جوان آنلاین: در نمایش دموکراسی با طعم همبرگر به کارگردانی و نویسندگی حامد شفیعخواه شاهد خانوادهای از چهار نسل به سبک سنتی هستیم، ولی نوه کوچک خانواده که ریاضی میخواند، اهل حساب و کتاب و معترض است و میخواهد تغییرات ایجاد کند.
در تئاتر «دموکراسی با طعم همبرگر» مزه غذاها را میتوان چشید و تماشاگر با دیدن نمایش، گرسنهاش میشود و این تأثیر شگرف کارگردان بر مخاطب است. حرکات بدن، خاص و نرم و بازیگران و راه رفتنشان تمرین شده است.
در نمایش روی میمیک صورت و ریزبازیها با صورت و دست کار شده است و تونالیتی رنگهای شاد و گرم روشن و زرد و نارنجی روشن در صحنه غالب است. بازیگران، ریتم، ضرباهنگ، حرکات و دیالوگهای یکنواخت و یکدست و پشت سرهم و متوالی با ترتیب و نظم را خوب کار کردهاند.
فن بیان و بدن و حرکات موزون و هوهو کردنها و زدن متناوب روی میز با قاشق و ایستادن و نشستنها، شاد و کمدی، بدون خطا بود و این نشاندهنده تمرین زیاد است.
گریمها اگزجره و غلوآمیز است. چیدمان دکور و لتهها حساب شده و با نمایان کردن پرسپکتیو و عمق، صورت گرفته است. تئاتر نوعی رویکرد، جامعهشناسانه و طبقه کارگری و تلاش و کار برای گرسنه نماندن را نشان میدهد و هنجارها را در دیالوگ و بازی نشان داده است.
هر مرحله از زندگی، پایان روز و هنگام شب و شروع روز و وقت خواب و زمان شام با ریزموزیک جداسازی شده است و به نوعی در هر مرحله، زنگ هشدار وجود دارد. رفت و آمدها و ورود و خروج و میزانسن بسیار خوب و پشت سر هم و دارای تکرار است.
اشاره به روزنامه و تیتر شدن موضوعها و اخبار رادیو و لایت موتیف پذیرایی گارسون با چای سبز و معمولی و غذا و تفاوت آن در دوره زندگی سنتی و غربی و بافتنی نارنجی و زنانه کردن نمایش و ریزبازیهای زنانه جالب بود و به نوعی اشاره به تئاتر گروتسک با درونمایه تراژدی و کمدی با گریمهای خاص، حرکات و اطوار و میمیک صورت داشت.
تکرار پشت سر هم هدیه کفش به پدربزرگ بامزه و خندهآور و کمدی بود. شعر و موسیقی حتی به زبان انگلیسی، خوب درآمده بود و با گریم و کلاهگیس زنان و داماد کراواتی و خارج تحصیل کرده، کار قابلیت اجرای جشنواره خارجی را هم دارد.
استیج متحرک در پرده پایانی تأثیرگذار و به یاد ماندنی است؛ آنجا که بازیگر با حرکات اسلوموشن در بدن و بیان و با موسیقی خاص و کم شدن نور صحنه بر همبرگر مرگ میفرستد.
در نمایش برای رهایی از یکنواختی و روزمرگی و به دلیل وجود تفاوت نظر در اعضای خانواده همگی دعوت به انتخابات برای تغییر برنامه غذایی، میشوند و نظر تکتک اعضا مهم شمرده میشود و این موضوع رأیگیری و اعمال نظر و انتخاب معمولاً در هرکجای جهان وجود دارد و هر کس رأی بیاورد، زور و قدرت با اوست و هر کاری که بخواهد، انجام میدهد.
مدل اجرای تئاتر و طراحی بازیها و گریم و دکور و رنگ و لعاب، قابلیت اجرای آنور آبی را هم دارد و این تیزهوشی کارگردان است، ولی در نهایت با تعییر روش سبک زندگی و همبرگر خوردن دوباره به سبک زندگی قدیم و سنتی خود برمیگردند و به خوردن برنج، شلغم و هویج روی میآورند.
معمولاً این تئاتر به علت کمدی بودن و شاد بودن مخاطبپسند و گیشهای است. موضوع نمایش دموکراسی و مردمسالاری انتخابات است و به نوعی آسیبشناسی دموکراسی را بیان میکند و اینکه باید قدردان پیشکسوتها بود و قوانین و برنامه غذایی و سبک زندگی، سنتی و خودی را ادامه داد و باید سبک زندگی غربی را وانهاد تا رستگار شد.
