سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: کتاب «مسجد رهبر»، تاریخ شفاهی مسجد کرامت، از مساجد تأثیرگذار و کانون مبارزان انقلاب در شهر مشهد به همت انتشارات «راهیار» منتشر و راهی بازار نشر شد.
در پیشگفتار این کتاب که اولین اثر ناشر در رده تاریخ شفاهی «مساجد انقلاب» است، درباره نسبت مسجد و انقلاب اسلامی چنین میخوانیم: «نسبت انقلاب اسلامی با مسجد اما، به تمام معنا ویژه و منحصربه فرد است. مسجد در انقلاب ایران هم رسانه است، هم مرکز تربیت نیرو، هم نهاد سازماندهنده اجتماعی و هم محور بسیج سیاسی. هم محل اخذ رأی در انتخابات است و هم پاتوق اعزام به جبهه جنگ. خدمات متقابل مسجد و انقلاب در ایران، فهرست مفصلی دارد که حتی گزارش آن هم در یک کتاب نمیگنجد... مطالعات صورت گرفته درباره نهاد مسجد در ایران و خصوصاً در دوران انقلاب اسلامی، بسیار کمتر از آن چیزی است که ضرورت و ظرفیت داشته است.»
«مسجد رهبر» گزارشی است از شکلگیری و فعالیتهای «مسجد کرامت» مشهد، در نزدیکی حرم مطهر امام رضا (ع). این مسجد را که بعدها امام جماعتش، رهبر انقلاب اسلامی شد، میتوان از جهات گوناگون نمونهای ممتاز از الگوی فعالیت مسجدی در منظومه معرفتی آرمانی اسلام ناب معرفی کرد.
«مسجد رهبر» از یک سو این الگو را توضیح میدهد و از دیگر سو، مسیر رشد مشهد انقلابی را از چند دهه پیش از انقلاب اسلامی روشن میکند؛ مسیری که در آن، برخی دشواریها و پیچیدگیهای آمیختن سنت و روشنفکری، توده و نخبگان، دینداری و مبارزه آشکار شده است.
در بخش دیگری از مقدمه این کتاب که قسمت قابل توجهی از آن به فعالیتهای آیتالله سیدعلی خامنهای در دهه۵۰ در مشهد مقدس اختصاص دارد، درباره نقش رهبر انقلاب در مسجد کرامت میخوانیم: «آیتالله خامنهای، امام مسجد «امام حسن (ع)» و سپس «کرامت»، نقطه تلاقی همه جریانهای در ظاهر متباینی است که زیر پرچم اسلام انقلابی و در فشار سنگین مکاتب و روشهای رقیب، به یکپارچگی و شکوفایی رسیدند و مسجد رهبر، آیینهای کمنظیر است که این همافزایی معرفتی اجتماعی را منعکس میکند. هنر رهبری دینی در احیا و به اوج رساندن این نهاد سنتی در خطر انحطاط، چنان برجسته و شوقانگیز است که مطالعه سطرسطر این تکاپوی پیگیر و پُرابتکار را شیرین و دلنشین میکند.»
بنابرین گزارش، آیتالله خامنهای خودشان درباره حضورشان درباره مسجد کرامت در دیداری که سال ۶۳ با اعضای حزب جموری اسلامی داشتند، چنین میگویند: «آن روز مسجد کرامت، بزرگترین مسجد شبستانی مشهد بود، یعنی توی مساجد محله مشهد مسجد بزرگتر از مسجد کرامت نبود. آنچنان جمعیت پر میشد توی این مسجد که جای یک نفر آدم هم واقعاً نبود. بعد از نماز مغرب شروع میکردم به درس، سخنرانی نبود. درس بود.
حالا میگویم چه کار میکردیم. آن قدر جمعیت زیاد میشد که قبل از آنی که من شروع بکنم، وسط نماز در مسجد را میبستند که دیگر نمیشد کسی وارد بشود. جمعیت متراکمی جمع میشد برای اینکه درس را گوش کنند، حالا درس چی بود؟ بنده آنجا هم حدیث، هم اعتقادات و هم نهجالبلاغه تدریس میکردم، با تخته سیاه.»
بر اساس این گزارش، طی تحقیق و مصاحبههای این کتاب با بیش از ۷۰ تَن از مرتبطان مسجد کرامت مصاحبه صورت گرفته و هزاران سند مطالعه شده است.
علاوه بر چهار فصل کتاب که زمینههای شکلگیری و فعالیتهای مسجد کرامت را بررسی و تبیین میکند، تصاویر، اسناد و اَعلام نیز در سه فصل، ضمیمه کتاب شده است و در مجموع، میتوان این کتاب را مرجع و الگویی در عرصه «مسجدنگاری» معرفی کرد.