اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، برش‌هایی از روایات تاریخی زنده‌یاد آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی را در خود دارد. این مجموعه از سوی محمدحسن روزی طلب تدوین یافته و انتشارات شهید کاظمی، آن را روانه بازار نشر ساخته است. تارنمای ناشر در توصیف محتوای این کتاب، به نکات ذیل اشارت برده است:
«زوایای کمتر شناخته شده از وجوه شخصیتی و تراز علمی حضرت علامه محمدتقی مصباح یزدی از تبادل علمی و اعزام طلبه به دانشگاه مک گیل کانادا تا ایراد سخنرانی فلسفی در دانشگاه هامبورگ، در کتاب ذوالشهادتین امام به روایت آمده است. این مجموعه به دغدغه‌های علمی علامه مصباح، از اوان طلبگی تا همنشینی با امام، فعالیت‌های علمی- فرهنگی بعد از انقلاب و مواجهه ایشان با جریان‌های روشنفکری دوران حاضر می‌پردازد. آیت‌الله مصباح تحصیلات ابتدایی خود را در هفت سالگی آغاز کرد. سپس وارد حوزه علمیه یزد شد و دوره مقدمات و سطح را در همانجا به اتمام رساند. سپس در سال ۱۳۷۱ه. ق، عازم نجف شد و پس از یک سال، برای ادامه تحصیل به قم هجرت کرد و حدود هشت سال و به‌طور مداوم، در درس فقه آیت‌الله‌العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. وی در سن ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید، اما با این حال تا هشت سال در دروس فقه و اصول حضرت امام خمینی و تا ۱۵ سال در درس فقه آیت‌الله‌العظمی محمدتقی بهجت و نیز تا دو سال در درس فقه آیت‌الله‌العظمی محمدعلی اراکی شرکت نمود. وی از شاگردان درس تفسیر و فلسفه علامه محمدحسین طباطبایی به‌شمار می‌رود و با پایه‌گذاری مدرسه حقانی توسط شهیدان محمد حسینی بهشتی و علی قدوسی، استاد و عضو هیئت مدیره این مدرسه می‌شود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، او در تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه و در جهت تحول و بازسازی نظام حوزه، نقش فعالی ایفا کرد. او بنیاد علمی- پژوهشی باقرالعلوم و سپس مؤسسه آموزشی- پژوهشی امام خمینی (ره) را در قم پایه‌گذاری نمود. کتاب ذوالشهادتین امام به قلم محمدحسین روزی طلب، در ۹ فصل به بازخوانی وقایعی از زندگی پربار علامه مصباح، از سال‌های کودکی تا سال ۱۳۶۸ می‌پردازد. بخش عمده کتاب به دغدغه‌های علمی وی از اوان طلبگی تا مجالست با امام و مواجهه با جریان‌های غالب روشنفکری آن زمان و عمده فعالیت‌های علمی- فرهنگی بعد انقلاب ایشان مانند مواجهه ایشان با طرفداران علی شریعتی و نقد آرای عبدالکریم سروش اشاره می‌کند. همانگونه که در صدر یادداشت اشارت رفت، از نقاط قابل توجه این کتاب، معرفی زوایای کمتر شناخته شده‌ای از وجوه شخصیتی و تراز علمی حضرت علامه مصباح مانند تبادل علمی و اعزام طلبه به دانشگاه مک گیل کانادا، ایراد سخنرانی فلسفی در دانشگاه هامبورگ و دیگر مراکز علمی مطرح جهان در کشور‌هایی چون: آلمان، اتریش، سوئیس، کانادا و ممالک شرق آسیا و... و آشنایی با متفکران مکاتب مختلف علمی در آن شهر‌ها اشاره نمود. کتاب با بیان جزئیاتی از ولادت آن بزرگ آغاز می‌شود و ضمن اشاره به دوران تحصیل ایشان و نقش آفرینی‌هایشان در پیروزی نهضت، به بررسی همکاری ایشان با شخصیت‌هایی همچون شهید بهشتی و دیگران در روند انقلاب فرهنگی می‌پردازد. دقت نگارنده در برشماری خاطرات، این امکان را فراهم آورده که سیر منطقی کتاب حفظ شود و ما با متنی یکپارچه رو‌به‌رو باشیم. همین عامل کتاب را بیش از پیش برای مخاطبان خواندنی می‌سازد....»
