اربعین؛ خودنمایی همبستگی و آزادگی در جهان پُر آشوب

جوان آنلاین: در جهان پر آشوب و پر از خبر معاصر که انسان‌ها زیر سایه منفعت‌طلبی‌های سیاسی، رسانه‌ای و اقتصادی قرار گرفته‌اند، گردهمایی اربعین پدیده‌ای متفاوت و قابل تأمل است. هم‌پیمانی میلیونی اربعین نه تنها بزرگ‌ترین پیش‌آمد مذهبی جهان به شمار می‌رود، بلکه به‌تدریج به نماد همبستگی جهانی مبدّل شده؛ همبستگی‌ای برخاسته از  مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا، ایمان، مقاومت و ظلم ستیزی.
همه‌ساله میلیون‌ها نفر از اَقصا نقاط کُره‌ی خاکی، بدون هیچ دعوت رسمی یا تبلیغ دولتی، به‌صورت خودجوش پا جای پای کاروان اباعبدالله الحسین(ع) می‌گذارند. آن‌ها زائر نیستند بساکه همانند حضرت زین العابدین(ع) و حضرت زینب(س) حامل پیام‌اند: پیام آزادگی و پیروی از فرهنگ عاشورا و حرکت امام حسین(ع) در دورانی که بسیاری از مفاهیم بنیادین انسانی رو به فراموشی نهاده‌است. اربعین، صرفاً یک سنّت مذهبی نیست؛ بلکه نماد پویا و رونده‌ای از پیوند مردم با حقیقت تاریخ است که در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری، به آن نیاز داریم.
در حقیقت اربعین، به رسانه‌ای تأثیر‌گذار و پرنفوذ تبدیل شده است. رسانه‌ای مردمی، که برخلاف رسانه‌های رسمی که فقط بر پایه تصویر، صدا و آمار است، رسانه‌ی اربعین تجربه‌ی میلیون‌ها زائر و تجربه‌گر دقیقاً شبیه یک خبرنگار حاضر در میدان را به خود اختصاص داده است. تجربه‌گرانی که ملیّت، زبان، قومیّت، و حتی مذهب برایشان ارزشی ندارد و هرکدام به تنهایی گزارشگر ویژه از زاویه‌ی نگاه خود به سوگ‌پیمایی اربعین هستند و علاوه بر نام و یاد اباعبدالله الحسین(ع) تنها شعاری که (امسال) بین همه‌ی زائرین ساری و نافذ است، «أنا علی العهد» می باشد. عهدی که نام شهدای بزرگ مقاومت در آن مستور است و اینگونه قدر‌دان زحمات بی‌شائبه و بی‌دریغ آنانند.
آنچه این نهضت و قیام را از دیگر تجمعات جهانی متمایز می‌سازد، ساختار مردمی، جریان عمیق عاطفی و فرهنگی آن است. مردم خوب و شریف کشور عراق، با وجود دشواری‌های اقتصادی و امنیتی حاکم، در جایگاه میزبانانی خستگی‌ناپذیر، نه‌تنها خوراک و سرپناه به زائران می‌دهند، بلکه دل‌های بزرگ و بامحبّتشان را نیز به آن‌ها تعارف می‌کنند. در این مسیر، موکب‌ها تنها ایستگاه خدماتی نیستند، بلکه سمبل و علامتی از کرامت انسانی، ایثار و مهمان‌نوازی اسلامی‌اند که در عمل، مفاهیم همپیمانی و اتّحاد را باز تعریف می‌کنند.
اربعین امسال، پس از جنگ تحمیلی 12 روزه رژیم غاصب صهیونی به کشور عزیزمان ایران، داغ تازه مردم فلسطین و کودک کُشی تکراری و قدیمی این‌بار به‌شیوه‌ی (سپاه یزید) محاصره و احاطه‌ی آب، غذا و دارو، اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. راهپیمایی که باید بیشتر از سالهای گذشته هنگام برگزاری آن، برائت از مشرکین با صدای بلند و رسا همانند مناسک حج (روز عرفه) طنین‌انداز شود. زیرا یکی از اصلی‌ترین پیام‌های امام حسین(ع) در عاشورا، مقابله و استقامت در برابر ظلم ظالم بود به‌همین دلیل، اربعین نباید ‌فقط بزرگداشت یک واقعه باشد، بلکه باید واکنشی زنده به بی‌عدالتی‌های معاصر (سازمان ملل و دیگر نهادهای نظارتی بین المللی) و ظلم مستکبران جهان‌خوار باشد.
ابعاد رسانه‌ای سوگ‌پیمایی اربعین نیز قابل چشم‌پوشی نیست. در عصری که شبکه‌های اجتماعی، تصاویر و روایت‌ها را با سرعت بی‌سابقه منتشر می‌کنند، حضور در گردهمایی اربعین به فرصتی برای بازتاب فرهنگ مقاومت، همبستگی اسلامی و عدالت‌محوری تبدیل شده است. هزاران فیلم و عکس، روایات شخصی و گفت‌وگوی زنده، چهره‌ای متفاوت از جهان اسلام را به نمایش می‌گذارد که با آنچه در رسانه‌های اصلی و رسمی دیده می‌شود، بسیار متفاوت است؛ چهره‌ای که با صلح، همدلی، خدمت و عشق شناخته می‌شود.
در بُعد فرهنگی، اربعین نوعی بازسازی و تقویت هویّت اجتماعی است؛ هویّتی که با تاسی از مفاهیم عاشورایی شکل گرفته و توانسته است از مرزهای خط‌کشی شده عبور کند و به یک زبان جهانی تبدیل شود. راهپیمایی اربعین، فراتر از تعلّقات مذهبی، تبدیل به یک نماد فرهنگی – اسلامی - انسانی شده که دل‌های بسیاری را، حتی خارج از دایره اعتقادات اسلام، تحت تأثیر قرار داده است.
در نهایت، اربعین به‌زبان ساده، تمرین جهانی « هم‌دلی » است. و این همدلی دقیقاً همان چیزی است که جهان امروز علی الخصوص مسلمانان بیش از هر زمان دیگری برای از بین بردن مستکبران و ظالمان به آن نیاز دارند. سوگ‌پیمایی اربعین پیام‌آور این واقعیت است که انسان امروز هنوز به دنبال فطرت پاک و زندگی سالم و انسانی است که از دل عاشورا و از دهان مبارک امام شیعیان حضرت حسین بن علی(ع) شنیده شد: « ان لَم یَکُن لَکُم دینٌ و کُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم | اگر شما دین ندارید و از روز قیامت نمی ترسید، پس [لااقل] در زندگی خود آزاده باشید »