صنعت گردشگری با بیش از ۸۰ نوع زیرشاخه در بخش‌های مختلف مانند گردشگری کشاورزی، سلامت، گردشگری ماجراجویانه، طبیعت‌گردی، گردشگری غذا از بزرگ‌ترین صنایع تولیدی جهان است که بنا به گفته کارشناسان این رشته به واسطه نبود برنامه‌ریزی و راهبرد مشخص، چند متولی بودن این صنعت و درگیری ۲۱ دستگاه دولتی با این مقوله مهم و البته نبود زیرساخت‌های مورد نیاز و مناسب، این صنعت پولساز نتوانسته جایگاه خود را در سهم سود ناخالص ملی تثبیت کند.
گردشگری زمستانی یکی از تخصصی‌ترین رشته‌های صنعت گردشگری است که در حال حاضر در ایران به‌رغم وجود جاذبه‌های بیشمار در فصل زمستان رونق نگرفته است. کوچ پرنده‌های کاکایی به شهر زیبای تنکابن و همزیستی آن‌ها با انسان و پرواز زیبای‌شان به روی پل تاریخی چشمه کیله این شهر یکی از جلوه‌های بسیار زیبای شهر تنکابن در فصل زمستان است که کسی آن را ندیده است. گردشگری زمستانه را نباید به برف، اسکی و ورزش‌های مختص این فصل محدود کرد. ورود و مهاجرت سالانه میلیون‌های پرنده مهاجر از قو‌های آوازه خوان گرفته تا درنا‌های عاشق و امید و رؤیا از ظرفیت‌های مازندران در گردشگری زمستانه است و این استان همچنان در حسرت ایجاد سایت پرنده‌نگری مانده است.
کمی که از جلگه فاصله بگیری، کوچ زمستانه دامداران، اسکی روی برف، پیمایش مسیر کوهستانی و جنگلی پوشیده از برف و رسیدن به دشت دریاسر از دیگر جاذبه‌های زمستانه این منطقه به شمار می‌روند و نام گردشگری زمستانه برای مسئولان هم غریبه است چه رسد به مردم.
همه بیخیال گردشگری زمستانه
به گفته کارشناسان ۸۰ گرایش در صنعت گردشگری در جهان فعال است که یکی از تخصصی‌ترین گرایش‌ها و زیر شاخه‌های صنعت توریسم، گردشگری زمستانه است. جاذبه‌های بی‌بدیل و منحصر به فرد در ایران و چهار فصل بودن آن از جمله اقلیم کم‌نظیر مازندران، فرصتی بی‌نظیر برای گردشگری فصلی است. با این اوصاف برای صنعت گردشگری، برنامه‌ریزی درستی در کشور نداریم و درباره گردشگری زمستانه هم مانند دیگر زیرشاخه‌های این صنعت، بسته‌های سفر لحاظ نشده است.
کوه‌های پوشیده از برف و کوهپیمایی در مازندران یکی از غنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری است. جالب اینکه برند گردشگری کشور کانادا همین کوه‌ها هستند، این در حالی است که کوه‌ها و ارتفاعات استان‌های مختلف در ایران و از جمله مازندران از نظر زیبایی بی‌نظیر هستند، اما برنامه‌ریزی و بسته سفر درستی برای آن تعریف نشده است. همچنین نوار ساحلی، دشت‌ها، مزارع و باغ‌های این استان از دیگر جاذبه‌هایی است که در زمستان هم یک ظرفیت قوی گردشگری محسوب می‌شوند. تالاب‌نگری، پرنده‌نگری، گردشگری غذا و شکم‌گردی از مصادیق گردشگری زمستانی است.
فارغ از نداشتن برنامه و راهبرد در صنعت گردشگری، رسانه‌ها هم در معرفی داشته‌های گردشگری تاکنون آنطور که باید نپرداخته و تبلیغ درستی برای آن نشده و این مهم یکی دیگر از نقاط آسیب در صنعت گردشگری است.
