جوان آنلاین: «محله باهنر» یعنی منِ دانشآموز، منِ مدرسه و منِ آموزش و پرورش بتوانیم در محله مؤثر باشیم. بعضی دانشآموزان فقط به فکر کلاس، محله و خانه خود هستند، گروهی از آنها فکرشان در پی تأثیرگذاری در شهر و کشور است، اما تعدادی هم در سطح بالاتر میگویند ما قرار است در جهان اثرگذار باشیم. این موضوعی است که حوزه هنری کودک و نوجوان، برای آن طرحی مانند محله باهنر را به اجرا درآورده است.
هدف خانواده امید در برگزاری طرح محله باهنر این است که با استفاده از محتوای بومی و بر اساس موضوعاتی همچون قهرمانان محله، مسائل هویتی و چالشهای موجود در محلهها، آثار هنری تولید شود که نه تنها باعث رشد و شکوفایی استعدادهای نوجوانان شود، بلکه هویت محله را نیز تقویت کند. در دل این فرایند مربیان در زمینههای مختلف هنری از جمله هنرهای نمایشی، آفرینشهای ادبی و تولیدات رسانهای نیز آموزش خواهند دید و این امر به آنها کمک خواهد کرد در محلههای خود فعالیتهای هنری متنوعی را اجرا کنند و با استفاده از محتوای بومی به تولید آثار ارزشمندی بپردازند. چند سالی است این طرح در کل کشور اجرا میشود و بچهها از اقصی نقاط کشور در آن شرکت میکنند.
رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان خوزستان از اجرای طرح محله باهنر در خوزستان خبر میدهد و میگوید: «این طرح با هدف بازآفرینی هویت فرهنگی و هنری محلات کمبرخوردار و حاشیهنشین در کشور برگزار میشود که استان خوزستان نیز در این راستا موفق عمل کرده است. این طرح از طریق خلق آثار هنری متناسب با ظرفیتهای بومی هر محله به مدت پنج سال است که در حال اجراست. در واقع اجرای آن بر توانمندسازی ساکنان محلات و بروز استعدادهای نهفته تأکید دارد.»
محمد شهباز کهرودی ضمن تشریح جزئیات طرح محله باهنر در این استان ادامه میدهد: «اعتقاد ما بر این است که محلات محروم، اگرچه از نظر کالبدی و خدمات شهری در مضیقهاند، اما سرشار از ظرفیتهای فرهنگی و هنری بینظیری هستند؛ چه از نظر شخصیتهای محوری و چه فعالیتهای متنوع هنری.»
وی میافزاید: «در قالب این طرح، ما به دنبال شناسایی نقاط هویتی هر محله هستیم تا با خلق آثار هنری متناسب به ویژه نماهنگ بتوانیم از طریق رساترین و نافذترین قالب هنری، مفاهیم را منتقل کنیم و گامی در جهت رفع محرومیت فرهنگی برداریم.»
شهباز با اشاره به نماهنگ «محله ابوالفضلیها» که برای محله عین دو اهواز ساخته شده است، میگوید: «این محله که به ظرفیتهای قرآنی و گروههای همخوانی بینالمللی خود شهرت دارد، ارادت ویژهای نیز به حضرت ابوالفضل (ع) دارد. ما در این نماهنگ، به دو المان هویتی اصلی این محله، یعنی ارادت به حضرت عباس (ع) و پیادهروی اربعین حسینی پرداختیم. نکته قابل توجه این است که این نماهنگ با مشارکت نوجوانان بومی محله و بدون استفاده از بازیگر حرفهای و با حضور واقعی موکبداران محلی تولید شده است.»
رئیس حوزه هنری خوزستان در مورد اینکه آیا فعالیتها تنها محدود به موسیقی و سرود است، تصریح میکند: «در سالهای گذشته در رشتههای مختلف هنری کار تولید میکردیم، اما با توجه به ظرفیت شعر و سرود عربی در مناطق خوزستان، تمرکز خود را بر نماهنگ گذاشتیم. هدف ما این است که با آموزش و توانمندسازی اهالی محله به ویژه نوجوانان، آنها را به تولیدکننده آثار هنری تبدیل کنیم تا در آینده بدون نیاز به دخالت سازمان، خودشان به گسترش کارهای جمعی هنری بپردازند.»
وی درباره نحوه شناسایی ظرفیتهای محلات نیز میگوید: «ما از طریق مراجع اجتماعی محلی مانند امام جماعت، دهیار یا شخصیتهای فرهنگی و دانشگاهی و همچنین رابطان فرهنگی و هنری خودمان با بدنه اجتماعی محلات گفتوگو میکنیم و ظرفیتهایی را که بیشترین تکرار و تأکید را دارند، در اولویت کارهای پژوهشی قرار میدهیم.»
شهباز، ضمن تشکر از حوزه هنری کودک و نوجوان و همکارانشان بر اهمیت مشارکت نوجوانان در این پروژهها تأکید میکند و میگوید: «مشارکت ۱۰ تا ۱۵ نفر از بچههای درگیر تولید و تصویربرداری نماهنگها، نشاندهنده تأثیر عمیق این طرح در تغییر نگاه محلات و شکوفایی استعدادهای نهفته است. بسیاری از بزرگان سینما و تئاتر ما از همین محلات برخاستهاند و ما وظیفه داریم با وقت گذاشتن و فرصت دادن به این نوجوانان به شکوفایی استعدادهایشان کمک کنیم.»