختصاص می‌دهند و بعد از چند ماه کار و پیشرفت، به امان خدا سپرده می‌شوند. نیاز نیست خیلی به گذشته برگردیم. اوایل دهه ۹۰ بود. یعنی سال ۱۳۹۱ که معاون برنامه‌ریزی استاندار چهارمحال و بختیاری از برنامه‌ریزی برای تکمیل پروژه‌های نیمه تمام با پیشرفت فیزیکی بالا خبرداد. چند سالی گذشت، اما از این حرف‌ها آبی گرم نشد تا اینکه در اواسط همین دهه، یعنی سال ۹۶ بود که معاون عمرانی استاندار چهارمحال و بختیاری اعلام کرد پروژه‌های نیمه تمام چهارمحال و بختیاری اولویت‌بندی شد و زمینه برای تکمیل پروژه‌های نیمه تمام چهارمحال و بختیاری فراهم شده است. یک سال هم به همین منوال و با اولویت‌بندی و وعده برای تکمیل پروژه‌ها گذشت تا سال ۹۷ از راه رسید. این‌بار استاندار چهارمحال و بختیاری آب پاکی را روی دست همه ریخت و با اعلام اینکه یکهزار و ۷۰۰ پروژه نیمه تمام در این استان وجود دارد، گفت: «با وضعیت کنونی دولت از لحاظ بودجه و تخصیص اعتبارات مشخص نیست که این پروژه‌ها چه زمانی به پایان برسد.» معلوم نیست اگر بودجه و اعتبار و حمایت‌های دولتی وجود ندارد پس چرا باز هم کلنگ پروژه‌های دیگر به زمین زده می‌شود تا آن‌ها هم به درد پروژه‌های قبلی به روزمرگی مبتلا شوند! بعد از گذشت چند ماه از صحبت‌های استاندار، این‌بار با افزایش ۳۰۰ پروژه جدید و در سال ۹۸ و اواخر دهه ۹۰، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی چهارمحال و بختیاری می‌گوید: بالغ بر ۲۰۰۰ پروژه نیمه‌تمام در استان وجود دارد که میزان اعتبار مورد نیاز برای تکمیل آن‌ها ۹۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیارد تومان برآورد شده است.
۲ هزار پروژه نیمه کاره برای استانی مثل چهارمحال و بختیاری می‌تواند ۲۰ سال کار به همراه داشته باشد. منطقه‌ای که در حال حاضر نیازمند اقدامات اساسی در بسیاری از زمینه‌هاست و هر ریال بودجه و اعتبار حکم آب حیات برای آن است. اما نکته مهم اینکه چرا در طول این هشت سال، هیچ کس در مورد نیاز‌های استان و پروژه‌های در دستور کار قرار گرفته حرف و صحبت و بررسی خاصی نداشته است؟ اگر چهار محال و بختیاری نیازی به این پروژه‌ها نداشته پس چرا با اختصاص اعتبار و طی مراسمات ویژه و با حضور مسئولان استانی و کشوری، کلنگ آن‌ها به زمین زده شده و اگر هم این پروژه‌ها نیاز استان به شمار می‌آیند که چرا این طور به حال خود رها شده و شاهد هدر رفت بیت‌المال هستیم.
وعده‌های بی‌اساس
وقتی در سال ۹۱ معاون برنامه‌ریزی استاندار چهارمحال و بختیاری از برنامه‌ریزی برای تکمیل پروژه‌های نیمه تمام با پیشرفت فیزیکی بالا خبرداد، چنین احساس می‌شد که تا چند ماه آینده این استان شاهد تحولات عزیمی خواهد شد. در آن زمان حمیدرضا فروزنده گفت: «تکمیل و بهره‌برداری از پروژه‌های با بیش از ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی در اولویت قرار دارد.»، اما وقتی پنج سال از این حرف‌ها گذشت معاون عمرانی استاندار چهارمحال و بختیاری عنوان کرد پروژه‌های نیمه تمام چهارمحال و بختیاری اولویت بندی و زمینه برای تکمیل پروژه‌های نیمه تمام چهارمحال و بختیاری فراهم شده است، کمی با تأمل به حرف‌هایش نگریسته شد. شاید مردم هم باور کرده بودند، نمی‌توانند به این وعده‌ها دلگرم باشند. البته در آن روز گودرز امیری آمار بیشتری را اعلام کرده و گفت: «حدود ۴ هزار طرح عمرانی نیمه تمام در این استان وجود دارد که باید از ظرفیت‌های مختلف برای تکمیل آن‌ها بهره برد.» با این حال حرف‌های ضد و نقیض این مسئول هم نشان می‌داد که نه برنامه‌ای در چهار محال و بختیاری برای به اتمام رساندن پروژه‌ها وجود دارد و نه به حرف‌های تصمیم گیرندگانش می‌شود اعتماد کرد. به خصوص وقتی که توسعه چهارمحال و بختیاری در گرو ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی است، گفت: «هم اکنون سرمایه‌گذاران بسیاری در حوزه‌های گردشگری، صنعت و کشاورزی اعلام آمادگی کرده‌اند!» به دنبال سرمایه‌گذار بودن و طولانی شدن صف سرمایه‌گذاران پشت در‌های چهارمحال و بختیاری و روی زمین ماندن پروژه‌ها، با هم نمی‌خواندند و همین امر مهر تأییدی بر بی‌اعتبار بودن حرف آقایان بود.
افزایش پروژه‌های نیمه تمام!
اواسط سال گذشته بود که استاندار چهارمحال و بختیاری با اعلام اینکه یکهزار و ۷۰۰ پروژه نیمه تمام در این استان وجود دارد، گفت: «با وضعیت کنونی دولت از لحاظ بودجه و تخصیص اعتبارات مشخص نیست که این پروژه‌ها چه زمانی به پایان برسد.» اقبال عباسی با بیان اینکه طرح‌های نیمه تمام باید به بخش خصوصی دارای شرایط واگذار شود، افزود: «واگذاری این طرح‌ها باید برای مجری دارای صرفه اقتصادی، توجیه و سودآوری مناسب باشد.»، اما حالا و با گذشت کمتر از یکسال از این حرف‌ها رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی چهارمحال و بختیاری از وجود بالغ بر ۲ هزار پروژه نیمه‌تمام در استان خبر می‌دهد که میزان اعتبار مورد نیاز برای تکمیل آن‌ها ۹۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیارد تومان برآورد شده است.» طهمورث الیاسی بختیاری می‌گوید: «در خصوص واگذاری پروژه‌ها، عملیاتی شدن آن‌ها و مشارکت بخش خصوصی تلاش‌های بسیاری در شورای برنامه‌ریزی صورت گرفته که لازم است نقایصی که در سال گذشته وجود داشت برطرف شود.» وی ادامه می‌دهد: «طبق ماده ۲۳، شروع پروژه‌های جدید ممنوع است و تأکید بر انجام پروژه‌های نیمه‌تمام شده و در صورت ضرورت برای شروع پروژه جدید، فرآیندی مشخص شده که پروژه‌های کمتر از ۲ میلیارد تومان اعتبار بررسی و به دبیرخانه ارسال شوند و طرح‌های بیش از ۲ میلیارد تومان اعتبار علاوه بر بررسی در کمیته مربوطه در شورای برنامه‌ریزی نیز مطرح شود.» الیاسی می‌گوید: «محدودیت جدی در خصوص آغاز هرگونه پروژه جدید یا افزایش حجم عملیات مربوط به پروژه وجود دارد بنابر این لازم است دستگاه‌های اجرایی برای پروژه‌های مشخص شده مبادله موافقت‌نامه صادر کنند.» وی ادامه می‌دهد: «بودجه استانی تاکنون توسط سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور ابلاغ نشده و تنها کلیت آن ابلاغ شده است، گرچه بودجه اختصاصی سال ۹۸ استان رشد مطلوبی را دارد.» معاون هماهنگی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان نیز با اشاره به اینکه یکی از الزامات آغاز پروژه‌های جدید صدور مجوز ماده ۲۳ است، معتقد است: «برای تمامی طرح‌های ملی استانی یا استانی کارگروه مربوطه تشکیل و فرآیند صدور مستندات قانونی مربوط به مجوز انجام می‌شود.» علی شهریارپور می‌گوید: «مواردی همچون طرح‌های جدید، افزایش حجم پروژه‌ها و افزایش تعداد پروژه‌ها مشمول صدور ماده ۲۳ قرار دارند، از طرفی علاوه بر پروژه‌های جدید، پروژه‌های قبلی نیز که مبادله موافقت‌نامه آن‌ها انجام شده و بنا به دلایلی حجم عملیات تغییر یافته باید مجوز ماده ۲۳ را نیز اخذ کنند.» حالا هشت سال است که معلوم نیست بودجه‌ها و اعتبارات کجا می‌روند و چهارمحال و بختیاری مانده و ۲ هزار پروژه نیمه تمام که بیشتر به سمت تخریب می‌روند تا سازندگی. پروژه‌ایی که کمر این استان زیبا و گردشگر‌پذیر را خم کرده و اگر چاره‌ای برای این درد مهلک اندیشیده نشود حتماً خواهد شکست.
