سرویس سیاسی جوان آنلاین: اصلاحطلبان عزم جزمی برای ساخت دوقطبیهای کذایی دارند، در ایران که باید پرهیز از دوقطبیسازی داشته باشند و همه نامزدهای انتخاباتی را حامیان سربلندی ایران، اما با روشهای متفاوت بدانند، از قضا دست به دوقطبیسازی دیو و دلبر میزنند و کاندیدای خود را به اوج میبرند و رقیب را به پایین میکشند و در انتخابات امریکا که باید همه احزاب و کاندیداها را یکپارچه علیه ایران و مجری سیاستهای ضدایرانی ایالات متحده بدانند، دست به تفکیک خوب و بد کاندیداها و احزاب میزنند و فراتر از آن، همانند یک رسانه امریکایی که حامی دموکراتها در انتخابات است، نقش ایفا میکنند.
حامی همواره دموکراتها در ایران
چهار سال قبل هم همین روال برقرار بود. اصلاحطلبان حامی کاندیداتوری هیلاری کلینتون، نامزد دموکراتها در انتخابات ریاست جمهوری بودند. هر قدر هم کارشناسان و حتی رهبر معظم انقلاب در این سالها تأکید کردند که دو حزب امریکا سیاستهای متفاوتی در قبال ایران ندارند، گوش اصلاحطلبان بدهکار نبود، شاید باور آنکه توافقنامه بدی را امضا کردهاند، برایشان مشکل بود و پی مقصر میگشتند! قبل تخریب کامل برجام هم، امضای کری برای آنان تضمین بود و آنان میدانستند ضمانت اجرایی برجام یعنی رأی آوردن کلینتون که همحزبی اوباماست و برجام را به خاطر حفظ یک دستاورد دولت خود، به هم نمیزنند. چهار سال پیش مرتضی الویری از فعالان اصلاحطلب نیز در بخشی از گفتوگوی خود با شماره ۱۸۹ نشریه تجارت فردا در این رابطه اظهار کرد: «ما با دو گردنه و عقبه جدی در چند ماه آینده روبهرو خواهیم بود: یکی انتخابات امریکاست و دیگری انتخابات ریاست جمهوری ایران. هر دوی اینها برای آینده ما سرنوشتساز است. اگر ما بخواهیم از این مرحله بحرانی به خوبی عبور کنیم و اقتصاد با رشد مورد قبولی پیشرفت کند هم در انتخابات امریکا دموکراتها روی کار بیایند و دولت جدید مدافع و مجری برجام باشد و هم اینکه در داخل ایران دولت روحانی بتواند دوره چهارساله دوم خود را هم تمدید کند و پروژههای نیمهتمام سیاسی و اقتصادی را پیش ببرد. به هر میزانی که در این دو انتخاب خلل ایجاد شود، میتواند به عبور ما از این مرحله لطمه بزند.»
روزنامه شرق چهار سال پیش از حمایت هم فراتر رفت و پیشنهاد داد ایران رسماً از دموکراتها اعلام حمایت کند: «انتخابات امریکا و رئیسجمهور آینده نقش مهمی در تشدید درگیریها یا تلاش برای حلوفصل اختلافات از طریقی که اکنون اوباما آن را اجرا میکند، خواهد داشت. عقل حکم میکند ما در این رقابتها در کنار کسی باشیم که پیگیر سیاستهایی باشد که در دوران هشتساله رئیسجمهور کنونی امریکا آغاز شده و نتایج خوبی دستکم در مسئله هستهای و حتی حلوفصل مسئله سوریه داشته است.»
تصویرسازی خاص روزنامه شرق از روحانی، اوباما و هیلاری کلینتون در کنار هم و تیتر «پس از اوباما» همچنان در خاطرهها مانده است. روزنامهای دیگر متعلق به حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد هم عملاً خبر پیروزی هیلاری کلینتون را تیتر یک کرد! تا این حد اصلاحطلبان به پیروزی کلینتون امیدوار بودند!
و باز هم بهانهای به نام برجام!
روزنامه سازندگی متعلق به حزب اصلاحطلب کارگزاران سازندگی به دبیرکلی «غلامحسین کرباسچی» در شماره پنجم مرداد در گزارشی با عنوان «بازگشت به برجام، عبور از براندازی»، نوشت: «در سند ۸۰صفحهای مانیفست انتخاباتی دموکراتها که توسط هیئتی ۱۵نفره از یاران بایدن و سندرز تهیه شده است، لیبرالهای امریکایی تعهد کردهاند به برجام بازگردند و از براندازی جمهوری اسلامی ایران دست بردارند.»
مجله اصلاحطلب امید جوان نیز در شماره پنجم مرداد تصویر جو بایدن را در جلد مجله منتشر کرد و نوشت: «رؤیای ایرانی آبان ۹۹، شکست ترامپ، تبریک تلفنی روحانی به بایدن، کاهش قیمت دلار، احیای برجام». این مجله که جلد خود را به عکسی انتخاباتی و مثبت و تمام صفحه از جو بایدن با تیتر بزرگ رؤیای ایرانی آبان ۹۹ اختصاص داده، نوشت: «این نشریه اصلاحطلب در ادامه نوشت: «چشم امید به پیروزی بایدن نیست، به شکست ترامپ است. صحبت از دیو و دلبر نیست، اما خروج ترامپ از کاخ سفید و احیای برجام میتواند بر اقتصاد ایران و بازگشت امید تاثیر گذارد، ولو ترامپ زمین سیاست را مینگذاری کرده باشد.»
۲ روی یک سکه
تجربه نشان داده هر زمان پای ایران وسط باشد و در واقع هر زمان پای سیاستهای کلان امریکا در میان باشد، دموکرات و جمهوریخواه گرچه با شیوههای متفاوت، اما در مسیری یکسان حرکت میکنند. مقایسه تعداد موافقان و مخالفان طرحهای ضدایرانی در مجالس امریکا نشان میدهد که جمهوریخواهان و دموکراتها در هر مسئلهای اختلاف داشته باشند، در دشمنی با ایران هیچ اختلافنظری با هم ندارند. برای نمونه میتوان به تصویب تحریم S ۷۲۲ (مادر تحریمها یا همان سیاهچاله تحریم) در مجلس نمایندگان امریکا- مرداد ۹۶- اشاره کرد. این تحریم با ۴۱۹ رأی موافق و سه رأی مخالف (که هر سه نفر هم جمهوریخواه بودند)، تصویب شد.
اصلاحطلبان میکوشند تا با جازدن ترامپ به عنوان یک استثنا در ساختار حاکمیتی امریکا، استکبارستیزی را به ترامپستیزی تقلیل دهند. این در حالی است که امریکا از آغاز پیروزی انقلاب تاکنون ۳۵بار ایران را تحریم کرده که ۲۴مورد در زمان دموکراتها و ۱۱بار در زمان جمهوریخواهان بوده است. اوباما با ۱۱تحریم، رکورددار تحریم علیه ایران است که در واقع شدیدترین تحریمهای تاریخ علیه یک کشور بوده است. «جان کری» وزیر خارجه دولت اوباما- دی ماه ۹۵- در یادداشتی که به مناسبت نزدیک شدن به روزهای پایانی حضور در کابینه دولت امریکا نوشته بود، تأکید کرد: «مذاکرات با تهران برای عقب نشاندن ایران از توان هستهای، به نتیجه رسید و حالا دولت بعدی امریکا باید ضمن ادامه اعمال فشار بر ایرانیها، برای عقب نشاندن برنامه موشکی ایران تلاش کند.» حزب دموکرات امریکا در روزهای گذشته سندی ۸۰صفحهای درباره سیاستهایش منتشر کرد. بخشی از این سند به موضوع ایران اختصاص دارد که در آن آمده است: «ما معتقدیم برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بهترین روش برای قطع تمامی مسیرهای حرکت ایران به سمت سلاح هستهای، به نحو قابل راستیآزمایی است. خروج یکجانبه امریکا از برجام ما را از متحدانمان جدا و راه را برای از سرگیری حرکت ایران به سمت قابلیت ساخت سلاح هستهای باز کرد، به همین دلیل است که بازگشت به پایبندی دوجانبه به این توافق تا این حد اضطراری است. توافق هستهای همیشه قرار بوده آغاز دیپلماسی ما با ایران باشد نه پایان آن. دموکراتها از تلاشهای جامع دیپلماتیک برای محدود کردن برنامه هستهای ایران و پرداختن به سایر فعالیتهای تهدیدکننده این کشور اعم از ستیزهجویی منطقهای، موشکهای بالستیک و سرکوبگری داخلی حمایت میکنند.»
«باراک اوباما» رئیسجمهور سابق امریکا نیز- فروردین ۹۵- در کنفرانس خبری نشست امنیت هستهای در واشنگتن با اشاره به اینکه روح برجام تغییر رفتار ایران است، مدعی شد: «شرط برخورداری ایران از امتیازات اقتصادی، کنار گذاشتن توانایی موشکی و متوقف کردن اقدامات منطقهای است.»
مرور یک جمله تاریخی از حسن روحانی جالب توجه است. او در سال۸۳ در کسوت دبیر شورای عالی امنیت ملی در حاشیه نشست خبری با رسانهها گفته بود: «ایران از دموکراتها زیان بیشتری دیده است... ما ترجیح نمیدهیم دموکراتها برنده شوند. آنها به طور تاریخی بیش از جمهوریخواهان به ایران صدمه زدهاند.»