غلامعلي افروز در نهمين نشست انديشهورزي با موضوع «ازدواج در آيينه سن زيستي و رواني و فرزندآوري بعد از 45 سالگي؛ نگاهي فراتر از باورهاي كليشهاي» با بيان اين مطلب افزود: در آموزههاي عقلاني و جهانشمول ديني و در فرهنگهاي متعالي در گستره جغرافيايي زمين، هيچ سقف سني براي ازدواج تعيين نشده است. همه زنها و همه مردها براي هميشه زندگي، به ويژه در سالهاي سالمندي و پيري، بيشتر به آرامش نياز دارند و ازدواج براي داوطلبان دل آرام ازدواج در هر سني، ارزشمند و مطلوب است. به گفته افروز زندگي بدون همسر و مجرد ماندن آقايان و به ويژه خانمها به صرف اينكه سن ايشان بالاي 40، 50، 60 و حتي بيشتر از 70 سال است، نميتواند در قاموس هستي و از منظر خالق زوجآفرين، امري ميمون و مطلوب باشد. نبايد خانم يا آقايي كه ازدواج ناموفقي را در گذشته تجربه كرده يا به دلايلي همسر قبلياش را از دست داده است، انديشه ازدواج مجدد، مطلوب و دلآرامي را از دست بدهد ولو آنكه در سنين كهنسالي به سر ميبرد.
استاد ممتاز دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران اضافه كرد: سلامت زيستي و پويايي حياتي دختران 40 ساله امروز همانند دختران 20 ساله 40 تا 50 سال گذشته است و مطلقاً روا نيست كه در مخاطب قرار دادن دختران مجرد 40 سال به بالا كه عموماً از نظر زيستي و رواني آمادگي كامل براي ازدواج موفق و فرزندآوري مطلوب دارند، اصطلاحات فوق العاده قديمي نظير «پير دختر» را كه نشان از واماندگي فرهنگي و دور بودن از يافتههاي پژوهشهاي نوين و جهانشمول است به زبان جاري كرد و علاوه بر ايجاد اضطراب و تعارض در آنها و خانوادههاي ايشان مانع فرهنگي ديگري را به موانع ازدواج افزود. افروز ادامه داد: استانداردهاي بهداشتي نسبت به گذشته فوقالعاده فراگير شده است و خوشبختانه خانمها از بيشترين سلامت زيستي و مراقبتهاي بهداشتي برخوردار بوده و به دور از بسياري از آسيبهاي گذشته ميتوانند در هر سني ازدواج كرده و توفيق فرزندآوري را در بعد از سنين 40 و 45 سالگي داشته باشند.