سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: شبکه ۳ سیما بخشی از برنامه «سلام صبح بخیر» را به فردی اختصاص داده که ظاهراً معتقد است تن آدمی شریف است به لباس‌هایی که بر تن می‌کند!
مدتی است استاد و رئیس سابق تشریفات نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل متحد مهمان ثابت یکی از بخش‌های برنامه سلام صبح بخیر است؛ فردی که با افتخار شیک پوشی و به اصطلاح ست کردن کت و شلوار با ساعت، دستمال گردن، کیف و کفش را نشانه تشخص، تمیزی و نظم افراد می‌داند و مجری هم با هیجان موضوع را دنبال می‌کند. بدیهی است که اصالت دادن به شیک پوشی و گران پوشی با تمیز بودن و منظم بودن یکی نیست. بسیاری از سیاستمداران در کشور‌های مختلف، چون هندوستان و کشور‌های امریکای لاتین در بسیاری از دیدار‌های خود اصلاً کت و شلوار تن نمی‌کنند و با لباس‌های سنتی کشورشان حاضر می‌شوند و با این کار به مردم کشورشان پیام می‌دهند که ما برای سنت‌های شما احترام قائلیم. کارشناس برنامه سلام صبح بخیر به همین اکتفا نمی‌کند و فخر فروشی را به جایی می‌رساند که مثلاً عنوان می‌کند: این چایی رایج که مردم می‌خورند اصلاً چایی نیست، زیرا چایی خوب قیمت میلیونی دارد یا اینکه لباس‌های گران‌قیمت هیئت دولت را نشانه آبروی کشور می‌داند و علناً به مسئولان ارشدی که لباس‌های آنچنانی نمی‌پوشند ایراد می‌گیرد. بدیهی است که این رفتار‌ها بدون پشتوانه در رسانه ملی آن هم در چنین شرایط اقتصادی صورت نمی‌گیرد. این درحالی است که پیش از این اشرافی‌گری بیش از حد دولت مورد نقد رسانه‌ها قرار داشت و یکی از نقد‌ها به دولت کنونی شکاف عمیق دولت- ملت بود.
در این زمینه نقد‌ها به دولت کم نیست، اما اینکه شبکه ۳ یعنی شبکه جوان و پربیننده تلویزیون به صورت هدفمند با آوردن مسئول تشریفات هیئت دولت به دنبال چیست جای سؤال دارد؟! چراکه بی‌شک مردم به دلیل گرانی‌ها و مشکلات مالی که تعطیلی‌های کرونایی هم مضاف بر آن شده اوضاع خوبی ندارند و این گونه برنامه‌ها کاملاً نشان می‌دهد مدیران تلویزیون از حال و روز مردم خبر ندارند و تنها با قشر مرفه جامعه سروکار دارند. از رسانه ملی انتظار می‌رود با مردم همراه و همنوا باشد نه اینکه با چنین برنامه‌هایی در آن‌ها حس کمبود و فقر نسبی را ایجاد و تقویت کند. به یاد دارم سال‌ها پیش مستندی از تلویزیون درباره اوضاع انگلیس بعد از جنگ جهانی دوم پخش شد و نکته جالبی داشت و آن اینکه به دلیل جنگ و مشکلات عدیده اقتصادی اغلب مردم اوضاع خوبی نداشتند، به همین خاطر برای تقویت حس ملی در تلویزیون با همراهی سلبریتی‌ها برنامه‌هایی با موضوع قناعت و ساده زیستی آموزش داده می‌شد و خودشان هم رعایت می‌کردند، مثلاً فلان بازیگر لباس قدیمی خود را می‌پوشید تا نشانه فقر نباشد و افراد حس بدی به خاطر مشکلات مالی نداشته باشند، آن وقت در تلویزیون جمهوری اسلامی زمانی که اوضاع بد اقتصاد کمرشکن شده است، تشریفات و مصرف گرایی آموزش داده می‌شود آن هم در تلویزیونی که قرار بود دانشگاه عمومی باشد.
دقیقا 
