جوان آنلاین: نویسنده کتاب «دو بردار» معتقد است آل‌احمد‌پژوهی همچنان یکی از موضوعات جذاب و مورد توجه در عرصه فرهنگ و ادبیات است و با انتشار این کتاب در آل‌احمد‌پژوهی گام بزرگی برداشته شد.
محمدرضا کائینی، نویسنده کتاب «دو برادر» در مراسم رونمایی از این اثر تازه تألیف که در قالب سلسله نشست‌های ۱۰۰ سالگی جلال آل‌احمد و در خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد، گفت: درباره جلال آل‌احمد من به چندگانگی اعتقاد دارم. آنچه در مورد آل‌احمد به وجود آمده است، محصول شرایط جوی و آب و هوا و ذرات معلق نبوده، بلکه محصول گفتمانی بوده که او عرضه کرده است. آنچه که در نقض و ابرام جلال در جامعه امروز دیده می‌شود، پنج و شش دهه اخیر هم در دوره حیات او وجود داشته است. به صراحت می‌توانم بگویم که حلقه اولیه اطرافیان و دوستان جلال که با هم فعالیت سیاسی و فرهنگی را شروع کرده بودند، اغلب با غرب‌زدگی مخالف بودند.
وی افزود: جلال، شأن روشنفکری را چالش‌گری در نسبت با مسائل خرد و کلان می‌دانست. اینکه دوست و دشمن هر کدام تفسیر خودشان را بگیرند، کاملاً طبیعی است. آل‌احمد، صادقانه و با همه وجودش حرف می‌زد. من معتقدم بازسازی این تضادی که درباره آل‌احمد وجود دارد، در این کتاب گامی رو به جلو بود. خاصیت تاریخ شفاهی این است که راوی خاطرات، یک‌طرفه به قاضی نمی‌رود، هرچه دلش بخواهد نمی‌گوید و یکی هست که او را تعدیل کند.
نویسنده کتاب عنوان کرد: با انتشار این کتاب در آل‌احمد‌پژوهی گام بزرگی برداشته شد. استقبالی هم که از این کتاب شد، شاهدی بر این مدعا بود. البته همه حرف‌ها هنوز زده نشده است. آل‌احمد یادداشت‌های منتشر نشده‌ای دارد که محمدحسین دانایی به زودی آن‌ها را منتشر خواهد کرد. اگرچه شخصاً معتقدم اضلاع کلی شخصیت جلال شناخته شده است.
محمدرضا کائینی افزود: جلال آل‌احمد اساساً گزارش‌نویس خوبی بود. برخلاف اینکه می‌گویند رمان‌نویس خوبی بود. وی مقاله‌نویس و تحلیلگر مسائل اجتماعی و تاریخ نگار بود، اما در مجموع خودش و اطرافش و محیط پیرامونش را خیلی خوب گزارش داده، به همین دلیل خواندنش شیرین است.
وی اظهار کرد: در این گوشه‌کنار‌ها باز یک چیز‌هایی پیدا می‌شود، نامه‌ها و تصاویر منتشر نشده، هنوز آل‌احمد‌هایی هست. فکر می‌کنم از اقبال آل‌احمد و پرکاری اوست که ۴۵ سال زندگی کنی و این همه بنویسی و این همه اثر از خود به جا بگذاری که هنوز منتشر نشده‌هایی داشته باشی. بحث درباره آل‌احمد در سطوح عمیق خودش در جامعه وجود دارد.
این نویسنده کتاب ادامه داد: آل‌احمد‌پژوهی همچنان یکی از موضوعات جذاب و مورد توجه در عرصه فرهنگ و ادبیات است، حالا چه ادبیات سیاسی و چه ادبیات داستانی. افراد، ناخودآگاه مثل آل‌احمد می‌نویسند و ادا و اطوار او را درمی آورند. تکه‌کلام‌هایش را استفاده می‌کنند و در حمله به او می‌خواهند وجاهت کسب کنند. این خیلی مضحک است، یعنی کاملاً نشان می‌دهد که این‌ها با آل‌احمد خواندن وارد عرصه نویسندگی و نقد شدند و حالا با سلاح خودش می‌خواهند جلال را نقد کنند و می‌گویند ما اصلاً هیچ چیز از این آدم یاد نگرفتیم.
در بخش دیگری از این مراسم محمدحسین دانایی، خواهرزاده آل‌احمد نیز درباره شخصیت جلال گفت: دو قرائت برای شخصیت جلال آل‌احمد وجود دارد؛ یک شخصیت پسندیده‌ای که از او ارائه می‌کنند و قرائت دیگر، قرائت مخالف آن است. در قرائت اول، جلال را دوست‌داشتنی نشان می‌دهند و آن طرف دیگر یک چهره خیلی زشت و نامطلوب از او ارائه می‌دهند که هر دوی این‌ها قابل رد هستند.
دانایی اظهار کرد: کتاب «دو برادر» یک فایده بزرگی دارد و آن این است که نشان می‌دهد چطور این دو طرز فکر و قرائت در این کتاب متجلی شده است. جلال یک جریان تاریخی، فکری و معنوی را ایجاد کرد. وی آدم پیچیده‌ای بود و راز محبوبیتش هم در همین پیچیدگی است.
