تقابل جبهه حق و باطل در آوردگاه لبنان و فلسطین، به روز‌های حساس و پرمخاطره خود رسیده است. دشمن جنایتکار صهیونیستی که خود را ملزم به رعایت هیچ حقوق انسانی نمی‌کند، وحشیانه سنگین‌ترین بمب‌های در اختیار را بر سر مردم مطلوم لبنان می‌ریزد و مدعیان حقوق بشر غربی نیز به حمایت تمام قد از این سگ هار امریکا در منطقه مشغول‌اند. در این میان ترور ناجوانمردانه سیدالشهدای جبهه مقاومت و دبیرکل دلاور حزب الله لبنان سیدحسن نصرالله، خون میلیون‌ها جوان مؤمن انقلابی در سراسر جهان اسلام را به جوش آورده و انتقام سخت به مطالبه فراگیر بدل شده است.
در این میان ذهن‌های دغدغه‌مند هر یک در حال کنکاش‌اند تا راه‌هایی را برای مقابله با رژیم صهیونیستی طراحی و مطرح نمایند! راهکار‌هایی که با عواطف و احساسات خشم انقلابی آمیخته شده و در فضای مجازی در قالب متن و فریاد‌های برآمده از غیرت و شجاعت شنیده می‌شود و از مسئولان عالی رتبه نظام و طراحان و استراتژیست‌های جبهه مقاومت خواسته می‌شود به این نسخه‌های پیچیده شده عمل نمایند. بدون شک چنین پویایی در فضای افکار عمومی جامعه را می‌توان به فال نیک گرفت و آن را فرصتی برای بسط و ارتقای روحیه انقلابی در سطح جامعه دانست، چرا که مادامی که مسئله مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن همچنان مسئله اول جامعه بوده و اذهان عمومی را به خود مشغول کرده است، مسئولان امر نیز در مقام و تدبیر، راحت‌تر خواهند توانست تصمیم لازم را اتخاذ و عملیاتی نمایند و ضریه قاطع تری به دشمن وارد کنند. در این میان توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
۱. نکته اول توجه به این حقیقت است که آنچه وجه مشترک این ده‌ها راهکار و ایده ارائه شده است، آن است که هیچ کدام نگاه همه جانبه‌ای نبوده و هر یک تنها از منظری به موضوع توجه داشته‌اند، بدون آنکه تبعات تصمیم خود را در حوزه‌های دیگر سنجیده باشند. تصمیم‌گیری در چنین عرصه مهمی برای مقابله سخت با دشمن صهیونیستی، تصمیمی استراتژیک است که بدون توجه همه جانبه به ابعاد آن ممکن نخواهد بود. این تقابل به مثابه بازی شطرنجی است که یک شطرنج باز قهار باید بتواند پیش‌دستانه، بازی رقیب را بخواند و چندین حرکت رقیب را یکی پس از دیگری پیش‌بینی نماید و برای مقابله با آن چاره اندیشد. بدون فهم و درک درست این صحنه به سادگی دچار خطای راهبردی شده و در زمین دشمن بازی خواهیم کرد.
۲. باید توجه کنیم که طرح‌ریزی چنین تقابلی راهبردی، بدون اشراف اطلاعاتی نسبت به توان خودی، توان دشمن و درک درست صحنه منازعه ممکن نخواهد بود؛ لذا آن بخش از طرح‌ها و ایده‌ها و سناریوپردازی‌هایی که بدون اطلاعات درخور تنظیم و در فضای مجازی انتشار می‌یابد، فاقد هرگونه اعتبار بوده و محلی از اعتنا نخواهند داشت. تنها اثری که دارد گاه ایجاد تشویش در افکار عمومی و گاه سوق دادن مخاطب به خطای محاسباتی خواهد بود.
۳. ایستادگی تمام قد در برابر دشمن نیازمند الزامات و مقدمات ضروری است که بدون آن‌ها دفاع تمام عیار ممکن نخواهد بود. در رأس این الزامات مقاومت، همدلی و وحدت و وفاق قرار دارد که صفوف متحد و انسجام یافته یک ملت را در برابر دشمن آرایش مناسب می‌بخشد، لذا همه تلاش‌ها و ایده‌پردازی‌ها باید در مسیر تقویت وفاق و همدلی جامعه برای ایستادگی و دفاع از منافع ملی باشد و هرگونه نگاه واگرا و تفرقه افکن باید در این شرایط حساس مطرود و منفعل گردد. بدون شک مهم‌ترین سناریوی دشمن نیز ایجاد همین چنددستگی در صفوف متحد مردم است که این سیاست از طریق رسانه‌های نوین به طور مدام در حال پیگیری است. کافی است نگاهی گذرا به اخبار این روز‌های فضای مجازی بیندازیم تا ببینیم کدام تریبون‌ها به فرصتی برای بهره برداری ضدانقلاب بدل گردیده‌اند.
۴. در نظام تصمیم‌گیری و حکمرانی در هر کشوری، تقسیم‌بندی کاری بین تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران وجود دارد. تصمیم‌گیران وظیفه دارند پدیده‌های مختلف سیاسی، امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را از زوایای مختلف به طور علمی و روشمند مورد بررسی قرار دهند و حاصل نتایج پژوهش علمی خود را در اختیار تصمیم‌سازان بگذارند. پس از این کار تصمیم‌سازان پایان یافته و این تصمیم‌گیران هستند که با بررسی طرح‌ها و ایده‌های متعدد تولید شده و با اشراف به داشته و نداشته‌های جبهه خودی و غیرخودی و درک تمام عیار موقعیت‌ها، اقدام به اتخاذ تصمیم می‌کنند. ممکن است در این میان این تصمیم نهایی منطبق با تصمیم مورد علاقه ما باشد و ممکن است از دیدگاه ما دور باشد. فرقی نمی‌کند. در هر دو صورت پذیرش و تبعیت همگانی نیازمند است.
۵. راه صحیح رسیدن به سؤال «چه باید کرد» اعتماد به آن‌هایی است که مبتنی بر ساختار نظام اسلامی مدیریت امور دفاعی کشور بر عهده آنان گذاشته شده است. اینک کسانی در رأس تصمیم‌گیری نظام اسلامی برای مقابله با رژیم صهیونیستی قرار دارند که ما هم به ایمان و شجاعت و دلاوری و روحیه انقلابی آنان اندکی تردید نداریم و هم به هوشمندی و خوش فکری و تدبیر و عقلانیت آنان اعتماد کامل داریم. فرماندهان دلاوری که جوانان مومن انقلابی امروز، شجاعت و دلاوری را از آنان یاد گرفته‌اند؛ لذا جا دارد به متولیان امر و استراتژیست‌های برجسته کشور اعتماد شود و از خلجانات دشمن شاد کن فاصله گرفت و متحد و یکپارچه کار تصمیم‌گیری را به آن‌ها سپرد و تمام قد حامی تصمیمی بود که بهترین تصمیم‌ها خواهد بود.
