جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، در بردارنده یاد‌ها و یادمان‌هایی از زنده‌یاد استاد مختار علیزاده است. این یادنامه از سوی احترام ملت پرست تدوین شده و انتشارات سوره مهر، آن را روانه بازار کتاب ساخته است. تارنمای ناشر در اشاراتی چند، در باب مضمون این کتاب آورده است: «کتاب توفیق رفیق بدرقه طریق، یادنامه استاد مختار علیزاده، نوشته احترام ملت‌پرست است که انتشارات سوره مهر آن را منتشر کرده است. این اثر، مجموعه‌ای غنی از زندگی مختار علیزاده است. مختار علیزاده، در سال ۱۳۲۱ متولد شد. از دانشگاه تهران، در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد و برای ادامه تحصیل خود، به ایتالیا و بعد به قاهره سفر کرد. او تحصیلات خود را در مقطع دکتری در دانشگاه عین‌الشمس مصر رها کرد و به ایران بازگشت و به تدریس حکمت هنر اسلامی پرداخت. مختار علیزاده مبحث زیبایی‌شناسی در حکمت اسلامی را همچون مبحث هستی‌شناسی می‌دید. از نظر او هنر به معنی دینی، صرفاً یک خلاقیت دلپذیر و دلپسند نیست، بلکه بابی است که انسان از طریق آن، می‌تواند به حقیقت عالم هستی دست یابد. در واقع هنر به‌عنوان نوعی خاص از حکمت، می‌تواند ما را به حقیقت هستی نزدیک‌تر کند. او همچنین مسئولیت‌های سیاسی- اجتماعی فراوانی، در طول حیات خود بر عهده داشت: معاونت تحقیقات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، قائم‌مقام سه معاونت پژوهشی و برنامه‌ریزی دانشگاه تهران، معاون علمی و پژوهشی فرهنگستان هنر، معاون پژوهشی و برنامه‌ریزی سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، استاد دانشگاه تهران، ریاست گروه ادبیات و فلسفه سازمان تحقیقات و کتب درسی وزارت آموزشوپرورش، مدیر کل طرح و برنامه وزارت آموزشوپرورش، ریاست کمیسیون علوم انسانی دانشگاه تهران، سرپرست پژوهشکده هنر و دیگر مناصب. کتاب توفیق رفیق بدرقه طریق، مجموعه‌ای گیرا و کامل از زندگی مختار علیزاده است، که در هفت فصل تألیف شده است: در بخش اول، به زندگینامه مختار علیزاده پرداخته شده است و نقاط عطف زندگی این محقق و استاد حکمت عرفان اسلامی، بررسی و بیان شده است. در بخش دوم و سوم کتاب، سخنان مختار علیزاده و دوستان و هم‌نشینانش مطرح می‌شود. در بخش چهارم، مصاحبه‌ها، مقالات، سخنرانی‌ها و درس‌گفتار‌ها در مورد حکمت عرفان اسلامی از زبان خود استاد بازگو شده‌اند. در بخش پنجم و ششم، نظریات درباره استاد علیزاده، تقدیرنامه‌ها و یادبود‌هایی که برای ایشان ترتیب داده شده، ثبت شده‌اند و در بخش هفتم، مقالات علمی دانشمندان ایرانی و خارجی ارائه شده است...».
در یکی از بخش‌های این بزرگداشت‌نامه، در باب خصال اخلاقی زنده‌یاد علیزاده می‌خوانیم: «با اینکه خودش حقوق چندانی نمی‌گرفت، اما اغلب ضامن وام افراد مختلف بود. روزی یکی از کارکنان دانشگاه پیش او آمد و ناگهان به زیر پایش افتاد و شروع کرد به بوسیدن پاهایش! استاد می‌گفت: من با تعجب نگاه می‌کردم و سر در نمی‌آوردم. تا اینکه مرد در صحبت‌هایش گفت: شما فرشته‌اید، شما کی هستید؟ پرسیدم: چه شده؟ معلوم شد من مدت‌ها پیش ضامن وام ایشان شده بودم، اما پس از چند ماه از کار برکنار شده بود و ماه‌ها اقساط او را از حقوق من کم کرده بودند! من نمی‌دانم که آقای علیزاده آیا متوجه شده بود که حقوقش کسر می‌شود یا نه و اگر هم متوجه می‌شد، نمی‌پرسید چرا کم شده و تازه اگر می‌دانست که وام کسی از حقوقش کم می‌شود، هرگز حرفی می‌زد؟ از اینگونه جریانات، در زندگی‌شان فراوان بود. گاهی برای ضامن شدن فردی، حتی خودش دفترچه باز می‌کرد و مبلغی در صندوق می‌گذاشت، تا ضامن شود و دیگر آن مبلغ را نمی‌گرفت...».
