پهنه مشكلاتي كه مانعي براي جهاني شدن دماوند هستند، به قدري وسيع است
كه دليل محكمي بر بي توجهي متوليان در سال‌هاي پياپي به حساب مي‌آيد. به طوري كه مي‌توان به
حضور بي‌برنامه گردشگران براي چيدن گياهان دارويي به عنوان موردي كوچك اشاره كرد كه
به ظرفيت‌هاي گياهي اين منطقه اكنون آسيب وارد كرده است. كوه دماوند از سال ۱۳۸۱ با
مساحتي بالغ بر 2 هزار و ۹۵۰ هكتار طي مصوبه
شماره ۲۲۱ شوراي عالي محيط‌زيست به عنوان «اثر طبيعي ملي» در شمار مناطق چهارگانه ارزشمند
از نظر حفاظت محيط‌زيست قرار گرفته، اما تاكنون اقدامي اساسي براي جلوگيري از فعاليت
سودجويان در پيرامون اين اثر طبيعي ملي، انجام نگرفته است. در صورتي كه وظيفه قانوني مديركل ثبت آثار و حفظ و احياي ميراث معنوي و
طبيعي آن است كه نظارت مستمر بر آثار تاريخي، فرهنگي و طبيعي ثبت شده داشته باشد كه
در فهرست آثار ملي و جهاني قرار دارد. بنابراين نظارت بر فعاليت واحدهاي مختلف دولتي
و خصوصي و همچنين جلوگيري از هرگونه دخل و تصرف غيرمجاز بر عهده ميراث فرهنگي است.
با اين حال كوه دماوند اكنون در محاصره معدنكاران كه دشت شقايق را لگدمال كرده و خطر
انقراض گونه‌هاي نادر گياهي را فراهم مي‌كنند، قرار دارد. البته مشكل فقط به گردشگران
و معدنكاران ختم نمي‌شود، به طوري كه جاده‌سازي و آلودگي رودخانه هراز هم از جمله معضلات
اين بخش به حساب مي‌آيد.
به گفته محمد عظيمي، مسئول پويش پاسداري از ميراث فرهنگي و طبيعي مازندران،
سازمان محيط‌زيست با مشخص كردن حريم اين كوه، مساحت آن را 2 هزار و 978 هكتار اعلام
كرده است كه بخش كوچكي را در بر مي‌‌گيرد و در واقع از نظر حيات وحش، از ارتفاع 4 هزار متري به بعد مرزي براي محافظت وجود ندارد. از اين
رو جاده‌سازي در ارتفاعات نزديك به 4 هزار
مترمربع به بهانه مسير دسترسي كوهنوردان از بزرگ‌ترين عواملي است كه مسير ثبت جهاني
دماوند را دچار مشكل كرده است.
همچنين علاوه بر آنچه گفته شد، چراي بي‌رويه دام‌ها و تخريب پوشش گياهي،
وجود زباله‌هاي پراكنده و روان شدن شيرابه‌هاي آنها، علاوه بر تخريب منظر طبيعي و ايجاد
آلودگي‌هاي زيست محيطي همچون زخمي چركين بر پيكر ديو سپيد است.
اكنون رودخانه هراز بر اثر شست‌وشوي شن و ماسه كارگاه‌هاي بهره‌بردار،
تخليه مستقيم فاضلاب خانگي و انساني توسط رستوران‌هاي بين راهي و مناطق مسكوني و استفاده
از سموم كشاورزي، به شدت آلوده شده كه از معضلات بزرگي به شمار مي‌رود. و علاوه بر
آلودگي محيطي، موجب مرگ ماهيان دريا و آلودگي بزرگ‌ترين درياچه جهان شده است.
قله دماوند بر اساس اسناد مكتوب و روايات تاريخي و مواهب طبيعي بيش از
هر اثر ديگري، شايسته ثبت در ليست ميراث جهاني است. از اين رو بايد تمامي مسئولان ملي،
استاني و نهادهاي مدني براي حفاظت از اين اثر ملي، توجه لازم را داشته باشند و تمام
مشكلاتي كه سر راه جهاني شدن دماوند وجود دارند را مرتفع سازند.
