سرویس اقتصادی جوان آنلاین - فاطمه ملکی: میتوان شروع کرد، حتی با یک بطری و شیشه و چند عدد صدف و رنگ؛ میتوان با کمی خلاقیت چند نفر دیگر را هم مشغول به کار کرد و با مدیریت و بازاریابی درست یک کار ایرانی را تبدیل به کاری جهانی کرد. این خلاقیت در کار‌های «ساناز صالحانی» دیده می‌شود؛ جوانی که از دو سال گذشته با سرمایه‌ای اندک، کاری را آغاز کرده و توانسته کار‌های هنری خلاقانه‌ای تولید کند و حالا این کار‌ها تبدیل به سوغاتی مسافران محمودآباد شده است. در ادامه صحبت‌های این خانم جوان و خلاق را می‌خوانید.
جوان آنلاین: درباره خودتان، کارآفرینی‌تان و اینکه چرا به سراغ این کار رفتید توضیح دهید.
ساناز صالحانی متولد ۱۳۷۶ هستم. به همراه خانواده در شهر محمودآباد استان مازندان زندگی می‌کنم. بنده در رشته گرافیک رایانه درس خواندم، اما به دلیل علاقه ام به صنایع دستی، از دو سال و ۵ ماه گذشته وارد فضای کار تولید آثار هنری با مواد بازیافتی کنار ساحل شدم.
با توجه به اینکه ما در شهر ساحلی محمودآباد زندگی می‌کنیم، من در اوقات فراغت به ساحل می‌رفتم و در آنجا قدم میزدم. معمولاً کنار ساحل پر از مواد بازیافتی از جمله پلاستیک و شیشه بود؛ یکبار که در ساحل قدم میزدم به بطری آبی برخورد کردم که سر ماهی در آن بطری گیر کرده و خفه شده بود؛ با دیدن این صحنه بسیار متأثر شدم تصمیم گرفتم که بطری‌ها و مواد بازیافت را از کنار ساحل جمع آوری کنم و در سطل‌های زباله بیندازم؛ بعد از این ماجرا باز هم با خود فکر کردم این کار هم به نوعی تولید زباله است و باید از این مواد بازیافتی وسیله یا شیء تولید کنم که علاوه بر زیبایی، کاربرد هم داشته باشد.
من شاخه‌های هنری مانند ویترای، تکسچر و پتینه کاری را بلد بودم؛ بر همین اساس این مواد بازیافتی را به منزل مان آوردم و بعد از ضدعفونی کردن آنها، کار هنری روی مواد بازیافتی را پیاده کردم.
بعد از فروش اولین گلدان، تصمیم گرفتم این کار را ادامه دهم که توانستم با تمام اشیاء بازیافتی لب ساحل وسایل کارآمدی از جمله گلدان، جعبه جواهر، ساعت دیواری و دیگر وسایل تزئینی درست کنم.
با توجه به اینکه حفظ محیط زیست برایم مهم بود، سعی کردم مواد بازیافتی مثل شیشه و پلاستیک را که دیرتر تجزیه می‌شوند، برای کارم در نظر بگیرم. به عنوان مثال من با قاشق و چنگال پلاستیکی و مقداری رنگ توانستم ساعت دیواری درست کنم.
جوان آنلاین: از چه زمانی تصمیم گرفتید که برای ادامه کار نیرو بگیرید و الان چند نفر نیرو دارید؟
بعد از فروختن کار‌هایی که تولید کرده بودم، دیدم بازار خوبی برای ادامه کار وجود دارد؛ بر همین اساس برای ادامه کار به دوستان فراخوان دادم؛ چند نفر اعلام همکاری کردند، اما از ابتدا درخواست دریافت حقوق داشتند که من این امکان را نداشتم. چون من از همان ابتدا درآمد نداشتم. برنامه هم این بود که بعد از تولید و فروش آثار، ۵۰ درصد از درآمد را به همکاران بدهم.
بعد دو نفر از دوستان وارد کار شدند، که یکی از همکاران مهندسی شیمی و دیگری لیسانس حسابداری دارد؛ با توجه به اینکه مثل هم فکر می‌کنیم از این کار راضی هستیم. ضمن اینکه مادرم در اوقات بیکاری ما را کمک می‌کند.
جوان آنلاین: کارگاهی برای کار در نظر گرفتید؟
ما در اتاق منزلمان، کارگاه کوچکی آماده کردیم؛ اما با مشکلاتی مواجه هستم، چون خمیر ویترایی را با بنزین و روغن جلا تهیه می‌کنم و بوی روغن جلا در منزل آزاردهنده است. من در ادامه برای خشک شدن کار‌ها سه طبقه از ساختمان را بالا می‌روم تا این وسایل در پشت قرار دهم.
البته برای تدارک کارگاهی هم در بیرون از منزل اقدام کردم، اما اجاره بها خیلی زیاد بود و فعلا در منزل کار را ادامه می‌دهیم تا اینکه برای گسترش کار، سرمایه‌ای به دستمان برسد و کارگاه بزرگتری را تدارک ببینیم.
جوان آنلاین: خانواده چقدر از شما حمایت کردند؟
در ابتدای کار خانواده‌ام به شدت مخالف بودند؛ اما با آنها صحبت کردم؛ اهدافم را گفتم و راهم را ادامه دادم. اکنون خانواده‌ام بسیار از این کار راضی هستند و من را همراهی می‌کنند. بیشتر زمان‌هایی که برای جمع‌آوری بطری‌ها به کنار ساحل می‌روم مادرم در کنار من است و حتی زباله‌های دیگر را جمع می‌کنیم و در سطل زباله می‌ریزیم.
جوان آنلاین: سفارش و فروش آثار به چه صورتی است؟
ما از طریق شبکه‌های اجتماعی سفارش و فروش کار داریم. بعضی از آثار را در فروشگاه‌های صنایع دستی و سوغات‌سرا‌های کنار جاده‌ای عرضه کردیم. ضمن اینکه در رویان، آمل و محمودآباد ۶ بار نمایشگاه برگزار کردم و بیشتر کار‌ها را در آنجا فروختم.
جوان آنلاین: این کار چقدر سود برای شما دارد؟
من و دو نفر از همکاران از این راه کسب درآمد داریم؛ یکی از ابزار‌هایی که باید برای تولید کار‌ها خریداری کنم، خمیر ویترای بوده که بسیار گران است؛ برای اینکه سود بیشتری کنم، این خمیر را خودم درست می‌کنم. به عنوان مثال من اگر برای تهیه خمیر ۱۰۰ هزار تومان هزینه کنم، به یک میلیون تومان سود می‌رسم.
نکته دیگر اینکه سود من بستگی به فصل دارد؛ در روز‌های تعطیل که مسافران زیادی به محمودآباد می‌آیند، من در شهر خودمان نمایشگاه برگزار می‌کنم که استقبال می‌شود. به عنوان مثال من در نمایشگاه سال گذشته، یک گلدان را به قیمت خوبی فروختم. البته تولید این گلدان خیلی سخت بود و ۲ ماه وقت من را گرفت، اما کار بسیار شکیلی شد.
امسال در نمایشگاهی که برگزار کردم دو توریست آلمانی حضور داشتند که از من دو عدد گلدان خریدند؛ آنها خیلی از کار‌ها استقبال کردند و می‌گفتند که این کار بسیار زیبایی است که هم به طبیعت کمک می‌کنید و هم کسب درآمد دارید.
جوان آنلاین: اولین بار چقد سرمایه برای این کار گذاشتید؟
اولین بار روی یک بطری با رنگ اکریلیک کار کردم که رنگ هم برای دوره دانشجویی بود؛ بعد که تصمیم گرفتم کار‌های زیباتری انجام دهم، خمیر ویترای را ساختم و روی آن کار کردم. در واقع من با ۵۰ هزار تومان کار را شروع کردم.
جوان آنلاین: اکنون از چه ابزاری استفاده می‌کنید؟
صدف، نخ کاموا، چسب، بطری‌ها و شیشه‌های بازیافتی. یکبار با شیشه آبلیمو و کاموا و مروارید، گلدانی درست کردم که آن را در نمایشگاه به قیمت خوبی فروختم.
جوان آنلاین: برنامه‌تان برای آینده چیست؟
من از ابتدای کار به دنبال رسیدن به سود مادی نبودم؛ می‌خواستم به طبیعت کمکی کرده باشم واین مسئله را فرهنگ سازی کنم که هر زباله بر روی زمین، کمر یک نفر را خم می‌کند تا آن زباله را از روی زمین بردارد.
من به این فکر می‌کردم که تجزیه شیشه و پلاستیک زمان زیادی نیاز دارد؛ اما الان که فهمیدم تجزیه فلز سال‌های زیادی طول می‌کشد، تصمیم گرفتم روی بازیافت‌های فلزی هم کار کنم.
جوان آنلاین: آیا ارگانی برای ادامه فعالیت به شما کمک کرده است؟
من سعی کردم یک کار جدیدی انجام داده و آن را گسترش دهم؛ برای گسترش کار نیاز به سرمایه دارم، اما ارگانی از من حمایت نکرده است.
اگر بخواهم کار با فلز را هم شروع کنم باید کارگاه، دستگاه جوش و میز کار مخصوص تهیه کنم که این امکانات را در دست ندارم. اگر مسئولان بتوانند امکانات در اختیارم قرار دهند و حامی داشته باشم، می‌توانم کار‌های خلاقانه و خوبی تولید کنم. نمی‌خواهم استعدادم به خاطر محدودیت مالی بمیرد.
جوان آنلاین: به نظرتان مهمترین عواملی که می‌تواند موجب موفقیت یک شغل و درآمدزایی شود، چیست؟
اولین شرط موفقیت، علاقه است؛ وقتی به کاری علاقه داشته باشیم، انگیزه و تلاش به همراه دارد؛ بعد ازعلاقه، پشتکار پیدا می‌کنیم و به خودباوری می‌رسیم. افراد برای رسیدن به موفقیت باید خودشان را باور کنند؛ کل دنیا در اختیار بشریت است و با ذهن خلاق میتوان به اهداف مورد نظر رسید.
جوان آنلاین: به نظرتان مهمترین موانعی که می‌تواند موجب شکست یک شغل و درآمدزایی شود، چیست؟
وقتی من برای شروع کار، درخواست نیرو دادم؛ خیلی‌ها علاقه‌ای برای انجام آن نشان ندادند. اما این مسائل موجب کناره‌گیری من از این هدف نشد. حتی از اقوام، کسانی گفتند که این کار را شروع نکن، اما کار را شروع کردم.
به نظرم مهمترین موانعی که می‌تواند موجب شکست در یک شغل شود، نا امیدی است؛ وقتی ما در کارمان حامی نداریم گاهی اوقات ناراحت می‌شویم، اما نباید نا امید بشویم. چون تنها کسی که می‌تواند به انسان کمک کند، خودش است.
جوان آنلاین: شعارتان برای ادامه کار چیست؟
من حس خوبی به این کار دارم و معتقدم ثروتمند کسی است که بتواند با ارزانترین مواد، کار بزرگی خلق کند.
