سرویس تاریخ جوان آنلاین: کتاب «سیدحسن تقیزاده» یکی از مجلدات پژوهشی است که تحت عنوان «تاریخ تهاجم فرهنگی غرب/ نقش روشنفکران وابسته» از سوی مؤسسه فرهنگی- پژوهشی قدر ولایت منتشر شده و مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. این اثر به بازخوانی نقش سیاسی سیدحسن تقیزاده در رویدادهای تاریخ معاصر ایران پرداخته و به طور ویژه کارکرد وی را در جریان نهضت مشروطیت ایران کاویده است. با این همه دیباچه این تحقیق، به امری فراتر از زندگی تقیزاده نظر دارد، چیزی که بازخوانی زندگی تقیزادهها را ناگزیر میسازد. در بخشهایی از آن آمده است: «انقلاب ثابت کرد که در قاموس روشنفکران آزادی غربی یعنی آزادی انسانها در چارچوب تفکرات و قالبهای ساخته غرب و اگر ملتی براساس باورهای خود و فرهنگ ملی خود بخواهد در جزئیترین مسئله مثل نوع پوشش از خود حرکت و انتخاب داشته باشد اینجا آزادی مفهومی ندارد. حتی در غرب اجازه نمیدهند مردم تبعه خودشان بر اساس نوع باور مذهبی پوشش خود را انتخاب کنند! انقلاب ثابت کرد ادعاهای حقوق بشر و عدالت و توسعه و همزیستی و کلمات به ظاهر مقدسی اینچنین، تنها در دایره منافع غرب پذیرفته میشوند. تازه اذهان بیدار شده است که غرب خود را مجاز میداند که بر یافتهها و باورهای غیرانسانی خود تعصب بورزد آنهم تعصبی کورکورانه، اما ملل دیگر حق ندارند بر حقایق تاریخی و باورهای منبعث از وحی الهی پایبندی نشان دهند! تازه اذهان بیدار شده است که ادعاهای غرب برای حذف مرزبندیهای فکری و عقیدتی نه برای ساختن جهانی آباد است بلکه برای حفظ فاصلهای است که بر اثر استعمار و استثمار بین آنان و دنیای توسعه نیافته ایجاد شده است و برای جلب منافع نامشروعی است که آنان را هر روز قویتر و ثروتمندتر و کشورهای جهان سوم را روز به روز ضعیفتر و فقیرتر میسازد.
پنجاه سال روشنفکران بر این کشور حکومت کردند و همه آبرو و حیثیت و باور و فرهنگ این ملت را به پای جهانوطنی فراماسون بینالمللی و صهیونیستهای جهانخوار قربانی کردند، ولی از آن وعدهها خبری نشد و جز وابستگی تمام و کمال در تمامی زمینهها به غرب، سوغاتی برای این مردم نیاوردند. در سایر کشورهای مسلمان وضعیت از همین قرار است. بنابراین، بیاعتقادی به حفظ مرزهای فرهنگی و باورهای اعتقادی از شاخصهای تفکر و عملکرد روشنفکران است. در مسیر زندگی روشنفکران همواره شاهد بیپروایی در شهوات و عیش و نوش دنیایی و هتک حریم احکام دین و بهرهجویی شخصی از منافع و ثروتهای ملت هستیم. مشاهده میکنیم که در جریان واگذاری امتیازات و عقد قراردادهای خائنانه به بیگانگان، رشوهگیری از سوی روشنفکران امری عادی است، ارتباط خارج از مرزهای عقیدتی با بیگانگان که به خصوص در زندگی سیدحسن تقیزاده یک وجه شاخص به خود میگیرد از ویژگیهای آنان شمرده میشود. تقیزاده در ارتباط با افراد هرگز پایبند احکام الهی و تقوا نبود، با بهایی مینشست و میخورد و زندگی میکرد، با رویگردانندگان از دین و ملحدان همنشینی میکرد و با آنها که هیچ مرزی برای انسان نمیشناختند مصاحبت میکرد و این هتک حریم واجبات و محرمات الهی در سایه تسامح و تساهل القایی غرب امکان مییافت.
حضرت امام خمینی (قدسسره) که احیاگر حضور دین و تفکر دینی در تمامی عرصههای بشری است، نشان داد که انسان مسلمان و پایبند به تمامی احکام الهی حتی در جزئیاتی مانند مستحبات و مکروهات میتواند در جهان متمدن و پیشرفته از لحاظ علمی و تکنیکی و مرفه از لحاظ ابزارها و امکانات زندگی، قویترین و کارآمدترین و منطبقترین نظامها را با نیازهای پیچیده زمان ایجاد کند و با تقدس باورهای دینی و ارزشهای الهی، جامعهای باتقوا، پاک، متعالی و در عین حال پیشرفته، عالم، متفق و یکپارچه و منسجم و عادلانه به وجود آورد که با تمام دنیا برخورد مکتبی داشته باشد...»