در روز ۱۹ آبان ۵۷ حدود ۵۰ نفر از مردم انقلابی شهرستان گچساران در یکی از خیابانهای اصلی شهر دست به تحصن زدند. رفته رفته تعداد بیشتری از مردم به این گروه پیوستند. جوان آنلاین: ۱۹ آبان ۱۳۵۷ تظاهراتی در شهرستان گچساران انجام گرفت که به شدت ازسوی مأموران رژیم پهلوی سرکوب شد. در این واقعه هفت نفر از جوانان گچسارانی به شهادت رسیده و تعداد دیگری از مردم شهر مجروح شدند. واقعه ۱۹ آبان گچساران زمانی رخ داد که هنوز دامنه انقلاب به برخی شهرهای بزرگ ایران نرسیده بود. اما مردم انقلابی این شهرستان کوچک به خیابانها آمدند و علیه رژیم شاه به تظاهرات پرداختند.
تحصن ۵۰ انقلابی
در روز ۱۹ آبان ۵۷ حدود ۵۰ نفر از مردم انقلابی شهرستان گچساران در یکی از خیابانهای اصلی شهر دست به تحصن زدند. رفته رفته تعداد بیشتری از مردم به این گروه پیوستند. این جمعیت قابل توجه توسط انقلابیهای شاخص منطقه به سمت مسجد شهیدان شهر دوگنبدان (مرکز شهرستان گچساران) هدایت شدند و تجمع اصلی آنجا شکل گرفت. این تحصن مردمی تا ساعت ۱۵ عصر بدون درگیری برگزار شد. اما از این ساعت به بعد، مأموران شاه شروع به ایجاد درگیری با مردم کردند.
دوگنبدان در آتش
شهر دوگنبدان مرکز شهرستان گچساران در روز ۱۹ آبان ماه در هالهای از دود و آتش قرار داشت. با شلیک مأموران به سوی مردم، چند نفر به شهادت رسیده و تعدادی نیز مجروح شدند. جوانهای شهر که این صحنهها خونشان را به جوش آورده بود، با بشکههای نفت سیاه به سمت برخی اماکن دولتی رفته و آنها را به آتش کشاندند. درگیری چند ساعت ادامه داشت و مردم با بازگذاشتن در خانههایشان به جوانها کمک میکردند تا از دست مأموران فرار کرده و مخفی شوند.
۷ شهید گچساران
آن روز روی خاک زخم خورده شهرستان گچساران و خصوصا دوگنبدان، خون هفت جوان انقلابی ریخته شد. شهید حسین امینی، شهید رحمت اله بشارت، شهید سید نجف بلادیان، شهید مذکور پارسی، شهید غریب پرویزی، شهید محمد فراشبندی و شهید حسین کیامرثی اسامی این شهدا بودند. پنج شهید این واقعه در سنین ۱۸ الی ۲۳ سال قرار داشتند و شهیدان سیدنجف بلادیان ۴۰ ساله و حسین کیامرثی ۴۳ ساله بودند.
انقلابیهای پای کار
تمامی هفت شهید واقعه ۱۹ آبان گچساران از انقلابیهای شناخته شده شهرستان گچساران بودند. در این میان شهیدان حسین امینی، رحمت اله بشارت و سید نجف بلادیان سوابق انقلابی درخشانی داشتند. شهید امینی متولد سال ۳۸ زمان شهادت فقط ۱۹ سال داشت. او در دبیرستان فعال بود و حتی در سال ۵۶ از سوی نهادهای امنیتی رژیم متهم شده بود که تحصنی را در دبیرستان محل تحصیلش رهبری کرده است.
از شهید امینی جملاتی در حمایت از انقلاب و حضرت امام به یادگار مانده است: «دوستان عزیز فرصتی را که میخواستید، به رهبری امام خمینی پیش آمده است. کوشش کنید آنهایی که با عیش و نوش طلبی خودشان میخواهند در این مملکت حکومت کنند بیرون کنید و کشوری آباد و مملکتی اسلامی برای خود بهوجود بیاورید، زیرا که ملت ایران زیر بار ظلم نخواهد رفت و جای آنها در این کشور نیست.»
مغازه آقا سید
شهید سید نجف بلادیان نیز که هنگام شهادت ۴۰ ساله بود، مغازهای داشت که آن را تبدیل به مرکز فعالیتهای انقلابی شهر کرده بود. در این مغازه اعلامیههای حضرت امام چاپ و توزیع میشدند. سید نجف در خلال سالهای ۵۶ و ۵۷، در عمده تظاهرات مردم این شهر، به همراه دیگر انقلابیهای گچساران نقش محوری داشت. او روز شهادتش که ۱۹ آبان ماه بود نیز پشت میکروفن قرار گرفت و مردم را به استقامت و شجاعت دعوت کرد و با قرائت آیه «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاءُ عند ربهم یرزقون» مرم را به ایستادگی دعوت کرد. این جملات و قرائت قرآن از سوی سید نجف، آخرین کلماتی بود که او در این جهان بر زبان جاری ساخت و دقایقی بعد با شلیک گلوله مأموران شاه، به شهادت رسید.