معلوم نیست این کلاس و پز تک‌فرزندی و دوفرزندی و بچه کمتر در جامعه ما از کجا ریشه گرفته است و آن‌هایی که چنین نگاهی دارند، به چه چیزی می‌نازند و پز می‌دهند؟! این نگاه نه دلایل عقلی دارد و نه اساساً در تاریخ بشریت می‌توان چنین رویکردی را به عنوان یک نگرش پسندیده پیدا کرد. شما بروید تمام کتاب‌های تاریخی از زندگی جوامع مختلف را بخوانید. همه جا به فرزندآوری و خانواده پرجمعیت سفارش شده است. حالا از هر منظری به موضوع نگاه کنید، از منظر اقتصادی، فرهنگی، روان‌شناختی و اجتماعی بگیرید تا حوزه‌های تخصصی‌تر مثل نظام خویشاوندی، ساختار قدرت خانوادگی و کسب اعتبار کلاً فرزند زیاد مایه برکت و تفاخر و اعتبار بوده است. همین الان هم در بسیاری از جوامع غربی تلاش بر این است که اولاً خانواده شکل بگیرد، ثانیاً فرزندان خانواده زیاد باشند. این موضوع را به ویژه در زندگی سلبریتی‌های آنان می‌توانید ببینید. در واقع آنچه برای ما در سریال‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های اجتماعی بازنمایی و ترویج می‌شود، با واقعیت و باور ذهنی و رفتاری خودشان زمین تا آسمان تفاوت دارد. از همه این‌ها که بگذریم، یادمان باشد که رسول گرامی اسلام فرمود: «بر تعداد فرزندان بیفزایید تا در روز قیامت به فزونی شما بر امت‌ها تفاخر کنم.» همین یک کلام گوهربار برای همه ما کفایت می‌کند که بدانیم نگرش و تمایل تک‌فرزندی و بچه کمتر نه دلایل شرعی و منطقی و نه فخر دارد.
