در روزهایی که مشکلات عدیده اقتصادی و رکود حاکم بر پیکره اقتصاد و تولید در کشورمان باعث تلاطم و بروز نارضایتیهایی در میان اصناف مختلف شده، عدهای همچنان بر غربپرستی و اداهای شبهروشنفکریشان اصرار دارند. نمونه آن برپایی نهمین حراج هنر کلاسیک و مدرن ایران است که در هتل پارسیان برگزار شد.
مهمترین اخباری که این روزها آحاد افراد جامعه دنبال آن هستند و در میان گعدهها و دورهمیهای حقیقی و مجازیشان راجع به آن صحبت میکنند، گران شدن مکرر و متوالی اقلام و اجناس مختلف است، اما در بین مردم هستند افرادی که دغدغههایی از جنس خودشان دارند؛ افرادی که در جریان کلی جامعه در قامت یک جزیره ظاهر میشوند. در این بین اتفاقاتی مانند حراج آثار هنری در هتل پارسیان تهران که نهمین دورهاش یکی دو روز پیش برگزار شد محملی است برای اتفاقات و اخباری که با شنیدنش حتماً تعجب میکنید. گردش مالی فروش چند اثر هنری در جریان این حراج ۳۱میلیارد تومان اعلام شد. اینکه اصل ماهوی و نیاز جامعه ما به چنین اداهای غربمآبانهای چه میتواند باشد، پرسشی است که برگزارکنندگان این حراج باید به آن پاسخ بدهند، اما اینکه در روزگاری که فشار اقتصادی ناشی از سوءمدیریت مدیران و مسئولان اجرایی و نه تحریمهای غیرقانونی و غیرانسانی غرب، باعث رنجش خاطر مردم شده، چرا عدهای به برگزاری چنین شوآفهایی که یقیناً گستره مخاطبان و موافقانش همان چند نفری هستند که تعدادشان کمتر از صندلیهای سالن است، این همه اصرار دارند؟! خرید و فروش چند صد میلیونی یا چند میلیاردی یک ستاره پنج پر آینهکاری شده با قیمت ۷۵۰ میلیون تومان یا یک عکس سه تیکه از یک گاو گریان! با قیمت پایه ۲۲۰ میلیون تومان، در روزگاری که بیکاری، واردات بیرویه، رکود و عدم حمایت از تولید گریبانگیر جوانان و خانوادههای آنان شده، چیست؟ آیا زیمسلمانی و ایرانی چنین تأکیدی دارد؟ آریایی و ایرانی بودن فقط برای مواقعی است که قرار است برای خوشایند مرعوبان غرب یا شبهروشنفکرهای بنیانبرانداز آن هم با توجیهات بلاهتآمیز، به سمت کشور و مردم و دینمان لجنپراکنی کنیم؟! چطور ادعا میشود پول چند پرس غذای نذری باید خرج کشور شود، اما خرج چندین میلیارد تومان برای یک اثر هنری (که در جایگاه خودش قابل تکریم و تعظیم است) هیچ اشکال شرعی، عقلی، آریایی و ایرانی ندارد؟! با چه متر و معیاری پول سفر حج و کربلای زن و مرد پیری که دهها سال در حسرت زیارت قبلهگاه قلوبالعارفین امام حسین (ع) بهتر است خرج فقرا شود، اما اگر چند صد میلیون تومان توسط یک نوکیسه تازه به دوران رسیده برای یک شیء خرج شود، میشود بافرهنگ و آریایی بودن؟! احیاناً کسی نمیداند این آریایی بودن چرا همیشه با مظاهر و شعائر مذهبی و دینی ایرانیان مشکل دارد؟!
نکته بسیار مهم دیگری که در لابهلای حرفها و انتقادات ممکن است مغفول واقع شود، بحث پولهایی است که در چنین مراسماتی خرج میشود. به کلام روشنتر، بحث پولشویی و تمیز کردن پولهای کثیف راههای بسیاری دارد که اتفاقاً خرید آثار هنری و به جریان انداختن آن پولها در حراجهای متنوعی است که کشورهای زیادی اقدام به برپایی آنها میکنند. پیدا کردن رد و نشان پولهای کثیفی که در محافلی به این شکل رد و بدل میشود برای نیروهای پلیس و ضدپولشویی بسیار سخت است. از سویی دیگر به لطف تسامح و گاه تجاهل برخی مسئولان توجه به چنین جرمی در جایی مثل حراج آثار هنری در کشورمان، ممکن است ایران را به مکانی برای پولشویی تبدیل کند. شاهد مثال در این رابطه اظهارات وزیر کشور درباره خطر وجود پولشویی در جریان اتفاقات مختلف است که در نوع خودش قابل تأمل و تعمق هم بود. جایی مثل حراج آثار هنری با یک چنین قیمتهای نجومی میلیاردی که اعجابآور نیز هستند حتماً میتواند یک مسیر بالقوه و بیدردسر برای فعالیت باندهایی باشد که در این حوزه فعالیتهای خلاف قانون میکنند. صرف همین مؤلفه میتواند مورد توجه دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی داخلی قرار بگیرد. در واقع گذشته از مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری که به آنها اشاره شد، بعد از اتفاقاتی که درباره جاسوسی عدهای از جواسیس کشورهای خارجی که با بهانه قرار دادن حمایت از محیط زیست و جلوگیری از انقراض یوزپلنگ ایرانی شکل گرفت، توجه و تمرکز هر چه بیشتر همراه با حساسیت مضاعف نیروهای امنیتی و اطلاعاتی را میطلبد تا جلوی راه هرگونه خسارت و اضرار به مردم و کشورمان مسدود گردد.