جوان آنلاین: زهره برزگر در کانال «مدرسه زندگی» در پیامرسان ایتا خلاصهای از مقالهای با عنوان «نیازسنجی استفاده از فرش دستبافت ایرانی در محصولات دکوراسیون داخلی خانه ایرانیان» را به اشتراک گذاشت. در این مطلب آمده است: فرش ایرانی تا حد زیادی نشونه فرهنگ پر قدرت سرزمین ماست تا اونجا که حتی فرهنگهای مهاجم رو هم در خودش حل کرده، اما امروز جای خودش رو توی خونههامون به انواع مبلمان و چیدمان غیرایرانی داده. به نظرتون نسل جوان این فرشها رو به خونه برمیگردونند یا برای همیشه فراموش میشند؟!
پژوهشگرها از جامعه تهران یه نمونه گرفتن و گروهی از خانمها و آقایون ۲۵ تا ۴۰ ساله رو بررسی کردند تا بفهمند چه حسی نسبت به طرح، نقش و بافت فرش ایرانی دارند و عاشق چه ویژگیهایی ازش هستند. بعد هم نتایج رو با افراد متخصص بررسی کردند و ابزارهای پژوهشیشون تأیید شده. از این جامعه ۵۶درصد فرش دستباف نداشتند و ۴۴درصد توی خونه از اون استفاده میکردند.
۸۰درصد افراد، ارزش ویژهای برای فرش دستباف قائل بودند. اونها وقتی به قالی ایرانی فکر میکنند بهترتیب رنگ جگری، قهوهای، قرمز و آبی سیر در ذهنشون میاد. براشون ارزش زیباییشناختی و بعد از اون، ارزش معنوی و هویتی داره. عبارت «نرم و منعطف» بیشترین برداشت حسی اونها از فرش ایرانیه. توی این پژوهش معلوم شد که ایرانیها، فرش رو در کنار قرنیز و کفپوش جزو سه تا محصول غیرضروری برای خونه میدونند. در عوض مبل راحتی، روشنایی، پریز، در و حتی میز جلوتر از فرش هستند.
حالا راهکار چیه؟!
نخست اینکه میشه فرش ایرانی رو در قالبهای اقتصادیتر و طراحیهای کهن و جادویی که همین الان توی موزههای فرش میشه دیدشون، به خونه برگردوند. دوم استفاده از فرش ایرانی توی مبلها و بقیه وسایل خونه است. امید داریم که به قول کلیم کاشانی: «جهان از خرمی بر خویش بالید/ گل قالی ز پامالی نخوابید» و پاهای ما راه رفتن روی فرشهای زیبا رو فراموش نکنن، اما شاید توی خونهها، دیگه فرش ایرانی رو نشه پهن کرد، چون به قول واعظ قزوینی: «ما به مار و مور خاک گور، تن در دادهایم/ خانه ما قالی کرمان چه میداند که چیست؟!»