جوان آنلاین - خوشبختانه تلویزیون امسال با دستی نسبتا پر نسبت به سالهای گذشته به استقبال ماه محرم میرود و دیگر خبری از بازپخش سریال «مختارنامه» نیست. این میتواند خبر خوبی برای مخاطبان تلویزیون باشد که بالاخره و پس از ۱۳ سال، تلویزیون دست از سریال داود میرباقری برداشت و حرکتی در جهت ساخت سریالهای مناسبتی انجام داد.
پخش سریال «عشق کوفی» و بازپخش نشدن سریال «مختارنامه» میتواند اتفاق مهم تلویزیون در ماه محرم باشد. تلویزیون پس از سالها از خواب زمستانیِ نساختن سریالهای مناسبتی اندکی بیدار شده و متوجه شده باید کنداکتورش را با سریالهای جدید پر کند نه سریالهای تکراری! در حال حاضر وضع تلویزیون به گونهای است که همه به ساخت سریالی مثل «عشق کوفی» قناعت کردهاند و آن را اتفاق و حرکتی مهم در برای این سازمان عریض و طویل میدانند.
دقیقا هیچ کسی جز مدیران صداوسیما دلیل تعلل و کم کاری در ساخت سریالهای مناسبتی و مذهبی باکیفیت را نمیداند. روزگاری نه چندان دور پخش سریالهای مناسبتی در ماه مبارک رمضان یا ماه محرم یکی از نقاط قوت تلویزیون به شمار میرفت، ولی چندین سال است که ساخت سریالهای مناسبتی به محاق رفته و شبکههای سیما فقط به بازپخش سریالهای تکراری اکتفا میکنند. این را در نظر بگیرید که پخش پشت سر هم سریالهای تکراری، علاوه بر از دست دادن مخاطب، آن حلاوت و جذابیت را از آن سریال هم میگیرد.
زمانی تلویزیون قادر بود با سریالهای خوش ساختی مثل «شب دهم»، مردم را در ماه محرم پای تلویزیون بنشاند یا در ماه رمضان با پخش چندین سریال از شبکههای مختلف، اجازه عرض اندام به شبکههای ماهوارهای نمیداد. اما هرچه گذشت، تلویزیون در زمینه سریالسازی کمکارتر شد و در نهایت کار به جایی رسید که مردم به بازپخش سریالهای تکراری دلخوش شدند. این کم کاری حتی در مورد مناسبتهای ملی هم دیده میشود. دیگر تلویزیون قدرت ساخت سریالی مخاطبپسند را برای مناسبتهای ملی مثل عید نوروز ندارد. کنداکتور تلویزیون در مناسبتهای ملی و مذهبی به شدت خالی است و این اتفاق خوشایندی برای سازمان مهمی مثل صداوسیما به شمار نمیرود.
مجموعه عریض و طویلی مثل صداوسیما که هم از بودجه سالیانه سهم خوبی میگیرد و هم خودش از راه تبلیغات درآمد کسب میکند، باید چندین سریال مناسب برای مناسبتهای مختلف داشته باشد، ولی دقیقا مشخص نیست، مدیران تلویزیون چرا دغدغهای در این زمینه ندارند.
بیشتر بخوانید
ساختن سریالهای فاخر اهمیت زیادی دارد و این سریالها برای همیشه جزو آثار ماندگار صداوسیما به شمار خواهند آمد. اما ساخت سریال فاخر زمانبر است و برای پر کردن خلا زمانی بین ساخت این سریالها، نباید کلا قید سریالسازی را زد. همانطور که صداوسیما برای خودش پروژههای فاخر تعریف میکند، باید فکری به حال سریالسازی در سطحهای دیگر هم باشد. نمیشود همه چیز را به امید ساخت سریال فاخر رها کرد و بعد وقتی آن سریال ساخته شد، انقدر آن را پخش کرد که صدای همه، حتی سازندگانش نیز در بیاید.
تلویزیون از همین امسال باید به فکر مناسبتهای مهم سال آینده باشد. خلا موجود در زمینه سریالسازی نشان از بیبرنامگی در این حوزه دارد. مدیران تلویزیون متوجه اهمیت و نقش سریالهای جذابِ تلویزیونی در جذب مخاطب نیستند و دقیقا در سایه غفلت آنها، تلویزیون قافیه را به رقبایش باخته است.
خوشبختانه دستِ سازندگان آثار تلویزیونی در جهت پژوهش و وجود منابع باز است و مشکلی در زمینه کمبود منابع وجود ندارد. همه چیز مهیاست و فقط مدیرانی کاربلد و دلسوز با همتی بلند میخواهد تا از دلِ منابع و اتفاقات، فرصت را برای ساختن سریالهای جذاب مهیا کنند.