جوان آنلاین: پنل چهارم همایش «هزینهها و شیوههای تأمین سرمایه فیلمسازی در ایران» با عنوان «جمعبندی» با حضور شادمهر راستین، روحالله حسینی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و مجید شیخانصاری عصر روز گذشته در خانه سینما برگزار شد.
به گزارش «جوان»، شادمهر راستین درباره مشکلات جذب سرمایه در سینما گفت: فیلم به عنوان یک کالا بررسی میشود و سرمایهگذاران انتظار بازگشت سود را دارند و در این شرایط ایده و داستان باید برای سرمایهگذار جذاب باشد. ممکن است یک پروپوزال قوی نوشته شود، اما در مرحله اجرا به دلیل عدم شفافیت، نتیجه متفاوتی حاصل شود. فیلمسازان باید در پیشنهاد خود راهکارهای بازگشت سرمایه را مشخص کنند.
راستین به منابع مختلف تأمین مالی اشاره کرد و گفت: بخشی از سرمایه میتواند از بودجه شخصی تأمین شود و جذب سرمایه از طریق حامیان مالی، پلتفرمهای تأمین مالی جمعی، سرمایهگذاران خصوصی و حمایتهای دولتی یا نهادی از دیگر راههای تأمین بودجه فیلم هستند. وی با تأکید بر ضرورت شفافیت مالی بیان داشت: شفافیت مالی، قرارداد حقوقی دقیق و تعیین مشارکت در سود از ملزومات مذاکره بین فیلمساز و سرمایهگذار است. راستین به اهمیت استراتژی پخش اشاره و خاطرنشان کرد: ساخت شبکه ارتباطی قوی از طریق حضور در جشنوارهها، نشستهای تخصصی و ارتباط با فعالان خارجی میتواند به موفقیت فیلم کمک کند. راستین با اشاره به لزوم شفافیت در پروپوزالها بیان داشت: بسیاری از پخشکنندگان میگویند پروپوزالها و برآوردهای برخی فیلمسازان غیرواقعی است، به همین دلیل بسیاری از کارگردانان تهیهکنندگان خود را از دست دادهاند. در ادامه روحالله حسینی، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی نیز گفت: از منظر اقتصاد سیاسی سینما با سهگانه سینما، دموکراسی و شفافیت مواجه هستیم. سینما یکی از جلوههای تمدن مدرن است و به عنوان هنر مدرن، بازتابی از ارزشهای دموکراتیک بوده و همواره محملی برای نقد اجتماعی، طرح دیدگاههای متنوع و بازتاب صدای اقشار مختلف جامعه بوده است.
وی با اشاره به لزوم شفافیت در سینما بیان داشت: در این چارچوب، شفافیت در فرآیندهای سینمایی نه یک انتخاب بلکه ضرورتی انکارناپذیر است. پیوند عمیق در سینما، ارزشهای دموکراتیک و شفافیت این هنر را به یکی از ارکان مهم جامعه تبدیل کرده است.
در ادامه این نشست، مجید شیخانصاری نیز درباره روشهای تولید در سینمای ایران گفت: روش تولید در سینمای ایران اشتباه است و برای حل آن نیز درمانهای مقطعی ارائه میشود. دولت باید با تنوعبخشی به منابع مالی و درآمدی به این حوزه کمک کند، زیرا اگر دولت این کار را هوشمندانه انجام ندهد، بخش خصوصی نمیتواند این نقش را ایفا کند.
وی با اشاره به محاسبه نادرست فیلمسازان درباره بازگشت سرمایه در زمان فروش و نمایش بیان داشت: وقتی یک فیلم ۱۰۰ میلیون تومان فروش دارد، بازگشت سرمایه آن حدود ۱۷ تا ۲۳ میلیون تومان محاسبه میشود. معتقدم سازمان سینمایی باید به سمت بررسی کلان دادهها و انجام پژوهشهای دقیق حرکت کند. شیخانصاری با بیان اینکه مشکل سینما با افزایش یا کاهش بودجه حل نمیشود، گفت: سازمان سینمایی باید همکاری میانبخشی برای حل مسائل اقتصادی سینما را فراهم کند. این سازمان میتواند از شبکه نمایش خانگی برای حمایت از سینما استفاده کند، چراکه شبکه نمایش خانگی از منابع انسانی این حوزه بهره میبرد.
وی با اشاره به اینکه فضای فیلمسازی بسیار رقابتی و خشن است، ادامه داد: طبیعی است کسی پول نمیدهد تا ایدههای ناقص به فیلم تبدیل شوند. اگر زمینه مناسب فراهم شود، افراد میتوانند از امکانات موجود استفاده کنند.
شیخانصاری با بیان اینکه تنوعبخشی در زمینه ارائه و پخش فیلم وظیفه سازمان سینمایی است، نه سینماگران ادامه داد: سینمای ایران در دهه ۷۰ توانست هویت ایرانی را به جهان معرفی کند، اما با روشهای فعلی ترمیم این هویت امکانپذیر نیست. وی با اشاره به تأثیر تکنولوژی در سینما گفت: امروزه تکنولوژی و هوش مصنوعی این امکان را ایجاد کردهاند تا توانایی افراد درهم ادغام شود تا آنجا که یک تیم ۸۰ نفره تولید میتواند به هشت یا حتی یک نفر تقلیل پیدا کند.