اختصاصی جوان آنلاین: با نزدیک شدن به زمان انتخابات باردیگر فضای کشورآوردگاه جریان‌های سیاسی باهدف تصاحب کرسی‌های نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی است. جریان‌های سیاسی‌ای که از طیف‌ها وگرایش‌های مختلف وبعضا متضاد شکل گرفته اند و هرگزنتوانسته اند درقامت یک حزب واحد، منسجم و با برنامه و راهبرد مشخص ظاهر بشوند.
برخی افراد فعال درجریان‌های سیاسی کشورگاهی درمخالفت با جمهوری اسلامی ازاپوزیسیون خارج نشین و صهیونیست‌ها هم سبقت می‌گیرند؛ لذا جریان‌های سیاسی باید تکلیف ومرزبندی خود را با اینگونه افراد مشخص کنند. ما شاهدیم که برخی جریان‌های سیاسی که خود را در چارچوب نظام تعریف کرده اند مجموعه‌ای از جریان‌های معتدل تا شبه براندازوحتی افراد وابسته وهوادارجریان‌های مخالف نظام را در درون تشکیلات خود جای داده اند. طبیعی است وقتی یک حزب ویا جریان سیاسی در درون خود دارای تناقض وتعارض باشد نتیجه مدیریت وحکمرانی آن جریان وحزب برکشورجزء آشفتگی وهرج ومرج نتیجه‌ی دیگردربرنخواهد داشت. واقعیتی انکارناپذیر است که ساختارسیاسی و انتخاباتی کشورما با هیچ کشوری قابل قیاس نیست. آنانکه گول ظاهر انتخابات کشور‌های غربی را می‌خورند وپای انتخابات کشوری نظیرترکیه را به میان می‌کشند، بدانند که هیچ سیستم انتخاباتی آزادترازسیستم انتخاباتی جمهوری اسلامی وجود ندارد. دلیل این ادعا هم اینکه در انتخابات کشوری نظیرترکیه شاهد هستیم که هیچ کدام از نامزد‌ها ازخطوط قرمز ترسیم شده که در چارچوب منافع ملی این کشورتعریف شده اند اجازه عبورندارند. بطورمثال مخالفت و سرکوب پ. ک. ک برای همه‌ی نامزده‌ها یک اصل وخط قرمز است، این درحالی است که درکشورما برخی افراد وابسته به جریان‌های سیاسی برای کسب رای مخالفین نظام وتصاحب کرسی قدرت ازخطوط قرمزنظام، منافع ملی وآرمان‌های انقلاب اسلامی به راحتی و به هرقیمتی عبورمی کنند و وکیل مدافع معدومین گروهک نفاق می‌شوند. تاسف آوراست که بگوییم، اما باید اقرار کرد که مواضع و رفتار برخی جریان‌های سیاسی و فعالین سیاسی که خود را درچارچوب و داخل مجموعه نظام تعریف کرده اند با مواضع اپوزسیون وگروهک‌های معاند همخوانی، هماهنگی واشتراکات فراوانی دارد.
بدیهی است جریان‌های سیاسی باید یکی از این دو گزینه را انتخاب کنند یا اپوزسیون باشند وخارج از چارچوب وشاکله‌ی نظام قراربگیرند که در این صورت تکلیف نظام با آنان مشخص است و یا به عنوان جریان سیاسی داخل نظام ومعتقد به اصول قانون اساسی وآرمان‌های انقلاب اسلامی پایبند باشند. چرا که از قدیم گفته اند نمی‌شود هم طبل زن یزید باشی وهم علمدار حسین (ع) واقعیت این است که دوران بزن در رو‌های سیاسی وانتخاباتی تمام شده است و اینگونه نیست که هنوز جوهرمهرتایید صلاحیت فردی خشک نشده باشد بگوید من فلان اصل قانون اساسی را قبول ندارم ویا نظام جمهوری اسلامی را به همه پرسی بگذاریم؟! به نظر می‌رسد مجلس شورای اسلامی، نهاد‌های نظارتی وستاد انتخابات کشورباید طرحی را تدوین وتصویب کنند که براساس آن جریان‌های سیاسی وافراد فعال سیاسی خارج ازاصول وچارچوب قانون اساسی وخطوط قرمزنظام موضع گیری و فعالیت سیاسی نداشته باشند ونسبت به پایبندی به آن تعهد کتبی بدهند. مگر می‌شود فردی در انتخابات ثبت نام کند، ازنهاد برآمده از قانون اساسی درخواست تایید صلاحیت کند، اما بعد بگوید من آن نهاد وقانون را قبول ندارم؟! درکجای دنیا این روال وجود دارد؟! کدام حکومت چنین چیزی را برمی تابد؟! این یک حقیقت است که در بحث دموکراسی خواهی ما ایرانی‌ها کاتولیک ترازپاپ شده ایم، دموکراسی اینقدر هم بی دروپیکروبی حساب و کتاب نیست، دموکراسی آن چیزی نیست که غربی‌ها به ساختار سیاسی کشور‌ها قالب کرده اند. دموکراسی در کشور‌های غربی هم دارای خطوط قرمز و محدودیت است ودقیقاً آنچه که ما الان در فرانسه وآمریکا شاهد آن هستیم. اینکه عده‌ای می‌گویند برای هر موضوعی به همه پرسی مراجعه شود درکجای دنیا چنین چیزی سراغ دارید شما می‌بینید رئیس جمهور فرانسه قانون سن بازنشستگی را تغییر می‌دهد و علیرغم مخالفت مردم به هرقیمتی پای تصمیم خودش می‌ایستد. حال چرا مکرون آن را به همه پرسی و رای مردم نمی‌گذارد؟! دموکراسی به این معنی نیست که هرکس می‌تواند باهرشعار ومواضع جنجالی درانتخابات یک حکومت شرکت کند ودرحساس‌ترین سطوح مدیریتی کشوربه مقام هم برسد وتمام اسرارنظام را با پُز دموکراسی خواهی وشعار «دانستن حق مردم» است فاش کند، اما آنچه که به ضررمنافع حزب وگروهش باشد را ازدیدم مردم پنهان کند. براین باوریم که باید قانونی وجود داشته باشد که اگرافرادی دردوران پسا انتخابات پای خود را از قانون وخطوط قرمز نظام فراتر گذاشتند حکم صلاحیت آنان ابطال واز آن مسئولیت ومقام خلع شوند. درپایان ازهمه‌ی جریان‌های سیاسی کشور که به اصول انقلاب اسلامی وارزش‌های آن مقید وپایبند هستند انتظارمی رود که مرزخود را با افراد مغرض، ضدانقلاب ومرتبط با گروهک‌های معاند وپس مانده‌های رژیم پهلوی مشخص کنند و تشکیلات سیاسی وحزبی خود را ازوجود افراد نفوذی ومخالف آرمان‌های انقلاب اسلامی پاکسازی نمایند. چراکه نمی‌شود هم زمان هم نقش جریان سیاسی داخل نظام را بازی کرد وهم نقش اپوزسیون را.
