سرویس ایران جوان آنلاین: وقتی در اواسط ۱۳۹۶ رئیس کمیته ملی و مرجع علمی و فنی کنوانسیون رامسر با تأکید بر اینکه مشکل اصلی در خلیج گرگان و تالاب میانکاله در بالادست حوضه آبریز و در خشکی است نه دریا، نسبت به خطاهای احتمالی در لایروبی خلیج گرگان هشدار داد.
مسعود باقرزاده کریمی که در سمت معاون دفتر زیستگاههای سازمان حفاظت محیطزیست سخن میگفت با اشاره به اینکه آغاز عملیات اجرایی در خلیج گرگان و تالاب میانکاله باید به بعد از انجام مطالعات موکول شود، تأکید کرد: «در شرایط حاضر به لحاظ کارشناسی لایروبی تنگه چپقلی بین خلیج گرگان و دریای خزر را تأیید نمیکنم، چون مطالعات مربوط به این پروژه هنوز تأیید نشده است.»
صحبتهای این مسئول همانجا و همانطور بایگانی شد و نه لایروبی انجام شد و نه مطالعاتی که نشان دهد درد اصلی میانکاله کجاست.
چندی بعد رئیس سازمان حفاظت محیطزیست نیز با اشاره به اقدامات این سازمان برای احیای تالاب میانکاله و خلیج گرگان گفت: «لایروبی تنگههای حد فاصل خلیج گرگان و دریا، مشکلات عدیده تالاب میانکاله را برطرف نخواهد کرد و حتی موجب تشدید مشکلات موجود خواهد شد.» عیسیکلانتری تأکید کرده بود: «این سازمان لایروبی تنگههای چاپقلی، آشوراده و خزینی را مطابق ماده یک قانون حفاظت، احیا و مدیریت تالابهای کشور مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ مجلس شورای اسلامی اقدامی در جهت تخریب غیرقابل جبران خلیج گرگان و تالاب میانکاله دانسته و با اجرای لایروبی مخالفت کرده است.»
نکته حائز اهمیت این بود که کلاً یک بحث لایروبی در میان بود و گروهی بر اجرای آن پافشاری و گروهی هم آن را رد میکردند.
مهم نبود زمان میگذرد و روز شمار مرگ تالاب آغاز شده است. مهم این بود گروهها به هم ثابت کنند حرف حرف خودشان است.
آتش در دل میانکاله
اواخر سال گذشته وقتی جلسه ستاد هماهنگی و مدیریت تالابهای کشور به ریاست معاون اول رئیسجمهور برگزار شد، اسحاق جهانگیری، تالاب میانکاله و خلیج گرگان را از جاذبههای طبیعی و گردشگری مهم کشور برشمرد و گفت: «مردم ایران و به خصوص مردم استانهای مازندران و گلستان حساسیت ویژهای نسبت به این منطقه دارند که باید برای حفاظت از آن برنامهریزی و تلاش جدی صورت گیرد.»
وی بر ضرورت تدوین طرحی جامع برای حفاظت از این تالاب و خلیج تأکید کرد و ادامه داد: «سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری وزارتخانههای نیرو، جهاد کشاورزی، سازمان برنامهوبودجه، استانداران مازندران و گلستان و سایر دستگاههای مرتبط طرحی جامع و قابلاجرا با استفاده از یافتههای علمی و مطالعات گذشته تدوین و آن را برای تصویب در جلسه ستاد مطرح نمایند.» هر چند معاون اول رئیسجمهور از استانداران گلستان و مازندران خواست موضوع حفاظت از میانکاله و خلیجگرگان را به موضوعی ملی تبدیل کنند تا تمرکز و ظرفیتهای سایر دستگاهها نیز برای حفاظت از این منطقه بسیج شود، اما همین سنگ بزرگ نشانه نزدن بود و در ادامه این جلسه، آنقدر کلی گویی و تعریف از ظرفیتهای میانکاله برای جذب گردشگر شد که اصل ماجرا فراموش و در نهایت تا امروز هم هیچ کاری انجام نشد.
میانکالهای که به فکر جلوگیری از خشک شدنش بود حالا آتش به جانش افتاده و محیطزیست پیرامونش را به خاکستر تبدیل میکند.
البته پرندگان این منطقه هم آسایش ندارند و به صورت مشکوکی در حال تلف شدن هستند. بخصوص پرندگان مهاجری که قرار بود چند روزی مهمان میانکاله باشند و دوباره بار سفر بسته و به راهشان ادامه دهند.
در کنار این مرگ ومیرهای غیر منتظره، مدتی است آتش سوزیهای سریالی که بازی هر سال این شبه جزیره است، شروع و بخشهای مهمی از پوشش گیاهی منطقه را از بین برده است.
بنابه گفته کارشناسان پوشش درختچهای یکی از مؤلفههای ایمنسازی زندگی موجوداتی از جمله پرندگان مهاجر است که میتوانند درون آنها آشیانهسازی کنند. بنابر این حتی زمانیکه آتش در این منطقه خاموش میشود تا چندین سال نمیتوان امنیت لازم را برای پرندگان بهوجود آورد تا بتوانند به آن منطقه بازگردند و آشیانهسازی کنند.
طی هفتههای اخیر۳۴۰ هکتار از این پناهگاه حیات وحش در آتش سوخت که ۶۰ درصد آن انارستان و ۴۰ درصد نیز پوشش گیاهی سازیل، تمشک و گز بود. کوتاه سخن اینکه حال میانکاله خرابتر از آن چیزی است که گزارش میشود و اگر به همین صورت پیش برود، شاید همه جوابش بکنند.