درباب «مستغلات»

جوان آنلاین: حسین جاوید در کانال تلگرامی خود در باب لغت «مستغلات» توضیح داد: وام واژه‌ای برگرفته از زبان عربی است. جمع «مستغل» است: «مستغل» (اسم) + «ات» (پسوند جمع‌ساز در زبان عربی). جزء اصلی سازنده آن در زبان عربی «غلّ» است. «مستغل» یعنی «زمینی که از آن غله برمی‌دارند» و «مستغلات» توسعاً یعنی آنچه از آن بهره‌برداری می‌شود و منبع درآمد و عایدی است. در زبان فارسی به مغازه و باغ و ویلا و، چون آن‌ها گفته می‌شود که ــ کمتر ــ خود مالک از آن استفاده می‌کند یا ــ بیشتر ــ به اجاره داده می‌شود. در فارسی نو استفاده از «مستغل» به‌تن‌هایی متروک شده و «مستغلات» عمدتاً با واژه «املاک» «باهم‌آیی» («collocation») دارد و به‌شکل «املاک و مستغلات» به کار می‌رود.
شاهد مثال: «جهان جای الفنج غله تو است/ چه بیکار باشی درین مستغل؟» (ناصرخسرو) «لاجرم شهرتان ویران شد و مستغلی بدین بزرگی از آن من بسوختند.» (تاریخ بیهقی) «آن ساحت همه به سیم‌و زر خرید و بسیار مستغلات آن را بخرید و بر آن وقف کرد.» (تاریخ سیستان) «هم در آن هفته به دینور رفتم و مستغلات جمله بفروختم.» (جوامع الحکایات) «ضیاعات و مستغلات او را به بنیات‌بن طغشاده داد.» (تاریخ بخارا) این‌همه گفته آمد تا تأکید شود «مستقلات» املای نادرست «مستغلات» است.