سرویس سیاسی جوان آنلاین: اوایل امسال بود که وقتی سیل چندین استان را درنوردید و خسارات زیادی بر جای گذاشت، اکثر مسئولان اعلام کردند که غافلگیر شدهاند و حتماً برای اتفاقات بعدی تدابیری خواهند اندیشید و حداقل این مناطق دیگر شاهد چنین حوادثی نخواهند بود. اما هنوز چند ماهی از آرام شدن اوضاع نگذشته که با شروع بارشهای پاییزه، یکبار دیگر خبر جاری شدن سیل دل همه را لرزاند و مهمتر اینکه همان استانهای سیلزده در صدر این اخبار قرار گرفتند. لرستان با پلدختر و معلولانش برسر زبانها افتاد و خوزستان هم با ۴۰ میلیمتر بارش به حالت آماده باش درآمد و مدارس چند شهرش تعطیل شد.
سیل بهاری که استانهای گلستان، لرستان، فارس و خوزستان را بیش از مناطق دیگر تحت تأثیر و تخریب قرار داد، تقریباً تا اوایل تابستان همه نیروها و سازمانها را به خود مشغول کرده بود. نیروهایی که در تلاش بودند تا زندگی عادی و معمولی را به این مناطق بازگردانند. البته از همان زمان در رابطه با بارشهای پاییزه هم هشدارهایی داده میشد و هر بار مسئولان امر ادعا میکردند تدابیر خوبی برای جلوگیری از وقوع سیلهای بعدی اندیشیده شده است. روزها از پی هم گذشتند و پاییز از راه رسید و حالا با اولین بارشها، مشخص شد چه اقداماتی صورت گرفته و کم کاریها نیز نمایان شد. طی روزهای اخیر وقتی ۴۰ میلیمتر باران در خوزستان بارید، این استان به حالت آماده باش درآمد. با همان بارش اول، معابر اهواز دچار آبگرفتگی شد و مثل بارشهای قبلی، تردد شهروندان با مشکل مواجه شد. با اینکه تصور میشد خوزستانیها بعد از سیل اوایل سال، اقدامات خوبی برای پیشگیری از اتفاقات بعدی انجام داده باشند، اما این باران نشان داد هنوز کار زیادی در پیش است و برای بارشهای بعدی اگر فکری نشود، باز هم حوادث ناگواری رخ خواهد داد. مدیرکل مدیریت بحران استانداری خوزستان با اشاره به بارش شدید باران پائیزی شدید در این استان گفت: «لازم است همه اعضای ستاد پیشگیری، هماهنگی و فرماندهی عملیات پاسخ به بحران در استان و شهرستانها و فرمانداران، بخشداران، شهرداران و دستگاههای امداد و نجات به حالت آمادهباش باشند.»
کیامرث حاجیزاده باز هم از مردم خواست که به هشدارها توجه کنند و گفت: «شهروندان، روستاییان و عشایر به اخطاریهها، هشدارها و اطلاعیهها ستاد مدیریت بحران توجه جدی داشته باشند و از قرار گرفتن در حاشیه رودخانهها و مسیلها به طور جد خودداری کنند. همچنین در شرایط نامساعد جوی حتماً به توصیههای ایمنی و احتیاطی توجه شود و از تردد، توقف، اسکان و برپایی کمپ و چادر و هرنوع فعالیت عمومی یا چرا و تعلیف احشام در مسیلها، مناطق کوهستانی و مرتفع، درهها و سایر مناطق پرخطر و مستعد وقوع سیلاب، صاعقه و سقوط اجسام ممانعت، و تأکید مکرر برلزوم رعایت فاصله ایمن از مناطق ذکر شده است.» نباید فراموش کرد که بارشهای ۴۰ میلیمتری روز یکشنبه و تداوم آن، برخی مدارس خرمشهر و آبادان و شادگان را در روز دوشنبه به تعطیلی کشاند.
کارهای زمین مانده و زمانِ از دست رفته
در لرستان هم وضعیت خیلی خوب نبود و وقتی در روز یکشنبه باران شروع به بارش کرد، مسئولان منتظر بودند که بعد از چند دقیقه قطع شود تا آنها دوباره به زحمت نیفتند. اما وقتی با تداوم آن مواجه شدند در اولین اقدام، فرماندار خرمآباد اعلام کرد: «با توجه به شرایط آب و هوایی نیاز است که مردم منطقه کرگانه امشب منازل خود را ترک کنند.»
جعفر طولابی به ایسنا گفته بود: «با در نظر گرفتن احتمال بالا آمدن آب رودخانه کرگانه به اهالی این منطقه که کنار رودخانه و در نوار ساحلی قرار دارند هشدارهای لازم برای تخلیه منازل و واحدهای تجاری داده شده است. این منطقه ۱۶۰ واحد مسکونی دارد که همه در منطقه خطر قرار ندارند و تعدادی از آنها که نزدیک رودخانه بوده در معرض خطر هستند.» وقتی تعدادی از شهرها و روستاهای لرستان در سیل فروردین ماه تخریب شد، انتظار میرفت کار ساخت و سازها و بحث احداث دیوارههای حفاظتی و لایروبی رودخانه کشکان با سرعت بیشتری انجام شود تا قبل از فرا رسیدن پاییز و بارشهای دوباره مردم در امنیت بیشتری باشند، اما گزارشها حکایت از کمکاری مسئولان و نگرانی مردم دارد. چند روز پیش بود که فرماندار پلدختر با اشاره به اینکه حدود ۵۲۰متر از دیواره ساحلی این شهرستان احداث شده است، گفت: «طول این دیواره بیش از ۲۵۰۰ متر است و از آنجا که در فصل گرم زمان را از دست دادهایم، در حال حاضر هر وقت هوا مساعد باشد با امور کارشناسی کار را پیش میبریم.»
حالا که نه تنها بارشها آغاز بلکه خرابیهای خودش را به همراه دارد بعید به نظر میرسد، بتوان کاری کرد یا منتظر شد هوا آنقدر خوب و مساعد شود که ۸۰ درصد کار زمین مانده را در چند روز به اتمام رساند. در هر صورت حرفهای ضد و نقیض مسئولان در مورد اقدامات صورت گرفته در یک طرف و بارشها و حوادث بعد از آن در طرف دیگر ترازوی قضاوت مردم قرار دارند و اگر کسی پاسخگوی این همه کمکاری باشد، میتوان امیدی به فردا داشت.