یکی از سوژههای اصلی عکاسان و خبرنگاران که توجهها را چه در مراسم بدرقه تیم ملی فوتبال بانوان و چه در هند به خود جلب کرد، نوزاد شش ماهه هافبک خلاق و خوشتکنیک فوتبال زنان بود. «آرنیکا پاپی» که به جرئت میتوان گفت در اندک زمانی کوتاه به یکی از محبوبترین و مشهورترین افراد حاضر در کاروان اعزامی ایران به جام ملتهای آسیا تبدیل شد و نظر بسیاری از جمله ایافسی را به خود جلب کرد. صحنهای که به وضوح نشان میداد فرزندآوری مانع ورزش نیست.
مادری مانع ورزشکاری نیست
دوری یکساله میتوانست چالشی بزرگ باشد، اما نه برای الهام فرهمند که شش ماه بعد از تولد فرزندش با درخشش در ترکیب ذوبآهن همه را غافلگیر و مریم ایراندوست را مجاب کرد به دعوت از او برای حضور در جام ملتهای آسیا و هافبک توانمند تیم ملی برخلاف آنچه تصور میشد در مدت زمانی اندک از تولد فرزندش توانست یکی از ۲۳ بازیکنی باشد که برای نخستین بار در تاریخ فوتبال زنان ایران حضور در جام ملتهای آسیا را تجربه میکنند. سفری که مهمانی ویژه نیز داشت، آرنیکای شش ماهه که پیشتر در تمرینات مادرش را همراهی کرده بود، حالا عضو افتخاری تیمی بود که بعد از تاریخسازی با هدف کسب افتخاری دیگر راهی هند شده است.
آرنیکا را پیش از این مادر الهام فرهمند در تمرینات نگه میداشت تا او در کنار انجام وظایف مادری بتواند تمریناتش را با موفقیت پشت سر بگذارد، اما حضور این دو همراه در هند نیازمند موافقت کنفدراسیون فوتبال آسیا بود که بعد از مکاتبات لازم، ایافسی نیز با آن موافقت کرد تا حضور این کودک شیرخواره در مراسم بدرقه و هند صحنههای جالب توجهی را خلق کند و به سوژه خاص رسانهها تبدیل شود. سوژهای که از توانمندی زن ایرانی چه در عرصه ورزش و چه در زمینه مادری پرده برمیداشت و ثابت میکرد فرزندآوری مانعی برای ورزش کردن نیست که اگر بود الهام فرهمند و آرنیکای شش ماهه او مسافر هند نبودند.
مادرترین ورزشکار ایران
آرنیکا، اما نخستین نوزادی نیست که مادرش را در رقابتهای بینالمللی همراهی میکند و «باور» نیز سالها قبل یکی از همراهان ویژه کاروان اعزامی ایران به ریو بود که نگاهها را به خود جلب کرده بود و لقب مادرترین ورزشکار تاریخ ایران را به الهه احمدی داده بود. بانوی تیرانداز ایران بعد از المپیک لندن برای دوران بارداری مدتی را از ورزش دور بود، اما دو ماه بعد از به دنیا آمدن پسرش با از سر گرفتن تمرینات خود موفق به کسب جواز حضور در المپیک ریو شد. موفقیتی که الهه احمدی برای دستیابی به آن روزهای سختی را پشت سر گذاشت و مدت زیادی از فرزند شیرخوار و چهار ماهه خود دور بود، ولی در المپیک ریو باور نیز او را همراهی کرد تا بانوی تیرانداز ایران با کسب رده ششم به کار خود در برزیل پایان دهد. بانویی که حضور فرزند شیرخوارهاش در المپیک ریو صحنههای تأثیرگذاری را به ثبت رسانده بود. صحنههایی که به طور واضح نشان میداد مادر بودن مانعی برای حضور موفق در عرصههای ورزشی نیست که برعکس میتواند انگیزه و محرک خوبی برای دستیابی به موفقیت محسوب شود و درخشش در هر دو جایگاه (مادری و ورزش) را در پی داشته باشد.
مهیا کردن مسیر
حضور مادران ورزشکار در عرصههای بینالمللی بیشک میتواند جنبههای مثبت بسیاری داشته باشد که از جمله آن تشویق زنان به حضور در عرصههای مختلف ورزشی است.
مریم کاظمیپور، معاون امور بانوان وزارت ورزش با اشاره به این موضوع تأکید میکند در تلاشیم مادران با فرزندان شیرخوار خود راهی مسابقات بینالمللی شوند: «در نظر داریم با طرح قانونی در قالب لایحه، محدودیتهایی را که در خصوص حضور مادران ورزشکار و مربیان نخبه به همراه فرزندان شیرخوار آنها در مسابقات بینالمللی وجود دارد از سد راه برداریم. این مورد تجلی یکی از همان اهدافی است که در دولت سیزدهم در تجلیل حمایت از چارچوب خانواده در ورزش جزو سرفصل کارهای ما قرار گرفته و در راستای صیانت از حریم خانواده است، چراکه مادران ورزشکار ما ثابت کردهاند به این بلوغ حرفهای رسیدهاند که در هر دو نقش مادری و ورزشکاری حضوری مؤثر داشته باشند.» این بیشک اتفاق خوبی است که میتواند باعث توسعه هرچه بیشتر ورزش، حفظ سلامت جامعه و تحکیم خانواده شود، اما به شرط آنکه تنها جنبه تبلیغاتی نداشته باشد و در مسیر درستی هدایت شود.