سرویس زنان جوان آنلاین: ساعات متوالی در برابر آینه ایستاده است و همچون نقاشی زبردست در حال طراحی چهره‌ای است که دیگران می‌پسندند. سهم خودش در این بین تنها تحمل دقایق طولانی نقاشی بر چهره خودش، هزینه‌های فراوان برای تهیه انواع و اقسام لوازم آرایش و درنهایت اضطراب و استرس عقب ماندن از قافله‌ای است که چارچوب خاصی را از زیبایی برایش تعریف کرده‌اند و انگار نمی‌تواند برخلاف این چارچوب تعریف‌شده زیبا باشد. اما این بار دختران و زنان کره جنوبی علیه این چارچوب شوریده‌اند و بنا دارند تا تعریف خودشان را از زیبایی ارائه دهند. حالا دختران و زنان زیادی در حال پیوستن به کمپین «لوازم آرایشت را خرد کن» هستند.
اگر بازیگران زن در دنیای غرب را جدا کنید، اغلب زنان در جوامع غربی در هر نقش و جایگاهی که باشند ظاهر ساده و بدون آرایشی دارند. حتی بازیگران و چهره‌های شناخته‌شده دنیای غرب نیز خیلی وقت‌ها چهره‌هایی ساده دارند، اما بازار مصرف لوازم آرایشی در میان زنان آسیایی و شرقی بسیار گسترده و زیاد است. نمونه این ماجرا را می‌توان در میان زنان کشور خودمان و رکوردداری زنان ایرانی در مصرف لوازم آرایش و عمل‌های زیبایی مشاهده کرد. این مسئله مبتلابه زنان کشور‌های دیگری همچون کره نیز است و زنان کره‌ای در گیر و دار استفاده افراطی از لوازم آرایش و عمل‌های جراحی زیبایی برای آنکه به نظر دیگران زیبا بیایند آنچنان خسته و فرسوده شده‌اند که ترجیح داده‌اند علیه این چارچوب‌بندی خاص از تعریف زیبایی بشورند و با راه انداختن کمپینی تحت عنوان «لوازم آرایشت را خرد کن» اعتماد به نفس و آزادی زن کره‌ای را به او بازگردانند.
نه به لوازم آرایشی
این روز‌ها در میان دختران و زنان کره‌ای دیگر کسی به فکر خرید لوازم آرایش و داشتن چهره‌های نقاشی‌شده نیست. این بار زنان و دختران کره‌ای می‌خواهند خودشان باشند و خودشان را آنگونه که هستند بپذیرند. در شبکه‌های اجتماعی هر روز تصاویر و فیلم‌های بیشتری از شکستن و خرد کردن لوازم آرایش به اشتراک گذاشته می‌شود. زنان و دختران کره‌ای حالا برای پیوستن به این کمپین با یکدیگر مسابقه گذاشته‌اند و یک جنبش اجتماعی جدی و مهم را برای تمام زنان و دختران جهان که زندانی تعریف‌های غربی برای زیبایی هستند به تصویر می‌کشند.
«نه به آرایش» تنها یک بخش از اعتراض به استاندارد‌های زیبایی تحمیل شده است. یک مجری کره‌ای در یکی از برنامه‌های اصلی شبکه ملی این کشور به عنوان اولین زنی که روی آنتن عینک گذاشت، یک مناقشه جدی را کلید زد. شاید باورش سخت باشد، اما تا پیش از این هیچ زنی با عینک در برابر دوربین قرار نگرفته بود.
یک استاد دانشگاه سئول می‌گوید: «این جنبش هدفش به چالش کشیدن نگاه ابزاری به زنان است. در نتیجه ما تنها تغییر در آرایش و لوازم آرایشی را نمی‌بینیم بلکه شکل لباس پوشیدن زنان نیز عوض خواهد شد. این زنان دارند «آزادی» را تجربه می‌کنند و یکبار که آن را تجربه کنند دیگر به عقب برنمی‌گردند.»
تعریفی سخت از زیبایی
مطابق تعریف کره‌ای‌ها از زیبایی زنانی زیبا هستند که پوست‌های روشن، چشم‌های بزرگ، دماغ رو به بالا، پا‌های لاغر، لب‌های شکل توت‌فرنگی، صورت کوچک و اندام باریک داشته باشند. در این کشور هم همچون کشور ما آمار جراحی‌های زیبایی بالاست. به طوری که از هر سه زن، یک نفر زیر تیغ جراحی رفته است. از سمت دیگر مارک‌های لوازم آرایشی‌اش در سرتاسر جهان به فروش می‌رسد و این صنعت برای این کشور حدود ۱۰ میلیارد پوند ارزآوری داشته است.
تمایل به پیروی از بقیه باعث شده که میلیون‌ها نفر بخواهند طبق این معیارها، ظاهر مشابهی داشته باشند. حالا، اما زنان و دختران کره‌ای تصمیم گرفته‌اند تا تعریف خودشان را از زیبایی داشته باشند. زنانی که از این رویه خسته شده‌اند، حالا در شبکه‌های اجتماعی ویدئو‌هایی منتشر می‌کنند که در آن لوازم آرایشی‌شان را خرد می‌کنند و از بقیه زنان می‌خواهند با آن‌ها همراه شوند. این کار بخشی از یک حرکت بزرگ‌تر است که طی آن زنان کره‌ای را برای اعتراض به مسائلی مانند آزار‌های جنسی یا فیلمبرداری غیرقانونی از حریم خصوصی‌شان پیش از این به خیابان‌ها کشانده بود.
احساس تولد دوباره
هزاران پست در شبکه‌های اجتماعی زنانی را نشان می‌دهد که لوازم آرایشی‌شان را برای اعتراض به استاندارد‌های زیبایی غالب شده در این کشور خرد می‌کنند. یکی از رویکرد‌هایی که در این جنبش وجود دارد این است که این استاندارد‌ها را یک سیستم اجباری می‌داند و از زنان انتظار دارد صرفاً از آن تبعیت کند و هیچ راه دیگری جز آن ندارند.
در یک ویدئو یک زن در حالی‌که کرم پودر، سایه چشم و لاکش را خرد می‌کند، می‌گوید: «من قبلاً از اینکه بدون این لوازم آرایشی بیرون بروم، خجالت می‌کشیدم. اما الان دیگر احساس می‌کنم این لوازم بر من مسلط نیستند وقتی اینقدر راحت می‌توان آن‌ها را شکست و دور ریخت.»
یک زن دیگر در توییتی نوشته است: «باورم نمی‌شود این لوازم را روی صورتم استفاده می‌کردم.»
«چا» یک دختر کره‌ای است که از ۱۲ سالگی، بیشتر از ۱۰ سال است با وسواس آرایش می‌کرده برای اینکه خودش را با تعریفی که جامعه از زیبایی دارد، منطبق کند.
او ویدئو‌های آموزشی آرایش صورت را در یوتیوب مشاهده می‌کرد تا پوستش را صاف‌کند و تا موقعی که ۲۰ ساله شد، ماهانه ۱۰۰ هزار ین (۷۰ دلار) برای خرید لوازم آرایشی هزینه می‌کرد، اما الان با یک حرکت زنانه در کره جنوبی همراه شده و تصمیم گرفته لوازم آرایشی‌اش را دور بریزد.
چا می‌گوید: «احساس کردم دوباره متولد شده‌ام. هرکسی فقط یک میزان مشخص انرژی در طول روز دارد و من عادت کرده بودم بخش زیادی از آن را صرف این نگرانی کنم که آیا زیبا هستم؟ اما الان این زمان را صرف کتاب خواندن و ورزش کردن می‌کنم.»
جنبشی فراگیر
آیا این جنبش تبدیل به یک جنبش فراگیر در میان زنان تمام دنیا و از جمله زنان و دختران جوان ایرانی خواهد شد؟ این سؤالی است که پاسخش چندان آسان نیست. بی‌تردید کمپانی‌های تولیدکننده لوازم آرایشی همین حالا هم در پی یافتن بازار‌های جایگزین برای این موضوع هستند، اما اگر زنان و دختران ایرانی هم به دنبال اعتماد به نفس واقعی و آزادی‌اند چاره‌ای نخواهند داشت جز اینکه یک روز در برابر این ماجرا قیام کنند.
