سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: اولویت سینمای مجیدی، فطرت آدمی است تا شاید مخاطب را برای لحظهای از قید عقل معاش برهاند و او را به سوی اصل خود رجعت دهد. یک بررسی اولیه در آثار کارگردان، به ما ثابت میکند که او این زلالِ فطرت را به بهترین شیوه، در شخصیت و کاراکتر نوجوانانِ فیلم هایش، به ظهور رسانده است. گویی از همین روست که دغدغه آقای کارگردان برای به تصویر کشیدن زندگی پیامبرش هم معطوف به سنین نوجوانی پیامبر میشود و «محمّد رسولالله» را خلق میکند. حال که خورشید در آسمان سینمای مجید مجیدی میدرخشد، این روزها شهر ونیز میزبان آقای کارگردان است.
صاحب بچههای آسمان، ثابت کرد که حقطلبی و نگاه فطرت جو و انساندوستانهاش، نه فقط در آثار که در مشی و شیوه زندگی او نیز جریان دارد. دفاع جانانه مجید مجیدی از هموطنانش و ظلمستیزی شجاعانه او در حاشیه جشنواره امسال ونیز، نشان داد بیان این دست دغدغهها، تنها از زبان هنرمندی میتواند جاری شود که فطرتی حقطلب و روحیهای زلال در جان او نهفته است.
مجیدی به سینما ثابت کرد، فیلم بینالمللی، فیلمی نیست که به مذاق متصدیان سرمایهداری خوش بیاید بلکه باید روایتگر بیعدالتی، رنج و فریاد مظلوم باشد و حقیقت را بیپرده فریاد زند و اینهاست که خورشید را تا آن سوی ابرهای انسانیت خواهد برد. به راستی که کودکان کارِ خورشید، نمایندگان اصلی سینما در فضای بینالملل هستند و آقای کارگردان چه پدرانه، از حق میگوید و از بچههای آسمانِ سینمای خود حمایت میکند. بزرگا که حقاً استاد مجید مجیدی است، هر کجا هست، الهی به سلامت دارش.