جوان آنلاین: بر اساس گزارشی از Statista؛ داده‌ها نشان می‌دهند که ۵۹ درصد از بینندگان در ایالات متحده حتی وجود واکنش‌های منفی، فیلم‌های کمدی بزرگسالانه و جنجالی را تماشا کرده‌اند.
به گزارش فارس، مطابق با نظرسنجی و افکار سنجی‌های انجام شده نیز، «جوکر ۲» در میان آثار شبکه نمایش خانگی بیشترین مخاطب را داشته است. در حالی با نگاه به جذب بیننده بیشتر، تولیدات سطحی کمدی به چند برابر دیگر تولیدات شبکه نمایش خانگی رسیده که منتقد سینما رضا منتظری می‌گوید که «اگر ملاک بیننده است، شنیع‌ترین تصاویر را پخش کنید تا بیشترین مخاطب را داشته باشید.»
پیش از این و در سال‌های گذشته برنامه "Dapper Laughs" در بریتانیا به دلیل استفاده از زبانی که از نظر بسیاری مبتذل و توهین‌آمیز تلقی شد، با واکنش شدید مردم و رسانه‌ها روبه‌رو شد. یک شوخی مرتبط با موضوع تجاوز باعث شد طوماری برای حذف این برنامه از ITV۲ شکل بگیرد و در نهایت شبکه این برنامه را تعطیل کرد.
بر اساس نتایج نظرسنجی مهرماهِ مرکز متا که به صورت تخصصی تولیدات نمایش خانگی را مخاطب‌سنجی می‌کند، فصل سوم «جوکر ۲، طبقه بیست و یک» با ۲۷ درصد مخاطب، عنوان پربیننده‌ترین اثر و به ترتیب «داریوش» با ۱۴ درصد و «گردن‌زنی» با ۱۳ درصد دوم و سوم شدند.
بسیاری از منتقدان مانند داگلاس راشکاف، استاد ارتباطات، بیان کرده‌اند که الگوریتم‌های وی‌او‌دی‌ها (VOD) اغلب بر اساس جذب مخاطب طراحی شده‌اند و کمتر به تأثیرات اجتماعی و اخلاقی محتوا توجه دارند. راشکاف هشدار می‌دهد که این مسئله می‌تواند به یک «فرهنگ سطحی و بی‌اخلاق» منجر شود.
تهیه‌کننده سینما مسعود اطیابی معتقد است که «مسعود اطیابی، کارگردان ایرانی، اظهار داشته که رضایت مخاطبان مهم‌ترین شاخص برای موفقیت فیلم‌ها و برنامه‌هاست و نظر منتقدان تأثیر کمتری روی موفقیت اثر دارد. او معتقد است که مخاطب‌پسندی باید هدف اصلی باشد، نه نظر منتقدان در واقع مخاطب داشتن مهم است و مخاطب خودش خوب و بدش را مشخص می‌کند.» اما در مقابل دبیر شورای هنر شورای عالی انقلاب فرهنگی محمدحسین ایمانی خوشخو معتقد است که «فیلمی را تولید می‌کنند و می‌گویند که مخاطب قدرت انتخاب دارد پس ما تولید می‌کنیم مخاطب اگر دوست ندارد آن را نبیند، پس سازمان غذا و دارو هم مجوز توزیع مواد غذایی به هر صورتی در سوپرمارکت‌ها را بدهد و بگوید که مردم اگر نمی‌خواهند نخورند، هیچ جای دنیا به این صورت نیست.»
یونسکو در چارچوب سیاست‌های جهانی خود برای رسانه و فرهنگ، تأکید می‌کند که رسانه‌ها نباید به بهانه جذب مخاطب، به تولید محتوای غیراخلاقی یا آسیب‌زننده بپردازند. این سازمان تأکید دارد که معیار‌های کیفیت، فرهنگ‌سازی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی باید بر هر چیز دیگری اولویت داشته باشد.
