شنبه، ۳ خرداد ۱۳۸۲/۲۳ ربیعالاول ۱۴۲۴/۲۴ مه ۲۰۰۳
سوم خرداد برای همه ایرانیانی که سالهای ابتدای پیروزی انقلاب را مستقیماً درک کردهاند نمادی از بازیابی عزت و هویت ایرانی است. خرمشهر تنها قطعهای کوچک از خاک ایران نبود که به دست دشمن افتاده باشد، قلب تپنده همه کسانی بود که دل در گرو ایران داشتند و بازگشت آن به وطن بهمثابه احیای پیکر افسرده و نیمهجانی بود که از غم جدایی پاره تن خویش مغموم بود. در سالهای پس از ۱۳۷۶، کسانی که سرمست از پیروزی در یک انتخابات بودند، کوشیدند ۲ خرداد را رقیبی برای این حماسه تاریخی ملت ایران قرار دهند و کمکم ۳ خرداد را به موزه فراموشی بسپارند. اما گذر زمان نشان داد که آب میماند و کف روی آب رفتنی است. حتی رئیس دولت دومخرداد نیز در نهایت به جاودانگی سوم خرداد لب به اعتراف میگشاید.