سرویس سیاسی جوان آنلاین: حسین کچوئیان، عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی و استاد دانشگاه تهران یکی استثنائات انقلاب اسلامی ایران را نوع پیوند مردم با انقلاب و نظام دانست و گفت: درست است که در اصل، هیچ انقلابی بدون حضور مردم شکل نمیگیرد، امّا در همه انقلابها مردم بعد از مدتی از صحنه خارج میشوند. جریان بازرگان نیز میگفتند مردم انقلاب کردهاند و حالا دیگر به خانههایشان برگردند.
وی با بیان اینکه یکی از درخواستهای امریکاییها از روز اول این بوده که انقلاب محدود به داخل مرزهای خود باشد، همراهی مردم با انقلابها را در عین انجام سیاستهای اصلاحی، امری دشوار خواند و اظهار داشت: با وجود این، شاهد این هستیم که مردم ایران همچنان در صحنه هستند.
کچوئیان در ارزیابی این موضوع که وقوع فتنههای مختلف در کشور و متعاقب آن حضور مردم در دفع آنها، نشانه قوت جمهوری اسلامی است یا ضعیف شدن آن، گفت: باید منحنی قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی را از جهات مختلف و در طول زمان مورد بررسی قرار دهیم. وی ایجاد نظم اجتماعی و نسلسازی را یکی از مولفههای قدرت و اقتدار یک نظام دانست و گفت: هر انقلابی اگر نتواند نسل تازه بسازد و آن را جایگزین نسل قبلی نکند، از حرکت میایستد. با این حال، انقلاب اسلامی توانسته نسلهای جدیدی را ایجاد کند که انقلاب را پیش ببرند و این موضوع بسیار مهمی است.
استاد جامعهشناسی دانشگاه تهران، ضمن اذعان به وجود مشکلات اقتصادی و برخی نابرابریها در کشور حضور ۴۰ ساله مردم ایران در خیابانها در حمایت از انقلاب را مورد اشاره قرار داد و پرسید: آیا میتوانیم بگوییم مردم ایران در حالی که جز بدبختی و رنج، چیزی نمیبینند، اینطور به خیابان میآیند؟ اصلاً آیا چنین چیزی، ممکن است؟ قطعاً اینطور نیست و باید گفت که در ناخوادآگاه مردم، یک ارزیابی مثبت نسبت به نظام وجود دارد که آنها را به حمایت وا میدارد. مگر میشود یک کشور در حالی که رو به ضعف حرکت میکند و در حال شکست است، مردم آن هر سال در صحنه حاضر شوند؟! این همان عاملی است که دشمنان انقلاب را کلافه کرده است.
کچوئیان با اشاره به دخالت و نفوذ غربیها در امور داخلی دیگر کشورها، عقبه داخلی غربیها در کشور را مورد اشاره قرار داد و گفت: اعلامیه ۷۷ نفر را ببینید، اگر پمپئو میخواست حرفی بزند، آیا چیزی غیر از محتوای این اعلامیه میگفت؟! این حد از آزادی در یک کشور در شرایطی که انگیزه براندازی آن کشور وجود دارد، عجیب است. برخی از افرادی که در داخل، اهداف دشمن را پیش میبرند در مطبوعات و رسانههای وابسته به دولت بوده و هستند.
وی در پاسخ به ادعای برخی افراد مبنی بر اینکه مردم به حضور در خیابان عادت کردهاند، گفت: چرا در کشورهای دیگر مردم چنین عادت نمیکنند؟ در هیچ جای دنیا پیدا نمیکنید که حکومتها با مردم شورشها را سرکوب کنند. در ایران، نفس حضور مردم، بسیاری از اتفاقات را میخواباند.
کچوئیان به یأس و سرخوردگی جریان معارض جمهوری اسلامی اشاره کرد و گفت: یکی از عوامل این سرخوردگی این است که آنها بدیلی برای جمهوری اسلامی ندارند. بدیل دشمنان برای جمهوری اسلامی، افرادی، چون حسینی و مسیح علینژاد هستند که دارای رفتار معقول نیستند و هیچ تصوری از ایجاد انقلاب ندارند و با اقداماتی، چون ریاستارت میخواهند انقلاب کنند. این نهایت عجز دشمن است. بدیل دشمن برای جمهوری اسلامی، ربع پهلوی است که خود، اسباب خنده است و برای ادامه زندگی دست در جیب مادرش میکند. استاد دانشگاه تهران با اشاره به سرمایهگذاری امریکا روی اراذل و اوباش گفت: اوباش در همه حرکتهای اجتماعی حضور دارند، اما میداندار انقلابها نیستند. اینکه امریکا روی خشونت و غارت سرمایهگذاری میکند یعنی آنها از اینکه یک اقدام درست و حسابی در جمهوری اسلامی انجام دهند مأیوس هستند و فقط بهدنبال هرج و مرج و گسیختگی هستند. این نکته بسیار مهمی است که کشوری مثل امریکا که به راحتی قدرتها را سرنگون میکند درباره جمهوری اسلامی، به ایجاد هرج و مرج، روی آورده است.