آرمان شريف
در اولين روزهاي سال 1361 رزمندگان با اجراي عمليات بزرگ و موفقيتآميز فتحالمبين در جبهههاي جنوب، جرقه بيرون راندن دشمن بعثي از كشورمان را زدند. همزمان با اين عمليات بزرگ برخي از چهرههاي سياسي و مذهبي در پشت جبههها به فكر توطئه و كودتا عليه نظام بودند؛ چهرههايي كه به طريقي دستشان از قدرت دور مانده بود و براي پيدا كردن جايگاهي مناسب حاضر به انجام هر كاري بودند.
در حالي كه رزمندگان با جانفشاني، ايران را از خطر تجاوز دشمنان دور ميكردند، برخي ديگر براي دستيابي به اهداف سياسيشان به فكر ضربه زدن به كشور بودند. اين اتفاق در حالي رخ ميداد كه مسئولان اطلاعاتي و امنيتي در تيرماه دو سال پيش كودتاي نقاب معروف به نوژه را كشف كرده بودند و احتمال ميدادند عناصر ضدانقلاب و سلطنتطلبان به فكر توطئهاي ديگر باشند. به همين منظور وبراي مقابله با خطرات احتمالي در آينده تحركات صادق قطبزاده كه از انتخابات رياست جمهوري بازمانده بود، زيرنظر گرفته شد. حجتالاسلام محمدي ريشهري رئيس دادگاههاي انقلاب اسلامي ارتش در اين زمينه ميگويد:« در پي تعقيب و مراقبت از آقاي قطبزاده و فعاليتهاي اطلاعاتي ـ كه حدود يك سال و نيم طول كشيد ـ مشخص شد كه وي درصدد ايجاد يك جريان براندازي است و براي اين منظور ارتباطاتي را در داخل و خارج از كشور آغاز كرده است.»
قطبزاده پس از خانهنشين شدن به اين نتيجه رسيده بود كه جمهوري اسلامي از مسير خود منحرف شده و براي بازگرداندن آن به مسير اصلي راهي جز برخورد نظامي وجود ندارد. هدفي كه قطبزاده براي حركت خود ذكر كرده است، دقيقاً همان هدف كودتاگران نوژه بود كه دو سال قبل از او با شكست مواجه شدند.با اين تفاوت كه آنان تصريح ميكردند كه ما براي نجات انقلاب از دست حضرت امام خميني(ره) شروع به عمليات سياسي كردهايم.
قطبزاده از مدتها پيش با برخي اعضاي ضدانقلاب و سلطنتطلب جهت انجام فعاليتهايي عليه انقلاب در ارتباط بود. برنامه او هم براي كودتاي 22فروردين به اين شكل بود كه با همكاري تعدادي از نظاميان سلطنتطلب و مرتبطين با سازمان سيا، امام خميني و اعضاي شوراي عالي دفاع را در يك سوءقصد از بين ببرند و بعد از تصرف مراكز سپاه پاسداران و كميتههاي انقلاب، صدا و سيما را به تصرف خود درآورده و اعلام حكومت جديد نمايند. نقشه توطئه بسيار خشونتبار بود و طبق توافقات صورت گرفته هدف آن از بين بردن تمامي سران حكومت از جمله امام خميني بود. در اين طرح قرار بود كه پس از تصرف صدا و سيما، آيتالله شريعتمداري نيز براي مردم پيام بفرستد و از كودتاچيان اعلام حمايت نمايد.
اين جريان از جايي اهميت يافت كه همزمان با شروع عمليات گسترده رزمندگان اسلام عليه رژيم صدام، قطبزاده پيشنهادهاي تندي از قبيل ترور فرمانده نيروي زميني و اعضاي شوراي عالي دفاع را مطرح نمود و از همكاران خود به طور جدي ميخواست كه ترورها را به مرحله اجرا درآورند. مهمتر از موارد يادشده، پيشنهاد ترور حضرت امام خميني(ره) از سوي قطبزاده است. طبق نوارهايي كه از جلسات آقاي قطبزاده به دست آمد، مقارن با پيروزيهاي غرورآفرين رزمندگان اسلام، نامبرده پيشنهاد ترور امام را مطرح و روي اين مسئله سخت پافشاري ميكند و امكاناتي از قبيل منزل و مبلغ ۷۵۰ هزار تومان پول در اين رابطه قرار ميدهد.
اين كودتا همانند ساير توطئههاي پس از انقلاب از حمايت خارجي بينصيب نماند و قرار بود توسط يكي از عناصر بيگانه به نام ايل آلون حمايتهاي مالي گستردهاي براي تهيه اسلحه و اطلاعات لازم در اختيار قطبزاده قرار گيرد. طبق بررسيهاي صورت گرفته قرار بود عناصر كودتا با استقرار در خانهاي نزديك منزل امام با ايجاد انفجار گستردهاي نقشه خود را عملي كنند. طرحي كه قبل از اجرا فاش شد و با دستگيري و اعتراف قطبزاده در فروردين 1361 عقيم ماند.
پس از دستگيري صادق قطبزاده، دادگاه انقلاب ارتش با عنايت به اتهامات وي، او را به اعدام محكوم كرد. همچنين جامعه مدرسين حوزه علميه قم در جلسهاي عدم صلاحيت شريعتمداري براي مرجعيت مسلمين را تصويب كرد. به اين ترتيب كودتاي ننگين و نافرجام قطبزاده- شريعتمداري همچون ساير توطئهها خنثي شد.