سرویس سیاسی جوان آنلاین: اساساً برای رهبران و اندیشه‌ورزان جماعت غربگرای داخلی تفاوتی نمی‌کند که کشور و حتی جهان در چه وضعیتی به سر می‌برد، اینکه ویروس کرونا تمام تکنولوژی و امکانات مادی بشریت را به سخره گرفته و بیش از ۴ میلیارد انسان را در سراسر دنیا خانه‌نشین کرده است یک واقعیت است، اما اینکه آیا دولت توانسته است به اهداف مورد نظر در مقابله و مدیریت این ویروس دست پیدا کند یا مشکلات ناشی از ضعف مدیریتی در کنترل کرونا نیز پیامد‌های ناگواری را به همراه داشته است، اما برای جماعت مذکور؛ مهم آن است اهداف و امیال یک جریان خاص در هر وضعیتی دنبال شود و به مرز تحقق برسد.
در روز‌های اخیر بسیاری از چهره‌های سرشناس جریان غربزده داخلی همراه با رسانه‌های مکتوب و مجازی خود بر اهداف سابقشان که بعد از امضای توافق هسته‌ای به صورت گسترده دنبال می‌شد، پافشاری کردند از جمله اینکه ایران باید قواعد روابط مدرن بین‌المللی را بپذیرد، به الزامات توسعه روابط بین‌الملل تن دهد و در جامعه جهانی هضم شود و مسیر قطعی آن نیز جز عضویت در کنوانسیون‌های بین‌المللی و امضای توافقات فیمابین میان ایران و غرب نخواهد بود!
توافقات جدید با غرب ایران را جهانی می‌کند!
عباس آخوندی، وزیر دولت حسن روحانی که خاطره عکس گرفتن وی با هواپیمای برجامی همچنان در اذهان می‌باشد، طی یادداشتی که در روزنامه اصلاح‌طلب تعادل نوشته است، تأکید می‌کند: «شرط لازم و کافی برای پیروزی در نبرد با کرونا پذیرش پدیده جهانی شدن است.»
وی در بخش دیگری از یادداشت خود تلاش می‌کند مفاهیم انقلاب اسلامی که از جمله آن استکبارستیزی، مبارزه با سلطه‌گری غرب است را تخطئه کند: «ویروس کرونا در یک نقطه از جهان جهش کرد و به سرعت تمام جهان را فرا‌گرفت. این پدیده یکبار دیگر پیوستگی جهان و جهانی بودن امور را نشان داد. ما که از حیثِ اخلاقی همواره شعار «بنی آدم اعضای یک پیکرند» را سر می‌دادیم ولی در عمل تن می‌زدیم، این‌بار نیز از درک پذیرش آن در جهان واقع عاجز ماندیم و همچنان بر طبل تجزیه جهانی کوبیدیم. واقعیت آن است که شرط لازم و کافی برای پیروزی در این نبرد پذیرش پدیده «جهانی‌شدن» است.»
آخوندی در ادامه تخریب مفاهیم برآمده از گفتمان انقلاب اسلامی را اینگونه توجیه می‌کند: «دیدن واقعیت‌های جهانی، چشم نبستن بر حقایق، شناخت نقاط ضعف خود و پوشش دادن به آنها، پاس داشتن آزادی به‌ویژه دسترسی آزاد به اطلاعات و حاکمیتِ قانون و تعهد به قرارداد‌های اجتماعی و اقتصادی و محترم داشتن رقابت در تمام حوزه‌ها، برای بالندگی و رشد استعدادهاست. طرفه آن‌که سیاست اتخاذی از سوی دولت در حدِّ تقاضای رفع تحریم‌های ظالمانه امریکاست. خب، فرض کنیم که این درخواست با پاسخ مثبت روبه‌رو شد. آنگاه، چه می‌خواهیم بکنیم. کشوری که قواعد تجارت و مبادله‌های مالی بین‌المللی؛ از جمله کنوانسیون‌های FATF را نپذیرفته است، چگونه می‌خواهد از این رفع محدودیت بهره ببرد؟»
با قدرتی که در منطقه داریم با امریکا مجدداً مذاکره کنیم
نشریه صدا هم در گزارشی مشابه سعی دارد اثبات کند شرایط امروز کشور اقتضاء می‌کند که باید مجدداً با غرب وارد مذاکرات مشابه برجام شویم تا امکان مبارزه با شرایط فورس ماژوری که برای کشور به‌وجود آمده را داشته باشیم!
این نشریه جهت القای ضرورت مذاکره با امریکا پرونده‌هایی را با عنوان «ادامه تنش یا آغاز مذاکره؟»، «افکار عمومی را آماده مذاکره با امریکا کنید» و «پیش از انتخابات ۲۰۲۰ با امریکا مذاکره کنیم» را منتشر کرده و در بخشی از گزارشی که در زمینه برجام نوشته است با تأکید بر اینکه «در برجام، هسته‌ای را دادیم حالا هم منطقه را پیشکش امریکا کنیم!» می‌نویسد: «آیا کشور توان آن را دارد تا یک‌سال دیگر فشار‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌ها را تحمل کند؟ آیا این انتخاب همه مردم ایران است؟ هر چند اتخاذ چنین تصمیمی برای جمهوری اسلامی آسان نیست، اما گاهی باید تصمیم سخت گرفت. ایران همچنان یک قدرت بزرگ منطقه‌ای محسوب می‌شود، می‌توان با همین ابزار وارد مذاکره شد!»
ترساندن حاکمیت از شورش
فعالان سیاسی و رسانه‌ای این جریان برای تحمیل مذاکرات جدید به حاکمیت، تلاش می‌کنند «شورش‌های اجتماعی» و «اغتشاشات خیابانی» ناشی از پروتکل‌های کرونایی را قریب‌الوقوع دانسته و آن را مانند آتش زیر خاکستر بدانند که هر لحظه می‌تواند تبدیل به آتشفشانی شود و کشور را در وضعیت بحرانی جدیدی قرار دهد!
القای چنین مسئله‌ای کمک شایانی می‌کند تا حاکمیت با پذیرش این مسئله که شرایط امروز کشور به‌دلیل شیوع ویروس کرونا و تشدید وضعیت نامناسب اقتصادی و معیشتی مردم، بستر جدیدی را برای مذاکرات جدید به‌وجود می‌آورد تا به‌عنوان نمونه بخشی از پول‌های بلوکه شده ایران آزاد یا بخشی از تحریم‌ها ضدایرانی تعلیق شود و صندوق بین‌المللی پول با اخذ وام توسط ایران موافقت کند!»
امیدواری حجاریان به شورش‌های پس از کرونا
سعید حجاریان، از چهره‌های شناخته شده جریان اصلاح‌طلب در یادداشتی با عنوان «راه میان‌بُر؟» که در یک وبگاه اصلاح‌طلب منتشر شد، با اشاره به ویروس کرونا می‌نویسد: «در دوره‌ای که قیمت هر بشکه نفت به حدود ۲۰دلار کاهش یافته و شبح مرگ با ویروس کرونا در جهان پرسه می‌زند و شورش‌های اجتماعی- معیشتی در تقدیر کشور‌های عقب‌مانده است و تحریم‌ها صورت خشن خود را به رخ کشیده‌اند، سخن گفتن از گام‌های بلند و جهش‌های بزرگ دورنمایی مطلوب تصویر نمی‌کند، زیرا راه توسعه پایدار همچنان از آهستگی و پیوستگی می‌گذرد.»
یادآوری یک مطالبه
درک اظهارات و موضع‌گیری‌های اخیر چهره‌های وابسته به جریان غربزده داخلی زمانی قابل درک است که گفته‌های مقامات ارشد دولت امریکا را یکبار دیگر مرور کنیم؛ گفته‌هایی که بر یک اصل اساسی مبنی بر «استانداردسازی رفتار ایران در عرصه جهانی و منطقه‌ای» بنا شده بود و از عناصر مشخصی مانند «لزوم مذاکرات مستقیم ایران با غرب بر سر مناقشات فیمابین» و «تجدیدنظر ایران در حمایت از جنبش‌های آزادی‌بخش ملی» بهره می‌گرفت.
اوباما در گفتگو با نیویورک تایمز (تن‌ها چند ساعت پس از امضای برجام) می‌گوید: «ترکیب یک مسیر دیپلماتیک... پیامی روشن به ایرانی‌ها فرستاد، مبنی بر اینکه شما باید رفتار خود را به طور گسترده تغییر دهید و اینکه اگر شما به اقدامات تهاجمی بی‌ثبات‌کننده خود ادامه دهید، ما از متحدان خود حفاظت می‌کنیم.»
جان کری در گفتگو با نشریه فارین افرز نیز بیان می‌کند: «من امیدوارم ایران به مرور زمان به نحوی سازنده به جامعه ملل بازگشته و برای باثبات‌تر کردن منطقه و به ارمغان آوردن صلح به مناطقی که به آن نیاز دارند، تلاش کند.»
