سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سایه‌های شوم سرنوشت آندلس را که از خود دور می‌کنیم از پنجره‌های باز و فاقد کنترل وارد می‌شوند! این تلاش‌های مذبوحانه علاوه بر بودجه و کمک‌های مالی که از طریق بیگانگان تأمین می‌شود نیازمند حمایت‌های داخلی است که غفلت‌ها به‌صورت رایگان در اختیار آن می‌گذارد و طی ۴۰ سال اخیر در هر فصلی تکرار می‌شود و بازهم اتفاق می‌افتد که هستند خاله‌خرس‌هایی معدود تا داستان دوستی‌های سفیهانه را تکرار کنند. فیلم‌هایی تهیه می‌شود که سوژه و سناریو‌های آن اگر هم واقعیت داشته باشند انگشت‌شمار و در حداقل ممکن است، اما با بزرگ‌نمایی‌ها و مساعدت همین خاله‌خرس‌های داخلی و شیطنت‌های بیگانگان راهی فستیوال‌هایی می‌شوند که به‌گونه‌ای همنام همین خاله‌ها هستند و جوایزی می‌گیرند تا بهشت را به بهانه بخواهند نه با بها تا به جهانیان اینگونه وانمود شود که واقعیت‌ها در کشور ما اینچنین است! زهی تأسف نه برای دشمنان که ارزش آن را ندارند بلکه برای آن‌هایی که نام پرافتخار ایرانی را یدک می‌کشند، اما قدر و قیمت آن را نمی‌دانند و اینگونه به تاراج می‌سپارند! نمایش‌های خیابانی راه می‌اندازند تا با نام جشنواره فصل به خورد جامعه بدهند، اما تنها ائمه جماعت و جمعه هستند که بر روی منبر‌ها با استعانت از اسلام ناب محمدی ندا می‌دهند: مراقب باشید ما همچنان هشیاریم. این هوشیاری نیاز همه آحاد جامعه است تا از یاد نبرند کلام رهبری را که فرمودند: «آتش به اختیار» راه چاره گریز از دام آندلس است. امروز اگرچه بارش نعمت‌ها در گوشه‌ای از کشور مصائبی را آن‌هم بر اثر غفلت همین دوستی‌های خاله‌خرسه به همراه داشته، اما اکثریت جامعه همچنان گوش به زنگ فرمان رهبری هستند تا اجازه ندهند ارزش‌هایشان قربانی مطامع گروهی معدود قرار گرفته و به نفع بیگانگان حریص مصادره شود. هنوز هم خون گرم هزاران نیروی انتظامی کشور که شربت شهادت را در راه ممانعت از ورود و ترانزیت مواد افیونی و مخدر به کشور نوشیده‌اند در رگ‌های فرزندان این آب و خاک جریان دارد و اجازه نخواهند داد با نام هنر و در قالب ترانه زحمات ۴۰ ساله یارانشان ملعبه دستان گروهی تازه از تخم سر درآورده قرار گیرد. کدام ارگان مسئولیت مستقیم صدور پروانه و مجوز شعر و ترانه‌هایی را دارد که متون آن‌ها نشان‌دهنده بیدار شدن شخصی در نیمه‌شب بر اثر فشار‌های عاطفی از خواب است تا به مخدر‌های کدئین‌دار پناه ببرد و نیاز خود را با شنیدن ترانه‌ای در این باره که او را به سویی دیگر تشویق می‌کند اغنا نماید؟! روند رویش قارچ‌گونه این ترانه‌ها با اشعار عجیب و غریب تحرکی تازه و حساسیتی جدید برای ترغیب نوجوانان و جوانان به اعتیاد است! اگرچه کدئین‌ها از نظر علمی خواب‌آور نیستند بلکه مخدر‌هایی هستند که به‌طور موقت آرامش جسمی گریز از درد را به مصرف‌کننده می‌بخشند، اما این ترانه که در قالب نام خود به‌راحتی انتشار می‌یابد آمادگی دارد که گروه‌هایی را به امتحان کدئین‌ها تشویق کند! کاش حداقل برای تبلیغات روی بسته این اثر مخرب نوجوانان و جوانان را ترغیب به شنیدن آن نمی‌کردند. چه ارگانی مسئول کنترل این تبلیغات بی در و دروازه است که همچون مواد مخدر به‌راحتی در دسترس همگان قرار دارد؟! حمید هیراد کیست که با خواندن ترانه این آهنگ در افکار حساس و شکننده نوجوانان و جوانان رخنه کرده و اختلال ایجاد می‌کند؟ شاعر این ترانه کیست و چه مقامی به این سروده‌ها مجوز اجرا می‌دهد تا روی آهنگ گذاشته شوند؟ اگرچه کاوه آفاق نیز با خواندن ترانه‌ای در این زمینه به بازخورد‌های آن دامن می‌زند! به نظر می‌رسد بعضی از مسئولان مربوطه در این حوزه با بی‌توجهی مطلق و حتی به دلیل فقدان سواد رسانه‌ای راه را برای ایجاد انحراف فرهنگی و انحطاط نسل‌ها هموار می‌کنند!
*روزنامه‌نگار پیشکسوت
