در روزهايي كه عكس و كليپ‌هايي مربوط به ميتينگ و دورهمي‌هاي نسلي تازه از جامعه در شبكه‌هاي اجتماعي ديده مي‌شود و عده‌اي سريع از شكاف ميان نسل‌هاي پس از دهه 60 با حكومت سخن مي‌گويند، كيلومترها آنطرف‌تر از پايتخت و در كشور سوريه جوانان دهه 70 در راه دفاع از حرم اهل بيت(ع) به شهادت مي‌رسند.
شهيدان جوان مدافع حرم امروز بازتاب‌دهنده نسلي از جامعه ايران هستند كه همراه خود فرهنگي تازه را به عموم مردم معرفي مي‌كنند. اينان از كارزاري سخت و از موقعيتي دشوار سربلند بيرون آمدند و مسيري تازه را به هم‌نسلانشان نشان دادند.
بيشتر شهيدان مدافع حرم را جواناني از دهه 50 و 60 تشكيل مي‌دهند و وقتي سال گذشته نام يك جوان دهه هفتادي در ميان ديگر شهدا درخشيد، نويد ورود يك نسل تازه‌نفس و معتقد در جبهه مقاومت اسلامي را داد؛ نسلي كه به دور از هياهوي دنياي مدرن و نيازهاي كاذب امروز، آرماني بلند و عقيده‌اي محكم دارد.
وقتي آبان ماه سال گذشته پيكر شهيد محمدرضا دهقان‌اميري وارد كشور شد، يك عدد بيشتر از هر چيزي توجهات و نگاه‌ها را به خود جلب كرد و آن چيزي جز تاريخ تولد شهيد نبود. شهيد دهقان‌اميري متولد 26فروردين ماه سال 1374 بود و 20 سال بيشتر نداشت كه تصميم به رفتن، مبارزه در راه دين و عقايدش گرفت. يك جوان 20 ساله كه از لحاظ انديشه، بينش و بصيرت نشاني از انساني با تجربه دارد. رزمندگان مدافع حرم، زود مَرد مي‌شوند و راه‌هاي رسيدن به معرفت را يك‌شبه طي مي‌كنند.
گوشه‌اي از وصيتنامه شهيد اين ژرف‌انديشي را به وضوح نشان مي‌دهد: «صبر را سرلوحه كار خود قرار دهيد و مطمئن باشيد كه همه از اين دنيا خواهند رفت و تنها كسي كه باقي مي‌ماند خداوند متعال است، اگر دلتان گرفت ياد عاشورا كنيد و مطمئن باشيد غم شما از غم ام‌المصائب خانوم زينب كبري(س) كوچك‌تر است. روضه اباعبدالله و خانوم زينب كبري فراموش نشود... اگر دين محمد تداوم نمي‌يابد مگر با كشته شدن من، پس اي شمشيرها مرا در بر گيريد.»
چند ماه پس از شهادت محمدرضا دهقان، پيكر يك شهيد 20 ساله ديگر فضاي شهرمان را عوض كرد و حال و هواي ديگري به همه داد. «شهيد سيد مصطفي موسوي» روز پنج شنبه 18 آبان 1374 به دنيا آمد و در پنج شنبه 21 آبان ماه 1394 و تنها سه روز پس از قدم گذاشتن به سن 20 سالگي، در سوريه جام شهادت را نوشيد. جوانترين شهيد مدافع حرم، تك پسر خانه بود و براي گرفتن رضايت به مادرش مي‌گويد: «از مادر وهب ياد بگير، مادر وهب هم يك پسر داشت و اينها همه براي من و تو درس است؛ از بهترين چيزهايي كه در اين دنيا داري بگذر و دل بكن تا به معرفت برسي، تا دل نكني به معرفت نمي‌رسي.»
و حالا پيكر شهيد عباس دانشگر يكي از جوانترين شهداي مدافع حرم حضرت زينب(س) نشاني ديگر از وجود نسلي آگاه و شجاع دارد. شهيد عباس دانشگر متولد 72 بيستم خرداد ماه امسال در سوريه به فيض شهادت نائل آمد. مرور دستنوشته‌ها و برنامه‌هاي روزانه شهيد دانشگر كه در فضاي مجازي منتشر شده به خوبي اعتقادات شهيد را نشان مي‌دهد. عدم دروغ، غيبت، سوء‌ظن، نگاه به نامحرم، حفظ بيت‌المال، خواندن نماز شب، ورزش، خواندن كتاب و برنامه كاري و منظم از جمله برنامه‌هاي روزانه وي بود. شهيد دانشگر در قسمتي از دستنوشته‌هاي خود مي‌گويد:«مي‌خواهم عوض بشوم همه زندگي‌ام را عوض بكنم. مي‌خواهم آن كسي باشم كه دوست دارم نه آن چيزي كه يك ذهن مريض از من ساخته است. هرگز از تأخير و دير شدن به آرزوهايم نا‌اميد نمي‌شوم زيرا بخشش الهي به اندازه نيت است.»
پس از شهادت دانشگر، سردار حميد اباذري جانشين دانشگاه امام حسين(ع) با انتقاد از برخي اظهارات مبني بر اينكه جوانان امروز كشور ديگر انقلابي نبوده و مانند جوانان ابتداي انقلاب به پاي آرمان‌هاي اين نظام مقدس نمي‌مانند، عنوان كرد: بزرگ‌ترين شاهد براي اينكه بگوييم بچه‌هاي دهه هفتادي ما نيز وسط ميدان دفاع از اسلام هستند همين شهيد عباس دانشگر است. شهيد عباس دانشگر امروز شاهد بزرگ انقلاب اسلامي و الگوي بزرگ انقلاب اسلامي است و اين شهيد نمونه‌اي از يك جوان مؤمن انقلابي شهادت‌طلب است. هر كسي كه هر حرفي زده است امروز با وجود عباس دانشگر بايد حرف خود را پس بگيرد و عباس ثابت كرده است كه بچه‌هاي دهه 70 چه‌بسا بيشتر از بچه‌هاي دهه 60 و 50 در وسط ميدان هستند.
دفاع از حرم زمان نمي‌شناسد، زماني در سال 61 هجري جوانان 20 ساله قبيله بني‌هاشم و امروز در قرن بيست و يكم فرزندان گمنام زهرا (س) كه نگذاشتند حرم امن علوي جولانگاه فرزندان نامشروع كفر و تكفير شوند. اين جوانان از تبار همان قافله هستند كه بودن در جهاني كه در آن به آل‌الله توهين شود را بر خود ننگ مي‌دانند و گام برداشتن در مسير حقانيت را تنها مسير رسيدن به معشوق واقعي‌اش مي‌دانند.
