پدیده رودخانه خواری یکی از اتفاقات اعجابانگیزی است که در جنوب غرب استان تهران به ویژه در شهرستانهای بهارستان و اسلامشهر در دورانی که دولتهای دوازدهم و سیزدهم در حال تغییر و تحول و معرفی فرمانداران جدید بودند، ظهور کرده و در سایه غفلت و عدم نظارت دستگاههای نظارتی در حال گسترش و تسریع به دیگر مناطق است.
در اقدام شگفتانگیز و غیرکارشناسی و بر اساس تصمیم و سلیقه مدیریت شهرداری نسیم شهر با هدف ایجاد درآمد برای مجموعه مدیریت تحت امر، بخشی از حریم بستر رودخانه کرج (سالور) به تصرف شهرداری این شهر در آمد.
در سایه بیتوجهی و غفلت متولیان و مدیران نهادهای نظارتی و دستگاههای ذیربط در حفظ و نگهداری از سرمایههای ملی و منابع طبیعی طی سالهای اخیر بخشهایی از رودخانه کرج که به عنوان مرز میان دو شهرستان اسلامشهر و بهارستان در تقسیمات کشوری تعیین شده مورد تجاوز قرار گرفته و به محلی برای احداث بوستان، ساختمانهای مسکونی و تجاری و تخلیه نخالههای ساختمانی و فاضلاب شهری تبدیل شده است.
در ادامه روند تجاوز به حریم و بستر رودخانه کرج که بخشی از آب سد کرج را به اراضی جنوب تهران در منطقه حسنآباد فشافویه منتقل میکند، علاوه بر اقدامات سودجویانه عدهای از افراد فرصتطلب که اقدام به تخلیه نخالههای ساختمانی و حتی زباله میکنند، شهرداری نسیم شهر در یک حرکت غیرقانونی و غیرکارشناسی اقدام به دیوارکشی و ایجاد کانال و کاهش بستر و حریم رودخانه کرده و بخشهایی از این سرمایه ملی را در اختیار و مالکیت خود درآورده است.
احداث یک بوستان در محله حصارک و هدایت آبهای سطحی و فاضلابهای خانگی این محله به داخل رودخانه و احداث دیواره و ایجاد کانال و کاهش حجم حریم رودخانه از ۱۰۰متر به کمتر از هفت متر و تغییر مسیر جریان رودخانه از جمله اقداماتی است که به نظر میرسد شهرداری نسیمشهر برای ارائه خدمات به شهروندان با انجام کار غیرقانونی و تخلف انجام داده است.
شهرداری که خود یک نهاد و دستگاه قانونی برای خدماترسانی به شهروندان شناخته میشود، در سایه بیتوجهی و غفلت نهادهایی مانند منابع امور آب، محیط زیست، فرمانداری و دادگستری تجاوز به حریم رودخانه کرده که علاوه بر فراهم کردن بستر تخلفات بیشتر برای افراد سودجو، زمینه بروز یک فاجعه زیست محیطی را به وجود آورده است.
در قسمتهای دیگری از این رودخانه پیمانکاران جمعآوری نخالههای ساختمانی و پسماندهای شهری شهرداریهای نسیمشهر، اسلامشهر و صالحیه و حتی دیگر شهرهای نزدیک رودخانه اقدام به تخلیه نخاله و زباله میکنند و در دیگر نقاط هم بعضی افراد فرصتطلب با نصب پمپهای مکنده و احداث خط انتقال از آب این رودخانه برای مصارف صنعتی و آبیاری فضای سبز استفاده میکنند.
با توجه به اینکه رودخانه جزو منابع ملی و طبیعی محسوب میشود و همگان در بهرهمندی از این منابع شریک و سهیم هستند، در حفاظت و نگهداری از آن هم باید مشارکت و همراهی داشته باشند و به دستگاههای متولی منوط و بسنده نشود.
رودخانه کرج در مرز میان دو شهرستان اسلامشهر و بهارستان قرار گرفته است، برای مدیریت یکپارچه و قاطع دستگاههای استانی از جمله مدیرکل امور منابع آب استان و استانداری تهران بهویژه معاونت عمرانی استانداری و دستگاه قضا وارد عمل شوند و با نظارت و پیگیری بیشتر مانع از تخریب و نابودی این ثروت ملی شوند و با متخلفان در هر پست و مقام و فارغ از هر نوع نگرش حزبی و جناحی برخورد قاطع و بازدارنده داشته باشند.
در صورت عدم جلوگیری از این نوع تخلفات در آینده نه چندان دور، قطعاً علاوه بر بروز حوادث ناگوار و از بین رفتن ثروتهای ملی، به محیط زیست و اقلیم منطقه نیز خسارات جبرانناپذیری وارد میشود و در آینده باید مسئولان دستگاههای متولی پاسخگو باشند.
ادامه این روند رودخانه خواری، علاوه بر واردکردن آسیبهای جدی به محیطزیست و منابع طبیعی، مشکلات اجتماعی و روانی متعددی در حوزههای مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و قضایی و... به وجود خواهد آمد که برای پیشگیری از این مسائل باید علاج واقعه قبل از وقوع کرد.
انتظار میرود با پیگیریهای دستگاههای نظارتی و قضایی بهویژه دادستان به عنوان مدعیالعموم و حافظ بیتالمال و با ورود مستقیم استانداری و سازمان امورمنابع آب و دیگر دستگاهها هر چه سریعتر از شیوع و ادامه پدیده رودخانهخواری جلوگیری به عمل آید و با متخلفان و مسببین این حرکت برخورد قضایی صورت گیرد.