جوان آنلاین: در تقویم رسمی سال ۱۴۰۵ که امروز منتشر شد سه عنوان «روز شهدای اقتدار و اتحاد ملی ایران»، «روز پرچم» و «روز جزایر سه‌گانه خلیج فارس (بوموسی، تنب برزگ و تنب کوچک)» به فهرست مناسبت‌های رسمی کشور اضافه شد.
نخستین مناسبت تازه در تقویم ۱۴۰۵ «روز شهدای اقتدار و اتحاد ملی ایران» (۲۳ خرداد) است که همزمان با سالگرد تجاوز اسرائیل به خاک ایران تعیین شده است؛ عنوانی که به جنگ دوازده‌روزه اخیر و دفاع از وطن پیوند می‌خورد. به‌این‌ترتیب، با این نامگذاری این رویداد جایگاهی رسمی و نمادین در حافظه تقویمی کشور پیدا می‌کند.
مناسبت دوم، «روز پرچم» (اول مهر) است که در تقویم جدید ثبت شده؛ روزی که همزمان با آغاز سال تحصیلی مدارس و دانشگاه‌هاست. این همزمانی، به گفته مسئولان فرهنگی، با هدف تقویت حس هویت ملی در میان دانش‌آموزان و جوانان در نظر گرفته شده است. انتخاب چنین روزی نشان می‌دهد سیاست‌گذاران فرهنگی تلاش دارند نشانه‌های وحدت ملی را در بستر مناسبت‌های عمومی و غیرسیاسی تعریف کنند.
پیش‌تر و بر اساس اعلام دبیر شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی، دو مناسبت یادشده پس از طی مراحل اداری به صحن شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده و در جلسه ۵۴۸ شورای معین تصویب شدند.
مناسبت سوم، اما ماجرایی دیگر دارد و روند ورود آن به تقویم تقریبا یک سال زمان برد. دقیقا مهرماه سال قبل بود که با تکرار ادعا‌های بی‌پایه امارات درباره مالکیت جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسی و انتشار بیانیه مشترک شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپا که در آن این جزایر ایرانی «اشغالی» خوانده شده بودند، شاهد موج درخواست‌ها برای نامگذاری روز دهم آذرماه که سالروز خروج نیرو‌های انگلیسی از این جزایر است به عنوان «روز جزایر سه‌گانه ایرانی» بودیم. درخواستی مردمی که در نهایت سبب شد تا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز دستور ورود این روز به تقویم را بدهد. او همچنین در این رابطه به ایسنا تاکید کرده بود که تصویب و نامگذاری این روز می‌بایست منجر به اقدامات و پیوست فرهنگی متناسب شود؛ بنابراین سومین عنوان تازه، «روز جزایر سه‌گانه خلیج فارس (بوموسی، تنب برزگ و تنب کوچک)» (۹ آذر) است؛ مناسبتی که با هدف تأکید بر تمامیت ارضی و اهمیت راهبردی این سه جزیره در تقویم رسمی کشور جای گرفته است. نامگذاری این روز، همزمان با افزایش حساسیت‌های منطقه‌ای درباره مالکیت این جزایر، به‌نوعی تأکید مجدد بر موضع رسمی ایران در قبال خلیج فارس است.
اضافه شدن این سه مناسبت، ادامه روندی است که طی سال‌های اخیر در سیاست فرهنگی کشور دنبال شده؛ یعنی تلاش برای تقویت نشانه‌های وحدت و هویت ملی که از مسیر تقویم رسمی میسر می‌شود. با چنین نامگذاری‌هایی، تقویم در حال تبدیل شدن به نوعی نقشۀ نمادین از سیاست فرهنگی کشور است تا روز‌ها و مناسبت‌ها هرکدام حامل پیامی درباره هویت جمعی باشند. با این حال نکته مهم این است که ورود چنین مناسبت‌هایی به تقویم زمانی اثربخش خواهد بود که از سطح نمادگرایی و اجرای یک یا دو برنامه سازمانی فراتر رفته و در سیاست‌گذاری فرهنگی و آموزشی نمود پیدا کند.
به گفته قادر آشنا ـ دبیر شورای فرهنگ عمومی، برای نامگذاری روز‌ها در تقویم هم افراد حقیقی و هم افراد حقوقی می‌توانند درخواست خود را به شورای فرهنگ عمومی ارائه دهند و این نهاد موظف به بررسی درخواست‌ها و طرح آن در شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
