سرویس جامعه جوان آنلاین – مهسا گربندی: هنگام فوت یک نفر، همه چیز عجیب و غریب میشود. مثلا افرادی که سال به سال اسم فرد فوت شده را هم نمیآوردند، برایش دستهگل میخرند و از پولهای هنگفتی که برای این گلها با عمر چند روزه خرج میکنند هیچ ابایی ندارند. همچنین بسیاری از اقوام و آشنایانی که سالی یکبار حتی تلفنی به آن شخص نمیزدند، حالا که عمرش به پایان رسیده برایش پلاکاردهایی با متن جانسوز، چاپ میکنند و به سر در خانهاش میزنند. این افراد که تعدادشان هم کم نیست برای محبت به خانواده عزادار ساعتها و حتی روزها در منزلشان میمانند و ناهار و شام مفصلی میل میکنند (!)
در این میان خانواده عزادار که نمیداند باید داغ عزیز از دست رفتهاش را تحمل کند یا هزینه پذیرایی از مهمانان را، بهکلی عزاداری و خواندن دعا برای شخص فوت شده را فراموش میکند و درگیر تجملات و تهیه غذاهای با کیفیت برای مهمانان میشود تا مبادا کم و کسری داشته باشند!
کریهترین غذا، غذای بعد از تشییع جنازه است
به تازگی فیلمی در شبکههای اجتماعی دست به دست میچرخد که در آن حجتالاسلام و المسلمین تولایی فر در شب دهم محرم ماه سخنرانی کرده و میگوید: «تمام زندگیهای ما را بدعت گرفته است. یکی از رفقای ما پدرش فوت کرد و به من زنگ زد چه کار کنم؟ من هم به او گفتم یکی از بدعتهایی که در دین ما وارد شده، اطعام دادن بعد از تشییع جنازه است که کراهت شدیدی دارد. فرد نمیداند که داغ پدر را تحمل کند یا داغ چکهایی که قرار است برای اطعام بکشد!»
او در بخش دیگری از صحبتهایش میگویدا: «آیتالله بروجردی فرمودند کریهترین غذا، غذای بعد از تشییع جنازه است، سنت این است که افراد برای صاحبان غذا بیاورند.»
در توضیح المسائل مراجع عظام نیز آمده: «مستحب است تا سه روز براى اهل خانه میّت غذا بفرستند و غذا خوردن نزد آنان و در منزلشان مکروه است.» مسئلهای که اکثر ما رعایت نمیکنیم و با اینکه میدانیم رفتار غلطی است آن را ادامه میدهیم!
همچنین امام صادق (ع) فرموده است: «غذا خوردن نزد مصیبت دیدگان از رفتار و کردار زمان جاهلیت است و سنت اسلامی آن است که غذای آنان از سوی دیگران فراهم شود، همان گونه که پیامبر خدا (ص) در مورد جعفر بن ابی طالب (ع) چنین رفتاری را در پیش گرفت.»
رسم غلطی که باید برداشته شود
بنابراین لازم است که کمی به خودمان بیاییم و هنگام شرکت در مراسم عزاداری فقط مرهمی بر زخم صاحبان عزا باشیم نه اینکه به بهانه همدردی با آنها و حضور بیشتر در کنارشان به آن خانواده مصیبتزده اجازه دهیم که درگیر پذیرایی و تهیه غذا برای ما شوند و هزینههای زیادی را روی دوش آنها بیاندازیم.
امید است که به مرور زمان و با نرفتن ما برای صرف غذا در خانه صاحبان عزا یا رستورانهایی که بعد از تشییع جنازه دعوت میشویم، این رسم غلط برداشته شود و دیگر کسی به فکر برگزاری مراسمهای اینچنینی هنگام فوت عزیزانش نباشد. در این روزها ما باید بیشتر به فکر آخرت باشیم و رفتارهای غلطمان را اصلاح کنیم و از همه اینها مهمتر برای فرد فوتشده طلب مغفرت کرده و برایش دعا بخوانیم.