سرویس فرهنگ وهنر جوان آنلاین: مستند «اینرل» ساخته حسین شمقدری، روایت جوانی به نام امیرحسین است که قصد ازدواج دارد، کارگردان انگار به دنبال حل یک سوال است، یک جوان چگونه باید نیاز جنسی خود را برطرف کند؟!
مشکل اصلی مستند «اینرل»، عدم پاسخ با سوال بالا و متفاوت بودن دغدغه شمقدری و امیرحسین است، کارگردان تمام تلاش خود را میکند که مخاطب نفهمد که مشتش خالی است، که او به جای تحقیق و پژوهش، راه آسان را انتخاب کرده و با کنارگذاشتن چند راش وشوخیهای بامزه، قصد سرهم بندی برای یک فروش خوب را دارد!
کارگردان یکبار امیرحسین را پیش یک «پاانداز» میبرد، باردیگر به او آموزش «دیت» (قرار) رفتن میدهد، بار دیگر او را در حوضِ خانه خیس میکند، همه اینها برای فروش و دیدهشدن است، شهوت تنها در نیاز جنسی خلاصه نمیشود گاهی در نیازِدیدهشدن هم معنا میشود! امیر حسین به صراحت میگوید قصدش ازدواج است، اما کارگردان برای ارضا نیاز خودش، یکبار به سوژه اش دوربین مخفی نصب میکند و او را پیش زنِ صیغهای میفرستد، باردیگر در یک صحنه آرایی او را کنار دختری متفاوت از نظر عقاید قرار میدهد و در نهایت به سبک فیلم «هیچ» به کارگردانی اندی تننت با بازی ویل اسمیت آموزش مخزنی آن هم در گلزارشهدا برگذار میکند! همه اینها یک معنا دارد، مسئله ازدواج امیر حسین نیست! بلکه مشکل نیاز شهوت کارگردان برای دیده شدن است!
مشکل از آنجایی شروع میشود که دغدغه اصلی کارگردان و سوژه مستند دو مسئله جدا است! اولی سالهاست که یک حرف بدیهی را تکرار میکند: «جوانها نیاز جنسی دارند»، اما امیرحسین به دنبال ازدواج است، مستند ساز بعد از مطرح کردن سوال باید به دنبال بیان پاسخ و آشکار سازی حقیقت برای مخاطب باشد، نه اینکه در یک رفتار ناجوانمردانه سوژه مستند (امیرحسین) را عروسکِ خیمهِ شب بازیِ خودش کند تا به امیالش برسد، او برای حل مشکلِ ازدواج امیرحسین راهکارهایی ارائه میدهد که از قبل از انجام هم مشخص است که مشکل امیر حسین حل نخواهدشد و یا به بیراه کشیده میشود، پسر مذهبی، ورزشکار و دانشجو فیزیکِ دانشگاه تهران، برای حل مشکل ازدواجش راهحلهای بهتری دارد، اما چه کند که تا آخر این نمایش باید با آهنگ کارگردان هم نوا شود!
اما سوالی که پیش میآید این است، کدام لهله نیاز جنسی؟! کدام مشکل؟! وقتی به این راحتی از پاانداز تا دختران متنوع با کمی ژست عکاسی و یک چرخ در فشنشوها فراهم میشوند؟! کارگردان از کدام مشکل جنسی در جامعه صحبت میکند؟! مستندساز سوژهاش کدام قشر از جامعه است؟! مشکل امیرحسینهای جامعه ایران، همان جوانهای مذهبی، همانهایی که به رغم خیلی از اینفلئونسرها که با عکسهای صدمنیهغازشان گدایی لایک میکنند، چندش بودن و یا نابلدی در سیگار روشن کردن امثال امیرحسین نیست، مسئله جوانهای مذهبی برطرف کردن نیاز جنسیشان نیست که براساس همین مستند به راحتی یک جوان میتواندبرطرف کند، بلکه مشکل امیرحسینها این است که میخواهند در چارچوب درست زندگی کنند، اما آنقدر توسط همین مستندسازها و اینفلونسرهای به ظاهرمذهبی راه حلهای اشتباه گرفتهاند که دیگر جرات قهرمان بودن و برخلاف آداب و رسوم اشتباه جامعه شنا کردن را ندارند وحالا باید تنها منتظر بایستند تا امثال حسین شمقدری برایشان نسخه بپیچند!