گفتگو با جهادگران حس و حال دیگری دارد. صحبت‌هایی که در پس آن‌ها اخلاص، یکرنگی و بی‌ادعایی نهفته است و هر چه می‌گویند فقط درخواستی برای قدرت گرفتن‌شان در مسیر خدمات‌رسانی به نیازمندان و محرومان است. این بار به گیلان رفته‌ایم و سراغ وحید خسرومرادی، کارشناسی نرم‌افزار و مسئول گروه جهادی شهید سیدمحمد اسحاقی. جوانی که حدود یک دهه است با دوستانش به حاشیه شهر‌ها رفته و در کنار خدمت به خانواده‌های کم‌برخوردار با مطالبه‌گری و کشاندن مسئولان به این مناطق سعی در رفع مشکلات و معضلات آن‌ها دارد.
فعالیت‌های جهادی شما از چه سالی و چطور شروع شد؟
از سال ۹۲ فعالیت‌های جهادی را در قالب اردو‌های جهادی آغاز کردم. انگیزه خودم برای شرکت در اردو‌های جهادی خدمت به مردم و هجرت از خود بود. از تابستان ۹۴ براساس دغدغه‌ای که نسبت به آسیب‌های اجتماعی در مناطق حاشیه‌نشین شهر داشتیم، اقدام به برگزاری اردو‌های جهادی در مناطق حاشیه‌ای شهر رشت کردم. یادم هست اولین گروه جهادی بودیم که در استان گیلان، اردوی جهادی در منطقه حاشیه نشین شهر برگزار کردیم و الگوی جدیدی از اردو‌های جهادی را در استان رقم زدیم.
فعالیت‌هایتان در چه حوزه‌هایی بود؟
با توجه به فعالیت گروه جهادی شهیدسیدمحمد اسحاقی در مناطق حاشیه‌نشین، اساس فعالیت‌های گروه فرهنگی بود، ولی با توجه به رسالت کادرسازی گروه جهادی فعالیت‌های متنوعی برای منطقه هدف برنامه‌ریزی شد و یک برنامه پنج ساله در نظر گرفتیم. این برنامه‌ها شامل فعالیت‌های عمرانی نظیر رنگ‌آمیزی و نقاشی و دیوارنویسی مدارس روستا در سه نوبت، رنگ‌آمیزی کتابخانه روستا، ساخت زمین ورزشی بتنی، مشارکت در ساخت مسکن محروم روستا و مرمت خانه فرسوده روستاییان بود.
در زمینه بهداشت و درمان اقداماتی داشته‌اید؟
یکی از اولویت‌های مناطق کم‌برخوردار موضوع سلامت است. در عرصه بهداشت و درمان اهدای بسته‌های بهداشتی به خانواده‌های کم‌برخوردار، ویزیت رایگان پزشک عمومی و تخصصی و خدمات دندانپزشکی، همچنین اهدای داروی رایگان در سه مرحله، آموزش بهداشت فردی و محیطی در دستور کار بود.
فعالیت‌های آموزشی نظیر برگزاری انواع کلاس‌های قرآن، اعتقادی، احکام، آموزش نماز، زبان انگلیسی، کاردستی، رایانه، مشاوره خانواده، مشاوره حقوقی، فرقه‌شناسی، نهج‌البلاغه، در عرصه اقتصاد مقاومتی، برگزاری کارگاه‌های آموزشی پرورش قارچ، نمدبافی، پرده‌دوزی، خیاطی هم انجام می‌شود. ناگفته نماند در عرصه فرهنگی برگزاری مراسم میلاد امام رضا (ع)، برپایی جشن باشکوه عیدغدیر به صورت سالانه، برگزاری ولادت حضرت زهرا (س)، برگزاری یادواره شهدای روستا، محفل شبی باشهدا، فرهنگسازی تفکیک زباله از مبدأ، پخت و اطعام در ایام مختلف در طول سال، دیدار با خانواده شهدای روستا، تفحص و مصاحبه از سیره شهدای روستا، بازدید از منزل میرزاکوچک خان، درختکاری و در بخش فعالیت‌های ورزشی شامل تیراندازی، برگزاری مسابقات فوتبال، والیبال، طناب‌کشی، مچ‌اندازی و رشته‌های دیگر به صورت پیوسته انجام می‌شود. باید به این نکته اشاره داشته باشم که در ایام کرونا ضدعفونی و گندزدایی مراکز مهم روستا و همچنین تهیه بسته‌های معیشتی و پخت غذا و توزیع آن در میان خانواده‌های کم‌برخوردار و آسیب دیده از کرونا در دستور کار بود.
نگاه و نظر شما به مناطق حاشیه‌ای شهر‌ها چیست؟
اصولاً مناطق حاشیه‌نشین دارای مشکلات بسیار زیاد و همچنین آسیب‌های اجتماعی فراوانی هستند. ساخت‌وساز‌های غیراستاندارد، تغییر بافت روستایی، مهاجرپذیری فراوان و تغییر هویت منطقه، اعتیاد، طلاق، افزایش سن ازدواج، فقر و تنگدستی و معضلات دیگر این نقاط را بسیار آسیب‌پذیر کرده است.
شما در روستای سیاه اسطلخ بوده‌اید. مشکل این منطقه چیست؟
یکی از مشکلات بزرگ روستای سیاه اسطلخ مسئله عبور رودخانه آلوده از این روستاست که متأسفانه پر از فاضلاب‌های بیمارستانی و شهری است و سبب آلودگی این منطقه شده است. همچنین از آب همین رودخانه جهت آبیاری مزارع برنج استفاده می‌شود که همین مسئله باعث مشکلات پوستی و بیماری‌هایی برای کشاورزان منطقه شده است.
چه برنامه‌ای برای این روستا دارید؟
در بحث مشکلات باید همه ابعاد را در نظر داشت که راهکار‌هایی برای بخش‌های مختلف برنامه‌ریزی صورت گرفته است.
مثل فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی برای کودکان، پیگیری و مطالبه‌گری از مسئولان شهرستانی و استانی برای حل مشکل آب کشاورزی و آلودگی رودخانه.
فکر می‌کنید مدیریت جهادی با مدیریت‌های دیگر چه فرقی دارد؟
به نظر می‌رسد وجه تمایز مدیریت و تفکر جهادی با سایر نظام‌های مدیریتی، در مبانی فکری و عقیدتی این نوع تفکر است. احکام و مبانی دین اسلام پایه و اساس این نوع تفکر و مدیریت است. مدیریت جهادی مخالف مصرف‌گرایی، اشرافی‌گری، سستی و تنبلی و بی‌تفاوتی نسبت به مشکلات و مسائل است. در واقع مدیریت جهادی که مبتنی بر دین محوری است، دارای شاخصه‌هایی از جمله ایثار و از خودگذشتگی، مردم‌گرایی و تکلیف مداری است. امروز نیاز اصلی کشور مدیریت و تفکر جهادی است که متأسفانه چند سالی است به طور کلی مدیریت لیبرالی، اشرافی‌گری، بی‌تفاوتی، سستی و تنبلی بر بخش‌های اجرایی و دولتمردان حاکم شده است.
نیاز شما برای انجام بهتر مأموریت‌هایتان به چه چیز‌هایی است؟
نمی‌توانم فقط در مورد خودمان حرف بزنم. باید بگویم همه گروه‌های جهادی نیاز به پشتیبانی‌های بیشتری نظیر پشتیبانی‌های مالی و خودرویی دارند که در سال‌های اخیر خیلی کم شده است. اغلب خودرو‌ها فرسوده هستند و بازدهی لازم را برای اردو‌های جهادی ندارند. بسیاری از ادارات دولتی خودرو‌هایی در اختیار دارند که در طول سال استفاده نمی‌شود، اگر بتوان هماهنگی‌های لازم برای در اختیارگرفتن این خودرو‌ها انجام داد بسیار می‌تواند کمک کار باشد؛ و خاطره‌ای از اردوها...
یکی از بهترین خاطراتم شرکت در اردوی جهادی برون‌مرزی نجف اشرف است. همه از خوب‌ها می‌گویند، اما یکی از بدترین خاطرات جهادی بنده، عدم همکاری و عدم اعتماد مسئولان به جوانان بود. یادم هست اولین بار که در یکی از مناطق حضور پیدا کرده بودیم مسئولان مربوطه برای یکی از پروژه‌های عمرانی به ما اعتماد نکردند و کار را با هزینه بسیار بالاتر خودشان انجام دادند.
