اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، نسبت عالم مجاهد زنده یاد آیت‌الله سیدمحمود طالقانی را با گروه‌های سیاسی بازخوانده است. این پژوهش توسط علی کردی انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آن را روانه بازار نشر کرده است. تارنمای ناشر در بازنمایی اهمیت موضوع کتاب، به نکات ذیل آمده اشارت برده است: «آیت‌الله سیدمحمود طالقانی یکی از چهره‌های نام‌آشنای انقلاب اسلامی است که پس از رحلت جانسوزش در سال ۱۳۵۸، بر آوازه او افزوده شد. وی که فرزند یکی از روحانیون مبارز، انقلابی و مردمی بود، در مسیر انقلاب توحیدی ملت ایران، به چهره‌ای محبوب، خدمتگزار و صدیق تبدیل شد. برخی آیت‌الله طالقانی را در زمره روشنفکران دینی برمی‌شمارند که براساس اسلامِ علمی و تجربی، می‌کوشید به تبلیغات مخالفان دین پاسخ دهد. از این منظر علم و دین براساس تعالیم پیامبران به ویژه خاتم‌الانبیاء و امامان معصومِ پس از او، به تقویت و تأیید یکدیگر می‌انجامند. گروهی او را مفسّر بزرگی می‌خوانند که صاحب‌سبک بود و آیات قرآنی را با روشی ترکیبی از فقه، عرفان، فلسفه، ادبیات، جامعه و علم تفسیر می‌کرد. تفسیر‌های طالقانی شوق و علاقه به قرآن و زندگی با این کتاب الهی را، در نسل جوان تقویت کرد. طالقانی مجاهدی بزرگ و نستوه بود که زندان‌ها، شکنجه‌ها و تبعید‌های سخت، او را از پای درنیاورد و الگوی همه مجاهدان و مبارزان در عصر خفقان بود. وی در این راه تلاش می‌کرد تا همه گروه‌های سیاسی را در هدف مشترک که سقوط رژیم شاهنشاهی بود، هماهنگ نگه دارد. از این‌رو گاه در این نیت خیرخواهانه با شیطنت برخی گروه‌ها مواجه می‌شد که طالقانی را از خود می‌دانستند....»
مؤلف در بخشی از این اثر تاریخی- پژوهشی، در باب نسبت گروه موسوم به مجاهدین خلق - که بعد‌ها منافقین لقب گرفتند- با آیت‌الله طالقانی، روایات و منقولات پی‌آمده را ذکر کرده است: «ولی‌الله چه‌پور درباره واکنش آیت‌الله طالقانی به سوءاستفاده‌های منافقین می‌گوید: در مورد سوءاستفاده‌های سیاسی منافقین هم باید گفت، آقای طالقانی تا جایی که مقدور بود، تلاش می‌کرد آنان نتوانند از وجهه ایشان به نفع خود هزینه کنند. در جریان مسافرت ایشان به چالکرود - که بر اثر فشار‌های سیاسی و جهت رفع خستگی بود و عناصر فرصت‌طلب این موضوع را بهانه تبلیغ علیه نظام کرده و تظاهراتی به راه انداختند- وقتی که حاج احمد آقا فرزند امام به چالکرود آمدند و به ایشان اطلاع دادند که منافقین گفته‌اند حاضرند نیرو‌های نظامی خود را تحت اختیار آقای طالقانی قرار دهند، به شدت برآشفت و به رغم اینکه تصمیم داشت تا مدت بیشتری را برای تمدد اعصاب در آنجا بماند، به سفر خود خاتمه داده و برای دیدار امام رهسپار قم شد و به غائله خاتمه داد... به گفته چه‌پور: آیت‌الله طالقانی در مواردی که می‌دید تسامح اثر معکوس دارد، قاطعانه موضع می‌گرفت، نظیر موضعی که ایشان یکی دو هفته قبل از رحلت خود، در خطبه‌های نماز جمعه تهران علیه منافقین اتخاذ کرد و از آن‌ها به عنوان چپی‌ها و جوجه کمونیست‌ها نام برد... مهدی طالقانی هم با اشاره به موضع‌گیری‌های پدرش علیه انحرافات سازمان مجاهدین خلق، یادآور می‌شود که آیت‌الله طالقانی بعد از انقلاب به جوانان توصیه می‌کرد که به سمت مجاهدین نروند....»
