جوان آنلاین: ابراهیم حاتمی‌کیا در ساخت سریال موسی (ع) در حال رقم زدن تجربه‌ای تازه در عرصه فیلم و سریال‌سازی تاریخی ایران است و موفقیت او می‌تواند انقلابی در تولید آثار تاریخی باشد، چراکه تکنولوژی که او در حال استفاده از آن است پیش از این در ایران به این شکل مورد استفاده قرار نگرفته‌است.
این نخستین‌بار نیست که ابراهیم حاتمی‌کیا به عنوان فیلمسازی آوانگارد دست به فرآورده‌سازی در عین تجربه‌اندوزی در وادی سینما می‌زند. تجربیات او با فیلم‌های دیده‌بان و مهاجر بیش از سه دهه پیش ژانر دفاع مقدس در سینمای ایران را فرسنگ‌ها به جلو پیش برد تا جایی‌که برای اولین‌بار پای یک فیلم ایرانی با موضوع دفاع مقدس به جشنواره‌های غربی باز شد، با این حال حاتمی‌کیا فریب فضای پر زرق و برق سینمای جشنواره‌ای را نخورد تا در ادامه، دریچه‌های تازه‌ای بر سینمای متعهد ایران گشوده شود. علاقه او به درنوردیدن تکنولوژی در سینمای دفاع مقدس از سوژه اثری، چون مهاجر خود را نشان داد وقتی سه دهه پیش از قدرت‌نمایی پهپاد‌های ایرانی در منطقه که منجر به تغییر ماهیت جنگ‌های مدرن شد، در اواخر دهه ۶۰ پهپاد‌ها سوژه اصلی او باشد.
بر قله هنر و تجربه واقعی
اساساً هیچ کارگردانی در ایران در امور تکنیکال مربوط به فرم، محتوا، سوژه یابی و درنوردیدن عرصه‌های تازه و از همه مهم‌تر استفاده از ابزار در خدمت محتوای ایرانی به اندازه حاتمی‌کیا موفق عمل نکرده‌است. اگر چه برخی فیلمسازان سعی کردند در برهه‌های مختلف دست به تجربیاتی جدید بزنند، اما فروغلتیدن در محتوای غربی و فاصله گرفتن از صبغه‌های ملی و ایرانی آن‌ها را به راه افراط کشاند و از میدان اثرگذاری هنری دور کرد، اما حاتمی‌کیا هرگز مقهور ماهیت غربی سینما نشد تا این اسب سرکش را در خدمت خود قرار دهد.
حاتمی‌کیا دو دهه قبل که هنوز عبارت هنر و تجربه به ادبیات سینمایی ایران راه پیدا نکرده بود مهم‌ترین فیلم هنر و تجربه‌ای تاریخ سینمای ایران را ساخت. روبان قرمز به لحاظ فرم سینمایی اثری است که هنوز هیچ فیلم‌ساز مدعی نتوانسته به لحاظ مؤلفه‌های فرم‌گرایانه حتی به آن نزدیک شود. او با فیلم چ نیز نشان داد بیش از هر فیلم‌ساز دیگری به دور از شعار و ژست‌های ظاهری سینما برایش موضوعیت و اهمیت دارد آنجا که در تولید سکانس سقوط هلیکوپتر با استفاده از توان و فکر و نیروی ایرانی طرحی نو در انداخت و سکانسی باشکوه خلق کرد تا اعتماد به نفس جوان ایرانی را در فیلمسازی چندین پله ارتقا دهد.
حالا حاتمی کیا به ریل تولید سریال موسی کلیم الله پای گذاشته تا تجربه‌ای جدیدتر را رقم بزند. تکنولوژی تولید مجازی (Virtual Production) تکنیک جدیدی است که در چندسال اخیر در استودیو‌های بزرگ فیلمسازی بین‌المللی استفاده می‌شود و قرار است برای اولین‌بار در سریال «موسی‌کلیم‌الله (ع)» بومی‌سازی و اجرا شود.
طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، قرار بود دکورها و فضا‌های میدانی عظیمی برای فصل اول و دوم مجموعه «موسی کلیم‌الله (ع)» ساخته شود که علاوه بر ساخت، نگهداری و تعمیرات آن در آینده نیز هزینه بسیار زیادی را به پروژه تحمیل می‌کرد.
در عین حال پس از تست‌های متعدد تکنولوژی تولید مجازی، برنامه‌ریزی‌های جدید نشان می‌دهد که فقط در دو فصل نخست سریال «موسی کلیم‌الله (ع)»، هزینه و زمان ساخت ۱۱۰ هکتار (معادل یک میلیون و ۱۰۰ هزار متر مربع) دکور و فضا‌های عمومی صرفه‌جویی می‌شود. همچنین هزینه‌های پس از تولید، یعنی نگهداری و تعمیر دکور در سال‌های بعد نیز از پروژه حذف می‌شود. این تکنولوژی، ترکیبی از فناوری به روز جهانی، نیروی انسانی متخصص و ابزار‌های فناورانه است که برای واردات بخشی از تجهیزات فنی آن محدودیت‌هایی وجود دارد و نیروی انسانی متخصص بومی آن نیز باید آموزش داده شود.
پروژه سریال «موسی کلیم‌الله (ع)» در مراحل مختلف با تشکیل تیم تحقیق و توسعه (R&D) و استفاده از استعداد نیروی انسانی متخصصِ ایرانی، اقدام به توسعه تکنولوژی و بومی‌سازی «Virtual Production» با ابزار‌های داخلی کرده‌است. بر همین اساس، تست‌های مختلفی برای فیلمبرداری تکنولوژی «تولید مجازی» طراحی و اجرا شده‌است. پیگیری‌های متعدد برای تأمین و تجهیز زیرساخت‌های لازم و ترکیب آن با توان و ابزار داخلی در جریان است. پیش‌بینی می‌شود که ایجاد دپارتمان تولید مجازی، باعث اشتغال ۲۰۰ نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم در این سریال شود که این مسیر همراه با آموزش مداوم نیروی انسانی متخصص داخلی، به منظور توسعه دانش این صنعت برای استفاده‌های آتی در کشور خواهد بود.
