جوان آنلاین: مدیر مجموعه تلویزیونی «پایتخت۷» گفت: ما هیچ دستمزد غیرمتعارفی در تولید این سریال ندادیم، شایعات به این دلیل است که پایتختی‌ها را مجاب کنند دیگر با تلویزیون کار نکنند. پیش‌بینی اینکه «پایتخت» به نوروز ۱۴۰۵ یا ۱۴۰۶ برسد سخت است، اما حتماً تا یک یا دو سال آینده فصل جدید این سریال را خواهیم داشت.
علیرضا نجف‌زاده در گفتوگو با ایرنا درباره علت نرفتن به تاجیکستان در مجموعه «پایتخت ۷» گفت: ما در شروع بنا بود تیم را به تاجیکستان ببریم. سفری به تاجیکستان داشتیم، اما در آنجا متوجه شدیم در این مسیر باید از ترکمنستان که شرایط خاصی دارد، عبور کنیم و این چالش ما بود. در ادامه، ترکمنستان حتی برای بازدید هم به ما ویزا نداد. وی افزود: ترکمنستان و ازبکستان را هوایی بازدید و مسیر زمینی را هم ارزیابی کردیم، اما عبور از مسیر زمینی ترکمنستان ممکن نبود. با دوستان وزارت امور خارجه هم که مشورت کردیم، گفتند رفتن به ترکمنستان نشدنی است. تیم نویسنده مجبور شد قصه را طوری پیش ببرد که بازیگران تاجیکی به ایران بیایند. نجف‌زاده با اشاره به تلاش‌هایی که برای رفتن به تاجیکستان صورت گرفته بود، گفت: سعی داشتیم کمپر را به صورت هوایی به تاجیکستان و ازبکستان ببریم و سکانس‌های ترکمنستان را در ایران فیلمبرداری کنیم، اما هواپیمایی که بتواند کمپر را با این ابعاد ببرد، فقط یک مورد بود که بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار دلار هزینه جابه‌جایی می‌گرفت. ما باید کمپر را باز می‌کردیم و این هم نشدنی بود که در تاجیکستان دوباره کمپر و قطعات آن را سرهم کنیم. وی درباره آماده‌سازی کمپر ارسطو گفت: انتخاب لوکیشن اصلی و آماده‌سازی آن، یکی از مشکلات اصلی ما بود. تیم ما از گیلان تا گرگان و مازندران را بازدید کرد تا این لوکیشن انتخاب شد. نکته بعدی، آماده‌سازی کمپر بود، چنین کمپری در ایران اصلاً وجود نداشت. به همین خاطر از لحظه صحبت تا آماده‌سازی آن چهار الی پنج ماه طول کشید. پراید پرنده از ابتدا در طرح بود؛ هرچند که در اجرای آن چالش داشتیم. از تهیه ماشین تا تجهیز و شکل و ظاهر آن. هر طرحی که در «پایتخت» انجام شد، براساس طراحی پیمان قانع بود. نجف‌زاده تأکید کرد: محسن تنابنده در اجرا به شدت سختگیر و جلب نظر او سخت است. در نهایت اگر چیزی جلوی دوربین رفته، مورد تأیید ایشان قرار گرفته است. مدیر پروژه «پایتخت ۷» با بیان اینکه تیم همزمان در چهار استان فعالیت می‌کرد، گفت: یکی دیگر از چالش‌ها، سکانس خرس بود. باید بپذیریم در ایران چنین حجم ویژوال با حیوانی کار نشده است، باید شرایط محیط زیستی را هم در نظر می‌گرفتیم و ما باید خودمان را با شرایط حیوان وقف بدهیم. نجف‌زاده ادامه داد: برای ویژوال خرس، ثانیه‌ای ۱۲۰ هزار دلار قیمت گرفتیم، اما آقای ولی‌خانی با برآوردی بسیار مناسب‌تر کار را انجام داد. وی با تأکید بر اینکه «پایتخت ۷» هیچ برآورد ویژه‌تری نسبت به دیگر آثار نداشته است، اظهار داشت: «پایتخت» هیچگاه کم‌فروشی نکرده و ما «پایتخت» را با دلار ۵۰ تومانی برآورد کردیم، اما با دلار ۱۰۰ تومانی روی آنتن رفت. ما تنها حمایت سیمافیلم را داشتیم و با حمایت توانستیم کاری کنیم که پروژه به اجرا برسد. بعد از اینکه کار تمام شد، همه هزینه‌ها را مکتوب تحویل سیمافیلم دادیم. مجری طرح «پایتخت» با تکذیب شایعه‌هایی که درباره ورود عوامل به تبلیغات این پروژه مطرح شده بود، گفت: «پایتخت» شخصی نیست، متعلق به تلویزیون است و ما نمی‌توانیم بدون اجازه سیمافیلم به بحث تبلیغات ورود کنیم. برای تبلیغات، سیمافیلم به نتیجه رسیده است. ما به عنوان سازنده، دوست داریم بیننده بدون تبلیغات کار را ببیند، اما سیمافیلم باید هزینه‌های پروژه را تأمین می‌کرد. در پروژه‌های گذشته هم تبلیغات بود و این برای «پایتخت» موضوع جدیدی نیست. نجف‌زاده در پاسخ به شنیده‌ها درباره دستمزد‌های نجومی بازیگران «پایتخت» نیز گفت: هر کدام از بازیگران «پایتخت» دستمزد‌های متفاوتی دارند؛ هرچند اگر در سینما و نمایش خانگی کار می‌کردند دستمزد‌های ماهانه آنها خیلی بیشتر از این عددی می‌شد که برای «پایتخت» شنیده شده، آن هم برای کسانی که دو سال زندگی خود را برای یک پروژه گذاشته‌اند. وی افزود: حتی در رسانه‌ها مطرح شد که آقای تنابنده ماهانه ۲ میلیارد تومان برای یکی از سریال‌های نمایش خانگی دریافت کرده، همین عدد را اگر با این دو سال که ایشان درگیر «پایتخت» بودند ضرب و تقسیم کنید، می‌بینید که بسیار کمتر از آن چیزی که حقش بوده، دریافت کرده است. مدیر پروژه «پایتخت» تأکید کرد: ما هیچ دستمزد غیرمتعارفی ندادیم. این سؤال باید از کسانی پرسیده شود که دستمزد‌های نجومی می‌گیرند و همزمان حال مردم را هم خراب می‌کنند. این دستمزد‌ها متعارف بوده و هست.
