سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: فیلم سینمایی «منطقه پرواز ممنوع» در سیودومین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، توانست پروانه زرین بهترین بازیگر نوجوان و نیز جایزه ویژه دبیر جشنواره در حوزه «رونق اکران و ترغیب مخاطبان» را کسب کند، اما حامد بامروتنژاد تهیهکننده این فیلم ضمن گلایه از نوع برخورد برگزارکنندگان جشنواره با این فیلم در گفتگو با مهر گفت: حس من از همان روز اول این بود که جشنواره نسبت به «منطقه پرواز ممنوع» نگاه یک غریبه را دارد! گویی فیلم ما هووی جشنواره بود! از روز اول هم حرف من این بود که منتقد سازوکار جشنواره هستم، کمااینکه تا مراسم اختتامیه هم حاضر نشدند رسماً اعلام کنند «منطقه پرواز ممنوع» بیشترین مخاطب را در طول برگزاری جشنواره داشته است!
وی در ادامه افزود: تا پیش از این، زمانی که کسی میخواست سراغ سوژههایی مانند مدافعان حرم برود، همه در سینما میگفتند «شعاری» میشود و اگر بسازی هم «مخاطب» نخواهد داشت. ما با «منطقه پرواز ممنوع» ثابت کردیم درباره چنین سوژهای هم میتوان فیلم غیرشعاری ساخت و هم میتواند مخاطب داشته باشد. این یعنی مشکل جای دیگری است و پادشاه لخت سینما آدرس اشتباه میدهد که شعاری بودن و مخاطب نداشتن را بهانه میکند!
تهیهکننده «منطقه پرواز ممنوع» با تأکید بر این نکته که ما معتقدیم زمانی یک کار شعاری میشود که به اندازه محتوا، فرم ندارد، خاطر نشان کرد: شاید عدهای درباره یک موضوع عرضه ساخت فیلم خوب غیرشعاری نداشته باشند، اما این دلیل نمیشود همه فیلمها درباره یک موضوع شعاری باشد. میگویند درباره «انسانیت» فیلم بسازی شعاری نیست، اما درباره «مدافع حرم» شعاری میشود! وقتی من میخواهم تصویر یک رزمنده مدافع حرم را در سینما نشان دهم، اگر بخواهم عین زندگی او را به تصویر دربیاورم باید همه اجزای آن را نشان دهم. مگر میتوان درباره مدافع حرم فیلم بسازیم، اما در خانهاش نشان دهیم عکس بزرگ آهو روی دیوار زده است!
وی در پایان تأکید کرد: این سینمای سانسورگری است که ابتدا به تو میگوید سراغ این سوژهها نباید بروی و بعد هم که بخواهی بروی مجبورت میکنند آنقدر حداقلی و تقلیلگرایانه باشد که چیزی از آن باقی نماند.