جوان آنلاین: درست یک روز بعد از حضور وزیر ورزش در اردوی تیمملی فوتسال بانوان، رئیسجمهور هم با حضور در مرکز ملی فوتبال، دیداری صمیمانه با تیم ملی فوتسال بانوان داشت. دیداری که حمایت از بانوان را دو قبضه تعبیر و آنها را به آیندهای بهتر و روشنتر امیدوار کرد، خصوصاً که دنیامالی هم گفته بود باید نگاهی ویژه و به دور از تبعیض به بانوان داشت.
تیم ملی فوتسال بانوان ایران با وجود افتخارات قابل توجهی که در سطح آسیا کسب کرده، همواره مورد بیتوجهیهای آشکار قرار گرفته است، بهخصوص در پرداخت پاداشها که در عین ناباوری اعتراض به عدم پرداخت آن باعث خط خوردن نام چند بازیکن از ترکیب تیم هم شده بود! حال آنکه اعتراضها صرفاً جهت گرفتن حقی بود که مشمول زمان شده و از ارزش افتاده بود! اما در آستانه اعزام تیمملی فوتسال دختران به چین جهت حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی جام جهانی، نخست دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان دیداری با اعضای این تیم داشت و ضمن تمجید از نتایج آنها به حمایت بیشتر از این تیم تأکید کرد و سپس مسعود پزشکیان که در آستانه هفته کارگر به افتخار این قشر زحمتکش به تماشای دیداری دوستانه بین تیم کارگری و پیشکسوتان رفته بود، بعد از پا به توپ شدن سری هم به بانوان زد تا به آنها نیز روحیه دهد.
هیچ چیز به اندازه پا به توپ شدن رئیسجمهور نمیتوانست روحیهبخش باشد. رئیسجمهوری که به جای گرفتن عکس یادگاری با لباس رسمی ترجیح داد وارد میدان شود. درست همان کاری که جامعه ورزش برای دور زدن مشکلات و رهایی از شر آنها بدان نیاز دارد. پزشکیان رفته بود برای تماشای دیداری که به افتخار کارگران زحمتکش کشور ترتیب داده شده بود، اما به جای تماشا ترجیح داد در ترکیب هر دو تیم (کارگران و پیشکسوتان) به میدان برود. در واقع او جای آنکه بیرون بنشیند، لباس پوشید و وارد میدان شد برای لمس واقعی مسائل و مشکلات و این همراهی، روحیهدهنده بود، خصوصاً برای بانوانی که به چشم دیدند رئیسجمهور کشورشان مرد عمل است، نه صرفاً مسئولی که برای دادن شعارهای رنگارنگ و گرفتن عکسهای یادگاری آمده باشد.
حضور پزشکیان در اردوی تیمملی فوتسال بانوان بعد از دیدار دنیامالی با آنها، نشان از توجه بیشتر به ورزش بانوان و مشکلاتی داشت که ورزشکاران این رشته سالهاست با آن دست به گریبان هستند. در واقع این اتفاق نهتنها باعث دلگرمی ورزشکاران شد که امیدی تازه برای رفع تبعیضها در فضای ورزش ایران ایجاد کرد، چراکه حرکت او (تعویض لباس و پا به توپ شدن) از سوی ورزشکارانی که سالهاست با چالشهای متعدد مواجه هستند، نه صرفاً یک حرکت نمادین که نشانهای از تغییر نگاه و دیدگاه بود و به حمایت بیشتر تعبیر شد و آنها را به آیندهای روشنتر امیدوار ساخت. اما این داستان نباید به همین لحظه محدود شود. صحبتهای دنیاملی زمانی اعتبار واقعی پیدا میکند که او همچون رئیسجمهور خود پا به توپ شود و در راستای از بین بردن تبعیضهای موجود گام بردارد.
پزشکیان میتوانست با گرفتن چند عکس یادگاری به گردش خود در آکادمی فوتبال پایان دهد، اما با تغییر لباس و پا گذاشتن به میدان یک پیام به مسئولان مخابره کرد؛ اینکه گوش ورزش کشور، بهخصوص ورزش بانوان از شعار پر است و امروز بیش از هر چیزی به عملگرایی نیاز دارد. به مسئولانی که به جای حرف زدن برای برابری و مهیا کردن نیازهای ملموس ورزشکاران قدم بردارند. در واقع آنچه طی دو روز از دنیامالی و پزشکیان مشاهده شد، شروعی شجاعانه بود که انتظار میرود با تصمیمات درست ادامه پیدا کند تا شاهد آیندهای روشن در ورزش کشور، بهخصوص در ورزش بانوان باشیم.
انتظار میرود آنچه که طی دو، سه روز گذشته شاهد بودیم، نه یک نمایش زودگذر که آغاز و زمینهساز تغییرات ساختاری و اقدامات عملی باشد برای برداشتن موانع از سر راه ورزش کشور، بهخصوص ورزش بانوان. آغاز شجاعانه مسیری که امیدواریم به ایجاد فرصتهای برابر، امکانات بهتر و حمایت گستردهتر از بانوان منتهی شود تا شاهد درخشش هرچه بیشتر آنها در عرصههای داخلی و بینالمللی باشیم.