جوان آنلاین: استاد افشین علاء، شاعر پیشکسوت کشورمان با اشاره به پرشور شدن فضای انتخاباتی کشور در دور دوم به این نکته اشاره میکند که اگرچه عدم مشارکت بخشی از مردم در دور اول انتخابات اخیر دلایل واضحی دارد و مسئولان باید هرچه زودتر پیام آن را دریابند و به جبران خطاها بپردازند، اما دو نامزد رقیب نیز در برابر این موضوع نباید بیتفاوت باشند.
استاد علاء درباره مبحث مشارکت مینویسد: حال که انتخابات به مرحله دوم رسیده و رقابتی حقیقی شکل گرفته است، کاش این بزرگواران از برخی روشهای مرسوم در رقابتهای پیشین دوری کنند، بهویژه از سیاهنمایی و دوقطبیسازی که اگر این حربه جوابگو بود دو جناح موفق میشدند جمعیت عظیمی را پای صندوق بکشانند. به باور من رأیی که هر دو نامزد آوردند، بهخاطر بینقاب بودن و صراحت در بیان مواضع و خاستگاهشان بود، نه تبلیغات پرسروصدا و ترساندن مردم از روی کار آمدن رقیب.
وی مینویسد: مردم آنقدر خستهاند و آنقدر هوشیار که دیگر فریب کسی را نمیخورند، زیرا روی کار آمدن دولتهای نزدیک به هر دو نامزد را تجربه کردهاند و محاسن و معایب هر دو جناح را میشناسند. به همین خاطر مدتهاست که از چپ و راست عبور کردهاند و به دنبال کسی میگردند که بتواند صدق و توانمندی خود را اثبات کند، نه آنکه فقط عیب رقیب را بگوید. امروز، ضرورتها و اولویتها به شدت تغییر کرده است و اینگونه رفتارها در جلب آرای مردم تأثیری ندارد. امروز دیگر همه میدانند هیچ کس سیاه محض یا سفید محض نیست. کاش رقبای سیاسی هم این را بدانند و از تحریک و تهییج هواداران خود یا جمعیتی که رأی ندادهاند، بپرهیزند.
استاد علاء به این نکته هم اشاره میکند که میدانم این حرفها موجب رنجش برخی سیاسیون خواهد شد که اتفاقا شده و گلایههای بسیار هم شنیدهام، اما، چون وظیفه دارم با اطمینان میگویم؛ نه پزشکیان، نماد وادادگی در برابر غرب و وابستگی به باندهای قدرت و ثروت است، نه جلیلی نماد تنگنظری و سرکوب و فشار. نه پزشکیان میتواند یکشبه ایران را گلستان کند و نه جلیلی میخواهد کشور را به عقب برگرداند. هر دوی این نامزدها، نماد واقعی بخشی از بدنه همین ملت هستند. درک این واقعیت نه تنها نگرانکننده نیست، بلکه فرصتی است برای به رسمیت شناختن هر دو نگرش و ایجاد آشتی بین صفوف ملت. ملتی که قرنهاست با همین تنوع در نگاه و سبک زندگی و با وجود اقوام، فرهنگها و مذاهب گوناگون توانسته متحد و مستحکم بماند و تمدنی کهن و ریشهدار را بیافریند.
پس دامن زدن به اختلاف و تنازع، نه خدمت به ایران است و نه کمک به انقلاب، بلکه توهین به شعور ملتی است که همه گرایشها را آزموده و خود میتواند با رصد واقعیات و درک اقتضائات، فرد اصلح را انتخاب کند.