از جانبازان شيميايي كشور هستم كه در منطقه فاو شيميايي شدم. 34 ماه سابقه حضور در مناطق جنگي دارم و غير از شيميايي شدن، چندين تركش هم در بدن دارم. پس از پايان جنگ، پيگير وضعيت جانبازيام نبودم و آن زمان بنياد شهيد 15 درصد جانبازي به من داد. چند سالي ميشود كه اثرات گازهاي شيميايي به جا مانده از زمان جنگ در بدنم عود كرده است.
چندين عمل جراحي انجام دادهام. به دليل عوارض شيميايي شدن شكم و لگنم را شكافته و تودههاي عفوني را از بدنم خارج كردهاند. مدتي است كه گوشه خانه افتادهام و كاملاً خانهنشين شدهام. بعد از وخامت حالم و انجام عملهاي جراحي كه توان كار كردن را از من گرفته بود به بنياد شهيد
رفتم و در كميسيون پزشكي بنياد هيچ اتفاقي در وضعيت درصدم نيفتاد و من همچنان 15 درصد جانبازي دارم. روي پروندههاي پزشكيام درصد شيميايي بودنم را 1124 زدهاند كه عدد بالايي است و به گفته پزشكان با اين رقم بايد بالاي 50 درصد جانبازي بگيرم. در كميسيون پزشكي بنياد جانبازان و همرزماني همانند خودم ديدم كه هيچ اتفاقي در پروندهشان نيفتاده بود و معتقد بودند بنياد به دليل ندادن حقوق به جانبازان درصدشان را بالا نميبرد. بنياد هزينههاي پزشكي را كه شامل عوض كردن پانسمانها ميشود، ميدهد ولي ميگويند براي دادن ديگر وسايل پزشكي بايد به دكتر مورد تأييد بنياد بروم. آخر همه كساني كه در جريان پروندهام هستند، وضعيت مرا ميدانند و ميدانند من با اين حالم نميتوانم از خانه خارج شوم. ديگر چرا براي دادن وسايل پزشكي ميگويند حتماً بايد به آن بيمارستان بروي. الان من اجارهنشين هستم و با وضعيت جسماني كه برايم به وجود آمده و خانهنشين شدهام توان دادن اجاره خانه و هزينههاي زندگي همسر و بچهام را ندارم. پول دارو و درمان را خودم ميدهم و شب و روز فقط درد ميكشم.
الان شكمم باز است و شلنگي به شكمم وصل است و خوردن داروهاي قوي كه براي كم كردن درد تجويز شده، حالم را بدتر ميكند و احساس گيجي و منگي به من ميدهد. من كه ديگر مسئولان بنياد را به خدا سپردهام، فقط ميخواهم بدانم زن و بچه سهسالهام چه گناهي كردهاند كه من روزي در جنگ شركت كردم و الان وضعيتم اينگونه است. مسئولان بنياد كه فقط دور هم جمع ميشوند و عكس يادگاري مياندازند كمي هم به فكر جانبازاني مثل من باشند. نميدانم چكار كنم و مشكل و دردم را به چه كسي بگويم و وضعيتم طوري شده كه انگار گناه كردهام روزي در جنگ شركت كردهام و جانباز شدهام.