کد خبر: 779684
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۶
میراثی که به تاراج می‌رود
تاریخ و تمدن یک کشور که در خشت و آجر و در تار و پود لباس های سنتی یا در لابه لای تراشه های چوب خود نمایی می کند در حقیقت زندگانی مردم گذشته در یک خطه خاص است. مجموعه‌های تاریخی- فرهنگی و موزه‌ها همچون شناسنامه،نشانگر هویتتاریخی و ملی ماست كه فقدان آنها غیرقابل جبران است.موزه‌ها و آثار فرهنگی و تاریخی تنهابرای بازدید و گذران اوقات فراغت و آموزشكاربرد ندارند بلكه اینگونه اماكن، محل مناسبی هستند برای حفاظت و حراست علمی ازنفایس‌ بی‌بدیل هنری و اسناد، مدارك و اشیای علمی و فرهنگی كه جمله آنهافرایافت‌های بازمانده از پیشینیان و نیاكان ماست كه براثر مراقبت آنان، امروز، دردسترس ما قرار گرفته‌اند. در باستانشناسی، برای نگهداری از اینگونه نفایس فرهنگی ارزشمند از روش‌هایی كه در علم حفاظت تعریف شده، استفاده می‌شود تا به مدد آن از خطر نابودی و دستبرد و حتی تخریب در امان بمانند.
فاطمه قاسمي


آثار تاریخی از هر نوعی داستان های بسیاری را به همراه دارد داستان هایی که گاه تداعی رسمی پسندیده و گاه عبرتی از پیمودن راهی اشتباه است.به هر حال اثار تاریخی به عنوان گنجینه ارزشمند یک کشور محسوب می شود و هر مخاطبی بهره خود را از این گنجینه می برد و می تواند بستری برای ورود گردشران باشد.

استان مرکزی نیز گنجینه های ارزشمندی گذشته دارد کتب بسیاری از مشاهیر، بناهای تاریخی، رسوم پنداموز و صنایع دستی بسیار و همچنین آب انبارها که همه این مجموعه پکیجی برای نشان دادن تمدن مردم این دیار و فرصتی برای جذب گردشگر است.

متاسفانه این گنجینه به خوبی شناسانده نشده و بسیاری از مردم این استان اطلاع کافی و جامعی از آثار تاریخی و فرهنگی ندارند و در بسیاری از مناطق نیز شاهد تخریب آثار تاریخی در سکوتی سرد هستیم و در برخی از مواقع نیز این آثار تاریخی سرقت می شوند.

کتیبه آب انبار نراق یکی از آثاری است که حاوی اطلاعات سال ساخت بنا و واقف مجموعه تاریخی بنام حاج عبد الباقی که سال گذشته توسط باند سارقان اشیاء عتیقه سرقت شده بودکه با تلاش ماموران انتظامی کشف گردید، چندی پیش برای دومین بار ربوده شد. شاید کتیبه حدود 150 ساله قیمت زیادی نداشته باشد اما قطعا این بهانه برای بی توجهی مسولین میراث فرهنگی به این اثر کافی نیست.

آثار تاریخی چند هزار ساله نیز روزی یک ساله و دو ساله و... بوده اند و اگر زمان های گذشته این تفکر حاکم بود و اثار هزار ساله امروز به یغما می رفت و یا تخریب می شد امروز اثری از هیچ اثر تاریخی وجود نداشت و قطعا گذشتگان با تدابیر اندیشمندانه خود این آثار و رسوم را حفظ و به عنوان گنجینه ای با ارزش به ما رسانده اند.

عدم حفاظت از آثار تاریخی به دلیل کمبود اعتبار

اين ادعا که به دلیل کمبود اعتبار نمی توان اثار تاریخی را مرمت و یا از ان محافظت کرد که سرقت نشود قطعا دلیل قانع کننده ای نیست . در صورتی که به عنوان دلیل منطقی تلقی شود، جای سوال دارد که وظیفه سازمانی به نام میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چیست؟

به یقین تخریب آثار تاریخی و یا به سرقت رفتن آن نیاز به متولی، برنامه ریزی و نظارت ندارد و این مراحل خود عملی خواهد شد و این نگه داری، مرمت، حفاظت و به کارگیری خلاقیت و نوآوری در اماکن تاریخی است که نیاز به متولی دارد.

اینکه اماکن تاریخی را با چند مجسمه به اصطلاح موزه بنامیم و انتظار داشته باشیم که بشر تنوع طلب امروز از دیدن چنین مکانی به وجد اید و نه یک بار و دو بار بلکه به صورت مستمر از این حجم خلاقیت بهره گیرد به یقین با تعریف خلاقیت امروز بسیار فاصله دارد.

سازمانی که نام میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را یدک می کشد باید افراد ماهر را به کار گیرد و طرح های متعدد را مورد بررسی قرار دهد، فراخوان طراحی اماکن تاریخی برگزار کند، اما نه فراخوانی که صرفا به عنوان مشق شب محسوب شود. همچنين بايد بهترین راه کارها را جهت پویای اماکن تاریخی برگزیند.

راه کارهایی که در کنار تامین هزینه مرمت این بناها ایجاد اشتغال برای جوانان را به همراه داشته باشد که دیگر شاهد به سرقت رفتن آثار تاریخی نباشیم. اثر تاریخی که به دلیل نوپا بودن آن طور که باید مورد توجه قرار نمی گیرد که اگر خلاف این امر بود شاهد ربوده شدن دوباره این اثر نبودیم.

هر چند با این نوع نگه داری از آثار چند صد ساله شاید همان سرقت گزینه بهتری باشد و حداقل این آثار سرپرستان متعهدتری بیایند.!

بهره گیری از داشته ها یک هنر است هنری که گذشتگان ما به نحو هنرمندانه ای اجرا کردند و ما شاید فرزندان خلفی در این زمینه نبوده ایم که نگه داری از گنجینه ها و بهره گیری درست از داشته ها را به درستی فرا نگرفته ایم.

برخی از کشورها با وجود قدمت اندک از کوچک ترین داشته هایشان استفاده ای مناسب دارند و با آمیختن داشته ها با هنر و خلاقیت شاهد حضور گرشگران بسیاری هستند که بهانه اکثر آن ها تمدن این کشورها است.

به یقین زمان آن فرا رسیده که نگرش به آثار تاریخی را تغییر دهیم و سازمان میراث فرهگی، صنایع دستی و گردشگری با استقبال از متخصصین این حوزه راه کارهای نوین را مد نظر قرار دهد و با بهره گیری از این راه کارها به حفظ گنجینه های تاریخی اهتمام ورزد و از تکرار جلسات با حضور افرادی که همواره پای ثابت جلسات هستند موجبات کسالت هر چه بیشتر آثار تاریخی را فراهم می کند اجتناب شود.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار