سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: هر زمانی تلویزیون، این رسانه ملی را روشن میکنیم تا یک برنامه سرگرمکننده ببینیم، وسط هر برنامه مجبوریم تبلیغات فراوانی ببینیم. تمام برنامههای تلویزیونی پر شده است از تبلیغات اسپانسرها و تشویق مردم برای امتحان کردن شانس خود برای گرفتن جایزههای وسوسهانگیز چند صد میلیونی که البته هوش از سر هر ببینندهای میپراند. مجری برنامه چنان با هیجان و اشتیاقی بینندهها و مخاطبان برنامه خود را تشویق به شرکت در مسابقه پیامکی مورد نظر میکند که محال است کسی بتواند جلوی وسوسه خود را بگیرد و یک پیامک ناقابل نفرستد. چرا؟ به این دلیل که برای امتحان بخت و اقبال خود در این لاتاری یا همان بختآزمایی برنامههای تلویزیونی نیاز به کار سخت و طاقتفرسایی نیست و اصلاً و ابداً هم لازم نیست انرژی و وقت زیادی برایش بگذارید، فقط کافیاست عدد مورد نظر را به ستاره... مربع بفرستید و برنده خوش شانس این برنامهها باشید. به همین سادگی و راحتی بخت و اقبال خود را امتحان میکنید، اما مخاطبان و بینندههای بخت برگشته این برنامههای تلویزیونی خبر ندارند و نمیدانند که با همین حرکت به ظاهر ساده و راحت چه کلاهی بر سرشان میرود. کلاه گشادی که از قِبَل آن پول هنگفتی به جیب شرکت مخابرات و ستارهمربعهای معروف واریز میشود.
وزیر جوان وزارت ارتباطات چندی پیش پرده از یک کلاهبرداری برداشته و خبر از کلاهبرداری بزرگ ستاره مربعها داده است. اپراتورهایی که با کلاهبرداری تا این لحظه ۱۳ هزار میلیارد تومان از جیب مردم برداشتهاند بدون آنکه کسی خبر داشته باشد. عمق فاجعه وقتی بیشتر و اوضاع وقتی بغرنجتر شد که وزیر جوان کد دستوری " * ۸۰۰ * ۶ مربع " را به مردم اعلام کرده و مردم بخت برگشته هم با وارد کردن این کد، متوجه شدند بدون آنکه بدانند و آگاه باشند در روز روشن کلاهشان را به عنوان ارزش افزوده برداشته و مبلغ زیادی از حسابشان کسر شده است. یکی ۳۰۰ هزار تومان در طول سه سال به عنوان ارزش افزوده پرداخته است و دیگری ۷۰۰ هزارتومان، ولی نگونبختتر از همه جوان کرمانشاهی است که با وارد کردن این کد متوجه شده است که سرویسهای ارزش افزوده یا همان «وس» در طول سه سال ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان از وی کلاهبرداری کردند، در حالیکه او فقط یک کارگر ساده ساختمانی است و همیشه مبلغ بالای قبض تلفن همراهش برایش عجیب و جای سؤال داشته است. تا اینکه اکنون متوجه شده با وسوسه شدن برای امتحان بخت و اقبالش چه کلاهی از سرش برداشته شده است.
حالا باید از وزیر جوان پرسید چرا از ابتدا این هشدار را به مردم ندادید و آنها را آگاه نساختید تا در دام کلاهبرداران نیفتند؟ چرا به مردم اطلاعرسانی نکردید که با وارد کردن هر کدام از این کدها اگر آنها را off یا خاموش نکنید ماهانه مبلغی به حساب شما نوشته میشود؟ چرا بعد از سه سال به فکر مردم افتادهاید؟ درست در زمانی که مردم در شرایط سخت اقتصادی با مشکلات معیشتی خود دست و پنجه نرم میکنند داغی بر دلشان گذاشتید؟ با این اوضاع این ذهنیت برای مردم پیش میآید که هیچ مسئولی دلش برای مردم نسوخته است و باید خود مردم هوشیار و آگاه باشند تا کلاه از سرشان برندارند.
آیا مسئولان فکر نمیکنند مردم حق دارند از آنچه به آنها پیشنهاد داده میشود اطلاعات کافی و لازم را داشته باشند. حق دارند بدانند اگر از این امکان استفاده کنند مبلغی را باید پرداخت نمایند. حق دارند بدانند و باید با اجازه آنها پول از حسابشان کسر شود، حال به هر عنوانی که باشد. حال سؤال اینجاست آیا در این عدم اطلاعرسانی به مردم فقط و فقط مخابرات را باید مقصر بدانیم؟ خیر، رسانه ملی هم که تمام ساعتهای شبکههای خود را به اسپانسرها فروخته است یکی از مقصران اصلی این کلاهبرداری است. مسئولان رسانه ملی باید به برنامهسازهای سازمان خود دستور اطلاع رسانی استفاده از اپلیکیشنها یا ستاره مربع را بدهند تا مردم با آگاهی کامل وارد معرکه بختآزمایی این شرکتها شوند و بدانند با وارد کردن هر کد چه پولی به حساب این شرکتها واریز میکنند و اگر نمیخواهند هر ماه از حسابشان به حساب این شرکتها پولی واریز شود کلمه خاموش را پیامک کنند.
ولی سوای از برخی بیمسئولیتیهای مسئولان خود ما مردم هم کم مقصر نیستیم که بدون هیچ اطلاع و آگاهی فقط به طمع پول زیاد به هر دستاویزی چنگ میاندازیم. یا فقط کافی است یک نفر از دوست و آشنای ما تبلیغ کالا یا محصولی را که از رسانه ملی پخش میشود تأیید کند، چشم و گوش بسته دنبالهرو او میشویم و خودمان را در چاله این شرکتها میاندازیم. یا اینکه در جو و هیجان یک برنامه خود را غرق میکنیم و در آرزوی رسیدن به رؤیاهای خود وارد معرکه برخی اپراتورها یا اپلیکیشنها میشویم. به عنوان مثال تمام مسابقات (بیشتر از همه فوتبال) و برنامههای ورزشی و مسابقات بزرگی که از رسانه ملی پخش میشود، قشر عظیمی از مردم به ویژه جوانها را جذب خود میکند که بالطبع طعمههای خوبی هم برای کلاهبرداریهای رسمی (!) هستند. جوانانی که در وانفسای فشار اقتصادی در آرزوی یک شبه پولدار شدن هستند قطعاً میتوانند طعمههای خوبی باشند، چون بدون هیچ سؤال و جوابی وارد قمارخانهای میشوند که به راحتی نمیتوانند از آن جان سالم به در برند. وقتی از خواب غفلت بیدار میشوند که نه تنها پولی به دست نیاوردهاند بلکه رقم چند صد هزار تومانی یا چند میلیونی را نیز از دست دادهاند.
کلام آخر اینکه در رؤیاهای خود غرق نشویم و آگاهانه دست به هر اقدامی بزنیم. در کشوری زندگی میکنیم که اگر خود ما مراقب حق و حقوقمان نباشیم کسی به فکر ما نیست و همه به فکر سود و منفعت خود هستند. برای رسیدن به آرزوهایمان گول ستارهها و مربعها را نخوریم، چراکه آنها مسیر رسیدن به آرزوهایمان را روشن نمیکنند.